Iraz~

Düne dair hatırladığım tek şey kana bulanmış ellerimdi. Sonrası silik...boş...ve yeniden buradayım babamın benim için özel olarak tuttuğu hastanedeyim...sağ koluma serum takılı bir halde uzanıyorum .. Kapı hafifçe açıldı gelen hemşireydi yüzünde bir tebessüm vardı gözlerim hemşirenin tanındık yüzünde gezindi

-Parla bana ne olduğunu anlatacak mısın

- Anlatacağım kuzey ş-şey yani kuzey bey

-Resmiyete gerek yok biz arkadaşız

-peki.Dün Vedat bey seni Salim Dönmezin Keçiörendeki araba galerisine yollamış bir mesele varmış herhalde.

- Ah o mesele..Salim son dönemlerde canımızı sıkmaya başladı iyice hem aldığı borçları da ödemiyordu rahat 5 aydır inatla bekliyorduk parayı ödemesi için faize bile bindirmememize rağmen...

Anlamadığım şey herif bi de kalkıp dayılanıyor , Vedat karakuzey buna göz yumar mı peki

-Hayır

-Aynen öyle , dün keçiörendeki galeride olacağının bilgisini almıştım ufak bir ziyarette bulundum ama pek dost canlısı olduklarını söyleyemem

-Onu gördüm koluna da kesik atmışlar

-Her şey orada koptu zaten kesiğe canım yanmadı da deli öfkesi kapladı içimi sonrası kavga gürültü zaten ellerimin kana bulandığını hatırlıyorum ama kimin kanı emin değilim ondan

-o konuda... Vedat bey bir şey söylemedi bize.

Kapı çalındı ve içeriyi babamın gür sesi doldurdu

-Hemşire Hanım oğlumu görebilir miyim

Sesi ricadan çok emreder gibi geliyordu

-Tabi Vedat bey buyurun hastamız müsait

Babam odanın içine göz gezdirdi sonrasında kömür karası gözleri benim gözlerimi buldu

-Nasılsın bakalım dekikanlı daha iyi misin

-İyiyim baba salimin galerisinde işler nasıl

Babam ufak bir kahkaha attı

-Tozu dumanı birbirine katmışsın oğlum gençsin kanın deli kaynıyor falan ama pahalıya patlayacak bize bilançosu

-Eğer ortada bir mesele varsa bir sonraki sefer kırılan dökülen tek şey galerinin içi olmaz baba

-Seni yetiştirdiğime memnunum sende kendi gençliğimi görüyorum ıraz aynı yağızlık gözüpeklik

Hiç annene çekmemişsin

Annemden bahsettiği an yüzüm karardı Babamı severdim elbet ama bu sevgi bir evladın babasına gösterdiği sevgi gibi değil daha çok saygıdan ibaretti

Annem ben 8 yaşındayken göçüp gitmişti bu dünyadan ve bu ölümün huzurlu değil kanlı bir ölüm olduğundan emin olsam da çocuk aklımla kötü etkilenmeyeyim diye gerçeği anlatmamışlardı bana ya da ben öyle sanıyordum .Anneme dair aklımda kalan tek şey uzun kahverengi saçları ve vanilya kokulu parfümü olmuştu

Babam annemin cenzesinde tek bir gözyaşı bile dönmemişti insan sevdiği için gözyaşı dökmez ağlamaz mıydı...o gün anlamıştım babamın duygularla işinin olmadığını sinirliyken bile sakınliğini koruyabilir en savunmasız anında zehirli bir yılan gibi kıvrılıp zehrini düşmanının kanına hiç çekinmeden akıtabilirdi..

Ben Vedat Karakuzeyin oğlu Iraz karakuzey...

Bizim hayatımızda duyguya yer yoktur...