12. Bölüm

Elini kaldırınca saşırmamıştım çünkü o kendini kurtarmak için bir kızın hayatını mahvetmiş bir adam.

Gözlerinin içine bakıp sen busun işte, bu kadarsın deyip odadan çıkmıştım. Odadan çıktığımda küçük bir kız önüme çıkmıştı. Ağlıyordu.

Eğilip neyin var senin dememe kalmadan bana sarılmıştı. Saçlarını okşayıp, neden ağlıyorsun sen diye sorunca:

Annem çok kötü yenge çok ağlıyor, o ağlayınca benim kalbimden sanki bir parça gidiyor. Lütfen onun yanına gidebilir miyiz?

Tabiki de. Gittiğimizde heryer çok dağılmıştı. Naz çok kötü bir haldeydi. Küçük kıza sen git ben annenle gelirim yanına, dedim. Kafasını sallayıp tamam dedi.

Odadan çıktıktan sonra Naz'a döndüm iyi misin ?diye . Bana bakıp iyi değilim abin Devran ölmüş, kızımın babası ölmüş. Başımız sağ olsun Arin.(ağlayarak)

Nasıl yani o benim yeğenim mi? Diye kendi kendime sorarken başını hafifçe sallayıp yeğenin dedi. Ama abim seni bırakmadı mı nasıl sevebiliyorsun onu ? Ben bile abimi affetmiyorum bunu sana yaptığı için.

Hayır Arin hayır o olay yalan beni abinden zorla ayırdılar...............

Duyduğum şeyler o kadar çok ağırdı ki çıktığımda başım dönüyordu bir yere tutunmak istiyordum ama kendimi kaybedip Azad karabeyli'nin kollarına bayılmıştım........