İletişim için ista: Hazal_snsar

Bölüm sonu görüşelim

O zaman haydi başlayalım

Hayat neden bana hep bana bir taraflarından gülüyor , neden tam herseyi yoluna koydum derken bana başka bir sorun ile geliyor ?

Ben bunlarımı hak ediyorum, ben bu hayatta hiç gülmeyecekmiyim ? Önemsiz birisiyim, bir degerim mi yok , neden ?

Kapıdan içeri ellerinde çiçek ile Şeyda hanım ve Serdar bey girdi . ( Daha önce adlarını kulndım mi bilmiyorum mertin annesi ve babası ) Şeyda hanım yalandan doldurduğu gözler ile yanıma gelip oturdu , tüm Bozkurt ailesi kim olduklarını anlamaya çalışıyordu ne olduğunu?

Şeyda hanım elimi tutup " nasılsın kızım ? " dedi . Nasıl hâlâ bana kızım diyebiliyor anlamıyorum , insanlar gerçekten nasıl bu kadar yüzsüz olabiliyorlar anlamıyorum, aklım almıyor ?

Şeyda hanımın gözlerine bakıp " pardon tanışıyormuyuz ?" Diye sordum , Bozkurt erkekleri her an birşey olacak gibi tetikte bekliyordu . Şeyda hanım sahte bir üzüntü ile " yapma ama böyle kızım biz istermiydik böyle olalım." Diyince histerik bir şekilde güldüm .

Elimi hızla elinden çekip konuştum " bizim bu hale gecemize sebep olanlardansız, birdaha sakın ama sakın bana kızım demeyin , benimle konuşmayın hatta mümkünse gözüme bile gözükmeyin . Ne oğlunuzun ne de sizi görmek istiyorum eger ben şuan burada bu durumdaysam oğlunuzun suçu " dedim .

Bu sefer de sözü Serdar bey aldı " biz de bunun için geldik kızım şikayetçi olma diye , yapmış bizimki bir aptallık " dedi . Samet abi " sizin aptallık diye adlandırdığımız şey yüzünden Asena ölebilirdi , Asena şikayetçi olacak o serefsiz de cezasını çekecek " dedi .

Serdar bey " benim oğlundan sonra bu mu , senin geçmişini biliyor mu , yaşadıklarını ?" Dedi . Ona " Susun ve defolun size ne ya size ne ? Kimse bu hayatta vazgeçilmez değildir " dedim .

Serdar bey " anlaşıldı bilmiyor , o zaman biraz işfa zamanı , sizin bu masum görünümlü Asena küçükken ne yaşadı hab-" cümlesinin devamını getirmeden ben konuştum " susu lanet olası sus , sanane ya sanane . Masumum ben benim bir suçum yok ... "

Yazardan

Asena sinir krizi geçirmeye başlamıştı sürekli aynı şeyleri tekrar edip duruyordu , Uraz ve Aras Asenayı sakinleştirmek için hemen ona doğru yürüdü , kalan Bozkurt erkekleri işe kimi doktor çağırmaya gitmiş kimi ise güvenlik çağırıp onları dışarı attırmıştı . Güvenliğe sıkı sıkı tembihlemişlerdi birdaha bu hastaneye girmemeleri için .

Bu sırada doktorlar Asenaya sakinleştirici vurmuşlardı , Asena kriz geçirirken kendini daha dogrusu yarasını zorladığı için yarasının şarkısını değiştirip pansuman yapmışlardı .

Bozkurt ailesi dışarıda bekliyordu, herkes Asena'nın geçmişinin kötü olduğunu az buçuk kolundaki yaralardan biliyorlardı . Hepsi Asena'yı bu hale getiren geçmişi merak ediyordu tabi Uraz hariç çünkü o az buçuk ne olduğunu biliyordu , peki bu kadar yeterli miydi ?.

Hayde bölüme

Olayın üzerinden bir hafta geçmişti, bu bir hafta da Bozkurt ailesi sürekli yanımda olmuş beni hiç yanlız bırakmamıştı . Onların ne demek istediklerini sormak istiyorlardı bunun farkındaydım fakat beni kötü hissettirmek istemiyorlardı.

Bu bir haftada ilk defa ailem varmış gibi hisettmiştim ve bu bana çok iyi gelmişti , annem sürekli üstüme düşmüştü yaralıyım diye bir haftadır onlarda kalıyordum ve annem bana her fırsatta birseyler yedirmeye çalışıyordu .

Bazen zorla da olsa yiyor bazen ise babam beni kurtarıyordu babamın beni kurtarması üzerine annem " aman hemen kurtar kızını babalı kızlı bir oldunuz siz..." diyerek duygu sömürüsü yapıyordu . İkimizde kıyamadığımız için dedigini yapıyorduk .

