Bu izdivaçın benim için hayır mı şer mi olacağını yalnız ve yalnız Rabbim bilebilirdi!

Peki;

Ablamın beklediğinin, onun ve bizim gelecekteki Mürşidimizin yegane isteğinin ben olduğumu onlar nasıl bilebilmişti?

Bir adamın kalbindeki kandan, oradaki toplar damardan bile haberdar olan Rabbim elbette ki o kalpte kimin olduğunu da bilirdi,

Beni yetiştiren amcamın göz bebeği kızı Rahime mi,

yoksa acıyıp baktığı 2 çocuğuyla dul bir şekilde ortada kalan yeğeni, yani ben mi?

...

Onu ilk gördüğümde demişti bana;

"Sen ne isterdin? "

Öylesine şaşırmıştım ki, o ki gelecek mürşiddi, bana bunu mu soruyordu? Peki bu onu alakadar eder miydi?

Cevabını alacağından emin olan gözleri kısılmış benim tek bir onayımı, cevabımı bekliyordu. Nedense ona istediğini verecektim. Kıpırdanan ağzımı görmesiyle gözlerinde beliren ışıltı o ela hareleri kamaştırmıştı. Evet ona cevap verecektim çünkü o herkes gibi beni önemsememezlik yapmıyordu. Belki de dul ve çocuklu olduğumu öğrense o da beni ve destursuz ve bir o kadar lüzumsuz cevabımı önemsemezdi...

" B...Ben uçmak isterdim. Hezarfen Ahmet Çelebi gibi! Yerin 7 kat altına gömülen benliğime inat, uçmak isterdim!"

Sonlara doğru desibeli azalan ama manaca artan laflarım artık son bulmuştu. Lakin onun gülümsemesine bakılırsa bir şeyler yeni başlıyordu,

Onun için de, bizim için de!

"Secde de mezar da yerdedir ama ikisi de başka alemlerdedir. Yerin değil , Cehennemin 7 kat altına gömülen günahlarımız bile o ikisiyle göğe, Allah katına, bizle birlikte hücum eder. Ve sonra selam verilir, insan sanar ki yalnız melekler uçar! Oysaki ki asıl uçmak ellerin semaya kaldırılmasıdır!"

Bütün bunları dedikten sonra ablam Rahimeye görücü olarak gitmek için yanımdan ayrıldı. Dedikleri anlamlı lakin bildiğim şeylerdi. Fakat bazen insan hatırlama ihtiyacı duyardı. Onun ağzından duyduklarım beni kendime getirmişti. Tam ben de onun gibi arkama dönüp gidecekken o bir anda önüne döndü ve bana o ihtiyatlı gülümsemesiyle bakmaya başladı.

"Sana son bir sözüm var ZERASA! Ayaklarını yerden kesecek bir Rabbin varken seni göklere çıkaracak nasibin için secdeye koş! Ve unutma o nasibin sana ulaşmasa bile sen yine uçacaksın, çünkü her melek uçar ZERASA!"

Ağzı açık bana inat o derin bir, tebessümle Allah'ın selamını ayrılmak için verdi.

"Selamünaleyküm "

"Al...Aleykümselam"

Zerasa kimdi bilinmez fakat ben o gün hem Zerasa hem de bir melek olmuştum.

Sonra ikimizde nasibimiz için koşmuştuk.

Birimiz yola,

Birimiz secdeye...

...........

Evett gençlik! Nabersiniz?

Artık iyileşiyorum! Ve yeni kurgumla buradayım!

Öncelikle bu kurgu dini bir kurgu olmayacak. Dini ögeler içerecek fakat tema da olay da din değil. Hatta benden size bir sız; Bu kurgu Renata'dan daha atraksiyonlu olacak. Yani tema da olay da gerilim ve aşk!

Yorumlarınızı bekliyorummmm:)

İnstegramdan soru cevap yapmak istiyorum bu yüzden hesabımı paylaşıyorum; subasi.helen

Şimdiden görüşmek üzereeee!

Öpüldünüzzz:)