Hücrenin önünde donmuş bir vaziyette dikiliyordum, kanım bedenimden yavaşça çekiliyordu sanki düşmemek için hemen yanımdaki duvara tutundum, sesim boğazımdan çıkmıyordu yüzümün kireç gibi bembeyaz olduğunu anlamak için aynaya bakmama gerek yoktu....

İçinde İgorun bulunması gereken hücre tamamen boştu işin kafa karıştırıcı tarafı ise hücrede hiç pencere, pencereyi bırak firar etmeyi sağlayacak en ufak bir delik bile yoktu...

Etrafta metalik bir koku vardı , bu kokuyu çok iyi tanırdım... kesinlikle kan kokusuydu...çoğu zaman kan benim parfümüm olur parmaklarımı kızıl rengiyle boyardı ,günahlarımı önüme serercesine üstüme sinerdi o metalik koku....

Hücrenin içini yavaşça adımladım burada kesinlikle birinin daha doğrusu bir canlının kanı vardı

Hücrenin sol kısnında ışık vurmayan tamamiyle gölgeye hapsolmuş bir bölge vardı

Koku o bölgeye yaklaştıkça ağırlaşıyordu , normal bir kadın olsa etkilenebilirdi ama kan kokusu bana işlemiyordu..

Yaklaştığımda ayağıma bir şeyin değdini hissettim, ıslak bir şeydi , ıslaklığa kanın neden olduğunu düşündüm

Ardından çok kesik bir inleme sesi duydum...

Bir hayvana ait olduğundan yüzde yüz emindim...

Elimi karanlığa doğru uzattım ve yumuşak bir şey hissettim elimin altında hemen güneşli tarafa doğru çekince ne olduğunu ancak görebildim bu bir tavşandı bembeyaz olması gereken tüyleri kırmızıya bulanmıştı onu öldürmemişler ama öldürmekten beter hale getirmişlerdi öyle ki ölse daha az acı çekerdi zavallı

Düşünmeden kınımdaki bıçakla hayatına son verdim tavşanın

Üzülmüştüm, üzülmüştüm elbet benim kitabımda masumları öldürmek yoktu, sadece hak eden ölürdü, ölmeliydi

İçimi bir öfke kapladı kapıdan dışarı çıktım ve koridoru aydınlatmak için kullanılan meşalelerden birini yerinden çıkardım

Hücreye tekrar döndüğümde artık tavşana bakmıyordum elimdeki meşalenin ışığı ile hücrenin işık vurmayan tarafını aydınlattım

Yerde bir şey parlıyordu eğilince bunun bir kolye olduğunu gördüm...

Yıllar yıllar önce sevdiğim....ölesiye sevdiğim sonra da öldüresiye nefret ettiğim adamın bana hediyesi....

Kolyeyi bir hışımla yerden alırken elim duvarın pürüzlü yüzeyine sürttü ve kanamaya başladı. Görünüşe göre bugün akan tek kan o masum tavşanınki değildi...