Tim ise ilk Samet abimin timine alınsamda sonradan askeriyede başka time atmışlardı beni . Samet abiden öğrendiğim kadarıyla hepsi alanında iyiydiniz ama ihanete çok uğramışlar bundan dolayı biraz ön yargıları varmış, şuan ise hep birlikte kahvaltı yapıyorduk Kutay " abla hani futbol maçı yapacaktık yapalım mı ?" Dedi .

Onun bu hali benim yaşayamadığım çocuklugumu gözlerimin önüne getirdi .

Flaşback asena beş yaşındayken yazardan

Minik Asena annesi ve babası onu sevsin diye tüm işleri bitirmişti , odasına giderken pencereden dışarıdaki çocukların futbol oynadığını gördü . Asena top oynamayı çok seviyordu annemgil gelmeden gelirim diye düşünüp dışarı çıktı ve o çocuklar ile top oynamaya başladı .

Asena top oynarken zaman kavramını yitirmişti onun dışarıda çocuklar ile oynadığını gören babası hızla Asena'nın yanına geldi , Asena'nın açık bıraktığı kahverengi uzun saçlarını tutup çekiştirerek yürümeye başladı .

Asena ilk neye uğradığını şaşırdı ardından ise ne olduğunu anladı ama iş işten çoktan gecmişti babası Asenayı o gün bayılana kadar dövdü , bunu görenler duyanlar her zaman olduğu gibi susup sadece izledi .

O günden sonra Asena hiçbir zaman oyun oynamadı sırf dayak yememek için ...

Flaşback son ... Asenadan devam

Aklıma gelen anılarım ile o görüntüler yeniden aklıma gelmişti , ben en son ne zaman oyun oynamıştım. En son ne zaman çocuk olmuştum hatırlamıyorum , karşımda oturan kutaya baktım tekrardan umutve heyecan ile gelecek cevabı bekliyordu ama bir yandan da sanki beni anlamış gibi , sanki bana o soruyu sorduğunda canımı yakmış gibi pişmanlık akıyordu gözlerinden .

Bir gün onlara geçmişimden bahsedecektim ama önce şu tim ile tanışmam gerekiyordu. Sesiz kalmıştım hemde fazlası ile hafif bir tebessüm ettim konuştum " tamam izin günümde oynarız " dedim . Kutay çocuk gibi sevinmişti hata sandalyeden hangi ara kaltı bilmiyorum ama yanıma gelmiş hem tesekür ediyor hemde yüzümün her tarafını öpüyordu.

Bizim bu halimize tüm ev halkı gülerek bakıyordu , kahvaltı böyle geçti. Daha sonra işi olanlar işe gitmek üzere evden çıktı bende Samet abi ile çıktım onun arabası ile gidecektik , ben ön koltuğa oturdum o da yanıma oturdu arabayı çalıştırdı mahalleden çıktıktan bir süre sonra Samet abi konuşmaya başladı " Asena ben duygularımı çok belli edemeyen biriyim , severim ama bu dışarı vuramıyorum bu yüzden de soğuk biri gibi duruyorum . Eger sende öyle düşünüyorsan böyle düşünme ben seni çok sevdim " dedi .

Bir yandan da arabayı sürüyordu . Onu anlıyordum çünkü bende duygularımı belli edemeyen biriydim . Başımı ona çevirip konuştum " seni anlıyorum ben de öyleyim ve öylede düşünmüyorum " dedim . Bunu dediğimde rahatlamış gibi derin nefes aldı ve hafif ama sıcak bir tebessüm etti bana .

Kalan yol sesiz geçmişti ne o konuşmuştu ne de ben . Askeriyeye yaklaşık yarım saatte gelmiştik . Samet abi arabayı park etti aynı anda indik ve Samet abi ile yan yana yürüyorduk.

Bazı askerler soran gözler ile bazıları ise hayranlık ile bakıyorlardı . Samet abi beni albayın odasının önüne getirdi ardından birşey oluse diye odasını tarif edip gitti . Albayın müsait olduğunu öğrenince kapıyı tıkladım icerden gel komutu ile içeri girip tekmil verdim " yüzbaşı Asena kızılarslan Mardin emir ve görüşlerinize hazırdır komutanım " albay ile kısa bir tanışmadan sonra anahtarımı verdi , kapıdaki askere bana odamı göstermesini söyledi .

Timin adı Poyraz'dı , askerden nerede olduklarını öğrendim . Odaya girdim üzerime dolaptan üniformamı giydim saçlarımı sıkı bir şekilde aşağıdan topladım aynada kendime baktım elimdeki mavi bereyide başıma taktım hazırdım artık işte buydum ben , benim kimligim kişiliğim buydu ...

Bölüm sonu...