15.BÖLÜM:SAHİL KENARI

Yiğite kolumu bıraksana! bakışı atıyordum. lakin birazdan kolumu bırakmazsa kopacaktı! kendime hakim olmaya çalışarak konuştum "bırakırmısın kolumu?" dedim. hemen elini çekti ve konuştu "pardon,ben sana bir şey diyecektim" dedi. meraktan öleceğim! çabuk söyle! merakımı gizlemeye çalışarak konuştum "dinliyorum?" can kulağı ile dinliyorum konuş sen! önce başını eğdi sonra başını kaldırdı ve konuştu "1 saat sonra sahil kenarına gel,orada söyleyeceğim" dedi. ne! 1 saat sonra mı? bu adam benim meraktan ölmemimi istiyordu?

derin bir nefes aldım ve cevapladım "tamam" dedim ve sınıftan çıktım. taksi fazla pahalı olmuştu bu yüzden dolmuşla gitmek daha iyiydi. tamam biliyorum dolmuş birazda olsa kalitemi bozuyordu ama para mı vardı da bizde şöyle özel arabalarla gitsek? yoktu tabi!

dolmuşta bir amcanın yanına oturdum ve telefonumu çıkarıp mertin yazdığı mesajlara baktım.

mert:sana bomba haberim varrr!

neydi acaba? asla meraklı değildim çünkü bir keresindede böyle yazmıştı ve bomba haber fifa da istediği yüksek puanlı çıkan bir futbolcuydu!

sıla:pek meraklı değilim ama neymiş bakalım söyle

yazdım ve gönderdim. tam o anda dolmuşcu para topluyordu. telefonumu kapattım ve cüzdanımdan 15 tl çıkartıp uzattım. dolmuşcu parayı aldığında telefonumu geri açtım ve mertin mesajını okudum

mert:artık benimde bir sevgilim var!

ben şok! galiba ben evde kalacaktım. kaderim böyleymiş...

sıla:aa ne güzell bir gün tanıştırırsın beni sevgilinle

mert:tanıştırırım

sıla:tamam hadi görüşürüz

üzgünüm mertçim ama bu konu biraz sıkıcı bi konuydu. sosyal medyaya girdim ve bi de ne olsun! telefonun sesi fullmuş ve sosyal medyaya girer girmez dolmuşun içinde şarkı sesi yükseldi!

"madem pembelisin... bu çocuğa vermelisin...

neyy şaka!

madem pembelisin bu çocuğa vermelisin..." dediği anda telefonu kapattım. tövbe! teyzeler ve amcalar yanlış bir şey sanmasın diye şarkının devamını getirdim "k-kalbini!" herkes bana bakıyordu! rezil olduk insanlara rezil!

Şükür Yarabbi eve gelmiştim! bugünlük macera yeterdi! annem ve babama selam verip odama gittim. ablam kendi evine gitmişti. yatağıma uzandım ve o 1 saatin dolmasını bekledim.

1 saat sonra

"biliyorum ecrin sana zorbalık yaptı..." diyeceği sıra sözünü kestim "beni buraya ecrin hakkında konuşmak için çağırdıysan boş yere çağırmışsın!" dedim. galiba biraz fazla agresiftim. "bak sıla..." diyeceği sıra tekrar sözünü kestim "ne! ne sıla! bak ben hayatım boyunca dışlandım ve zorbalık gördüm! şimdi pat diye karşıma çıkıp hayatıma asla giremezsin! senin karşında saf sıla yok..." diyeceğim sıra bir şey dedi... beni hayattan koparacak şoka uğratacak bir şey "sıla ben sana aşık olmuşum!"

her şey durdu,insanlar gülmeyi bıraktı,yürümeyi bıraktı tek hareket eden bizdik. yiğit ve ben...

yiğit ve ben tam olarak anlamsız iki insan...