25. BÖLÜM:CİNSİYET

şok ile doktora bakıyordum. Ben hamileydim! Ve daha şok edici bir cümle benim kalbim durmuştu!

kalbim hızlanırken Yiğit "yani hamile..." diyeceği sıra sözünü kesip titreyen sesimle konuştum "herkes odadan çıksın!" Dedim. Herkes sorgulu bakışlarını bana yöneltti. Yiğit ile konuşucaktım.

Herkes çıkmama konusunda ısrar etsede yiğit bir şekilde çıkarmıştı. Mükemmel ötesi eşim benim ya! Tamam cilve yapmayacağız sıla!

"neden söylemedin!?" Dedim. Sesim hafif yüksek çıkmıştı. Yiğit saçlarımı okşadı "özür dilerim" dedi. Bakışlarımı yiğitin gözlerine çevirdim. Gözleri kızarmıştı.

derin bir nefes alıp "beni kandırdınız!" Derken sesim daha çok yükseliyordu. Yiğit sakinliğini koruyarak "kandırmadık" dedi. Bu çocuk bu kadar sakinliği ile beni deli edecekti! "Kandırdınız!" Dedim. Artık sesim daha çok yükseliyordu.

ikimizde birden kavga etmeye başlamıştık. Yiğit ayağa kalkmış bir ileri bir geri gidiyordu, Bense söyleniyordum. "Ya niye ya!" Derken ağlıyordum. Yiğitin birden hamile olduğum aklına gelmişti ki yanıma oturup saçlarıma minik bir öpücük kondurdu "güzelim benim" dedi ve yanağımı öptü.

bu çocuk bir hırsızdı! Kalbimin hırsızıydı! "Yiğit" derken sesim oldukça nazlı çıkmıştı. Yeni gelin nazı. "Efendim bir tanem" dedi. Tatlı tatlı soru yönelttim ona "bizim şimdi bebeğimizmi olacakmış?" Dedim. Az önce kavga eden biz şimdi tatlı tatlı konuşuyorduk!

yiğit bu dediğime gülerek "evet" dedi. O da inanamıyordu biliyordum. Yiğit gülerken bende kendimi tutamadım ve güldüm. Şuan durduk yere gülüyorduk.

tam o anda yiğitin eli karnıma gitti ve okşadı. Gülümseyerek izledim.

bu romantik anı annemler odaya dalarak bozmuştu "kız! Sıla kızım iyisin değil mi?" Diye dalmıştı annem. Gülerek cevapladım "iyim" dedim.

annemler sohbet ederken ben karnımı okşuyordum. Annem hep "çocuğun olunca anlarsın!" derdi bana. Şimdi çocuğum olacaktı. Bende bir anne olacaktım.

böyle minik ayakları ile koşarak benim yanıma gelip "anne acıktım!" diyormuş. Bu düşüncelerime gülümsediğim an da yiğit saçlarıma bir öpücük daha kondurdu.

1 hafta sonra

taburcu olmuştum. Eşyalarımı çantama koyarken annemler ve yiğit beni yormamaya dikkat ediyordu. Güya hamileymişim bebeğe zarar verirmişim.

arabaya eşyaları koyduk ve bindik. Ablama ne olmuştu? Eymene? Her sorsam "eve gittiler" diyor annem. İlk işim eve gidip ablamı aramak olacaktı.

annemleri ve Esra annemleri evlerine bırakmıştık. Esra anne yiğitin annesiydi. Çok tatlı bir kadındı!

bizde kendi evimize gelmiştik. Yiğit benim belimi tuttu ve eve doğru yürümeye başladık.

evin içine girdiğimizde kendimi koltuğa attım ve ablamı aradım "alo" dedi ablam. Yorgun gibi konuşuyordu. "Nasılsın abla?" Dedim. "İyi,eymen ile uğraşıyorum sen nasılsın? Annem haber verdi iyimişsin. İyisin değil mi? Valla çok gelmek istedim yanına,ağladım yakardım annem izin vermedi!" Diye isyanda bulundu ablam. Gülerek cevapladım "yok, yok iyim zaten ben!" Dedim.

zamanı gelmişti ablamında öğrenmeye. Ablam hamile olduğumu bilmiyordu. "Abla" dedim. Hamilelikten olduğunu düşündüğüm bir duygusallıkla ağlamaya başladım "hamileyim!" Dedim.

ablamdan kısa bir süre ses çıkmadı ve anı bir şekilde bağırmaya başladı "şaka!" dedi. Bu sevinç seslerine güldüm ve "Hayır değil" dedim. Ablam gülerek "eymene arkadaş geliyor!" Diye sevinçle gülüyordu.

ablamla uzun uzun konuştuk. Kız olursa hangi isim, erkek olursa hangi isim,kime benzicek kime benzemicek... hepsini konuşmuştuk!

Başımı yiğitin omzuna dayamıştım. O anda Birden canım kırmızı erik çekti. Galiba bebeğim kırmızı erik yemek istiyordu! Yiğite baktım sonraysa saate. saat gecenin dokuzuydu! Bulamazdı ki kırmızı erik.

masum masum geri önüme döndüm. Yapacak bir şey yok belkide canımın çekmesi geçerdi.

Yiğit bende bir sorun olduğunu anlayarak elini saçlarımda gezdirdi ve "sorun mu var hayatım?" Dedi. Vardı! Canım hala kırmızı erik çekiyordu! "Yok" dedim. Lütfen anla! Bir şey istediğimi anla! "Güzelim söyle noldu?" Dedi. Kurban olurum sana ben! Hemen söylerim "Ya canım kırmızı erik çekti" dediğim anda Yiğit hafif bir şekilde dondu.

masum masum konuştum "ama benim suçum değil ki! Bebeğimiz istiyor!" Dedim. Yiğit bu sefer yanağımı okatarak "buluruz" dedi. Kurban verene sana!

2 saat sonra

zil çalmıştı. Gelen yiğit olmalıydı. Zavallı adama her yerde kırmızı erik araştırıyordum! O da hiç bıkmadan arıyordu. Kapıyı açtığımda elinde poşet ile beni karşıladı "buldum!" Dediği anda zafer gibi çıkmıştı sesi.

kırmızı eriklerin hepsini yemiş bitirmiş koltuğa yayılmıştım. Yiğit benle dalga geçmek amaçlı "kilo mu aldın sen?" Dedi. Göz ucuyla ona baktım "yoo" dedim kendimden emin bir şekilde. Yanakların biraz tombikleşmişti ama "almışsın" dedi yiğit gülerek. Yiğite göz devirip önüme döndüm.

yiğit yanıma gelmiş yüzümün her yerine öpücük kondurarak "sen bana küsebilirmisin ya!?" Dedi tatlı tatlı. Küsemezdim! Gülerek "küsemem" dedi. ve bir öpücük daha kondurdu yanağıma...

5 ay sonra

hastaneye gelmiştik bebeğimizin cinsiyetini öğrenmek için.

doktor beni yatırıp karnıma jel sürdü ve ultrosandan bakmaya başladı. "Fazla yaramaz" dedi. Gülümsedim.

Yiğit elimi sımsıkı tutuyordu. Doktor gülümseyerek "tebrikler! Çocuğunuz erkek!"