Siz: Uykusuz kalma.

Avukat Bey: Uykumu çok düşünüyorsan çalışmama izin ver. Zamanımı çalma.

Siz: Ama yazdığın kelimeleri okumayı özledim.

Avukat Bey: Yalnızca üç saattir konuşmuyoruz.

Siz: Üç saat mi? Ciddi misin? Üç saat boyunca özlemine nasıl dayanabildim acaba?

Avukat Bey: Bak, anlıyorum. Akıl hastanesinde uğraşacak başka bir şeyin yok…

Siz: Pastel boyalarım var.

Avukat Bey: Vay canına.

Siz: Bir roman yazıyorum.

Avukat Bey: Pastel boyalarınla mı?

Siz: Olamaz mı?

Avukat Bey: Epey renkli olur hem de.

Siz: Aslında tüm renklerle barışığım. Ama favorim, senin rengin.

Avukat Bey: Neymiş benim rengim?

Siz: Ahdar.

Avukat Bey: Ahdar mı?

Siz: Anlamını bilmiyorsun, değil mi?

Avukat Bey: Öğrenmem iki saniyemi alır.

Siz: Hayır.

Avukat Bey: Ne demek, hayır?

Siz: Öğrenme. Google’a da bakma.

Avukat Bey: Neden, cahiliye devrinde mi yaşıyoruz?

Siz: Keşke.

Avukat Bey: Gerçekten cahiliye devrinde mi yaşamak istiyorsun?

Siz: O zaman seni kandırmak daha kolay olurdu?

Avukat Bey: Ha, şu anda beni kandırmaya çalışıyorsun yani?

Siz: Hayatın kendisi başlı başına bir kandırmaca değil mi?

Avukat Bey: Rengin anlamına bakacağım.

Siz: Hayır. Yalvarırım, hayır.

Avukat Bey: Bana yalvarıyor musun?

Siz: Senden başka kimseye de yalvarmam. Kıymetini bil.

Avukat Bey: Anlamını bilmeyeceksem rengimi öğrenmemin ne anlamı kalır?

Siz: Karşına çıktığımda ben söyleyeceğim sana.

Avukat Bey: Bu kadar gizem fazla değil mi?

Siz: İnsanları değerli kılan gizemleri, değil mi?

Avukat Bey: Tamam. Karşıma çıktığında sen söyle. Sabırsızlıkla bekliyor olacağım.

Siz: Dur seni biraz daha sabırsızlandırayım. Romanımı da vereceğim.

Avukat Bey: Öyle mi? Bu şerefi neye borçluyum?

Siz: Romanı senin için yazıyorum.

Avukat Bey: Fena garipsin. Bana adını söyleyecek misin, pastel boya?

Siz: Emin değilim. Pastel boya olarak kalmak hoş olurdu.

Avukat Bey: Hadi ama… Madem konuşacağız, pastel boyayla konuşmak istemiyorum. Hem… Adını bilmem bir şeyi değiştirmez. Anlaşmaya sadık kalacağım. Adını bilsem bile seni araştırmayacağım.

Siz: Biliyor musun, ben kendimden çok sana güveniyorum.

Avukat Bey: Ne mutlu bana!

Siz: Adım, Ahu.

Avukat Bey: Ah, işte şimdi aklımda bir şeyler canlanmaya başladı.

Siz: Beni hayal etmeye mi başladın?

Avukat Bey: En başından beri amacın hayallerime sızmak değil miydi?

Siz: Galiba başardım.

Avukat Bey: Galiba.

Siz: Yine de sen beni çok fazla hayal etmemeye çalış, Avukat Bey. Yoksa yarın toplantısına katılacağın ilaç firmasının temsilciliğini alamazsın.

Avukat Bey: Seninle konuşurken şaşırmaya son vermem gerekecek.

⚖

Avukat Bey: Hey!

Siz: Evet?

Avukat Bey: Ben de adımı söyleyeyim mi, yoksa sen zaten biliyor musun?

Siz: Bence cevap gayet açık. Güzel rüyalara dal, Avukat Bey.