12.BÖLÜM:HER ŞEY BİTTİ

Ailemin bakışları donakaldı. Bakışlarımı yere eğdim. Ben gerçekten hiç bir şey haketmiyordum. Bana alınan beni mutlu eden hiç bir şeyi hak etmiyordum!

annem şok içinde konuştu "n-ne?" Dedi. Biliyorum anneciğim. Anlıyorum seni. Düşünsenize,bir çocuğunuz var ve zorbalık görüyor fakat size aylar sonra söylüyor.

kafamı kaldırıp anneme baktım. Bembeyaz olmuş yüzü. Kadın felç geçirecek,yaptığın işe bak sıla! "Anne biliyorum..." diyeceğim sıra ablam öfkeyle araya girdi "niye söylemedin!" Diye haykırdı. Söylicek cesaretmi vardı bende abla?

tek yaptığım başımı eğmekti. Tam o anda bir şey oldu. Her zaman olduğu gibi babam beni kolları arasına aldı. Neden mi babam? Babam beni her zaman desteklerdi. Neden mi babam? Babam her zaman beni kollardı. Neden mi babam? Babam bana değer veriyordu!

tutmalıydın kendini sıla! Ağlamanın sırası değil! Sulugözlülük yapma! Ağlamayacaksın! "Anlat bakalım güzel kızım. Naptılar sana?" Dedi babam. Döv onları baba! Bana zorbalık yaptılar! Her şeyi baştan sona anlattım. Kaçmak yoktu. Her şey artık açığa çıkmıştı!

annem öfkeyle ayağa kalktı. Eh buna yüz bulan ablamda birden ayağa kalktı "kalk! Kalk seni o okuldan aldıracaz! Kalk!" Diye bağırıyordu annem. Şakamıydı? Hayır değildi. Annem ciddi ciddi benim kolumdan tutmuş dış kapıya doğru sürüklüyordu! Dur be anneciğim! Ayaklarım bir birine dolanıyor yavaş biraz!

kolumu kurtarıp "anne dur!" Diye bağırdım. Eh nolacak? Ablamda annemi destekleyerek "dinleme sen sılayı anne! Gidelim o okuldan aldıralım!" Dedi. Lütfen bir Allah'ın kulu beni dinlesin! Lütfen! Babam arkadan geldi "durun!" Dedi. Kahramanım! "Kızım sen bu çocukları şikayet ettin mi?" Dedi babam. Ettim babacığım ama müdür kıyak geçiyor bazılarına.

"Ettim baba." Dedim. Babam anlayışla yüzüme baktı "ne dediler" dedi. "Umursamadılar" dedim. Babam derin bir nefes aldı "o zaman annenler haklı kızım. Seni dinlememişler. Aldıralım biz seni o okuldan" dedi babam. Emret babacığım. Sen ne dersen o olur tabi. "Tamam" dedim. Gerçekten kurtuluyordum! Ama bir yandanda üzülüyordum. Sonuçta iremlerle tanışmıştım ve çok tatlılardı.

okula gelmiştik. Babam ablama 'sen evde kal' demişti. Annem müdürün odasına doğru ilerlerken söylendi "özel okulmuş! Böyle okul mu olur be!" Diyordu. Haklısın anneciğim! Böyle okul mu olur?

müdürün odasına girmiş her şeyi baştan sona anlattık. Babam ve annem tam imza atacakken bir şey oldu. Yiğit odaya daldı.

"bu okuldan gidecek bir kişi var! O da ecrin!"

Her şey bitti. Her şey durdu. Çünkü bende değişik bir his oluştu. Bir güven. Sanki yiğitin sesini duyduğumda bir güven sarıyordu içimde. Neden? Yiğit benim neyimdi? Kimsemdi...

hellooooiii tekrar ben geldimmmm! Napiyosunuuuzz nasilsiniiz!? 13. Bölümde gorusuruuuzzzzz♡