5.BÖLÜM:İNTİKAM

Havuza düştüğümde tek gördüğüm yüz ecrinin yüzü. beni o havuza itmişti! daha kötüsü ben yüzme bilmiyordum! havuzun içinde çırpınıyordum resmen! yokmu bir delikanlı beni kurtaracak? galiba hayatımın son anlarını yaşıyordum. tam o anda bir el belimi su altında tuttu ve beni suyun üstüne çıkardı. bu olamazdı! bu o çocuktu! telefonumu elimden çeken çocuk! "napıyosun be!" dedim. çocuk anlamsızca "seni kurtardım" dedi. şuan belimi tutmuş havuzun ortasında göz gözeydik! rezil olduk rezil! "dokunma bana! çek elini" diyerek ayrılmaya çalıştım. içimden beni bırakmasın diyordum çünkü bırakırsa tekrar boğulacaktım! "öyle mi?" dedi çocuk. naneyi yemiştim. Deli bir cesaretle "aynen öyle!" Der demez çocuk beni bıraktı ve tekrar havuzda çırpınmaya başladım! çocuk tekrar beni tuttuğunda derin derin nefesler alıyordum. az kalsın ölüyordum! çocuk beni havuzdan çıkardığında tir tir titriyordum. ecrinse şaşkın bir şekide çocuğa bakıyordu. düşündüğüm şey olamaz değimi? yok be ne olcak. hayır hayır bu çocukda ecrine bakacak tip yok.

ayağa kalktım ve bilmediğim bir yöne doğru yürümeye başladım. ne yapmaya çalışıyordum ben ya? bilmediğim bir yöne yürüyordum! evet maalesef bi zaman sonra kayboldum.

etrafıma bakınıyordum kimse yoktu! ya biri gelip beni arabasına bindirip beni kaçırıp böbreklerimi alırsa! bu düşünce yüzünden adımlarım hızlandı. ben telefonumu çantama koymuştum fakat çantam! çantam! çantam orada kalmıştı! telaşla arkamı dönüp tekrar okula doğru yürüyecekken biri beni belimdem tuttu ve kendine çevirdi. şaka olmalı değilmi bu? şaka! çünkü karşımdaki o çocuktu! benim telefonumu alan ve beni boğulmaktan kurtaran çocuk. "bu halde tek gidemezsin" dedi. evet gidemezdim ama daha çocuğu bile tanımıyordum. inatla "giderim!" dedim. aynen sıla gidersin. çocuk alayla baktı "peki o halde demek tek gideceksin" dedi. aynen tek giderim ben (!) pes edip "of tamam!" dedim. ama 1 dakika çantam ve telofonum okulda kalmıştı! telaş içerisinde çocuğa baktım "telefonum ve çantam!" dedim. çocuk alayla sırıttı. sinirle homurdandım "ne sırıtıyorsun!" dedim fakat beni dinlemedem kenarda park edilmiş arabaya doğru ilerledi. ne diye sırıtıyordu! 1 dakika acaba bu çocuk mafya adamlarını çalışanı değildir değilmi? of saçmalama sıla! çocuk elinde bir çanta ile bana doğru ilerledi. bu çanta benimdi! çantamı elinden aldım. "hadi arabaya binelim. titriyorsun." dedi.

arabaya bindiğimizde arabayı çalıştırdı ve ısıtıcılarıda açtı. dikiz aynasından bana baktı "ben yiğit" dedi. yiğit... 1 dakika yiğit! yiğit ecrinin sevgilisiydi! şaşkınlık içinde yiğite baktım fakat şaşkınlığımı gizlemeye çalıştım "b-bende sıla" dedim ve önüme döndüm.

yiğit radyodan bir şarkı açtı. yıldızların altında şarkısıydı. "benim gönlüm sarhoştur..." diyordu şarkı ve devam etti "yıldızların altında..." yiğite baktım. nasıl ecrine bakmıştı bu çocuk? of sıla sana ne elalemin çocuğundan. kimle sevgili olursa olsun!

yiğit bana baktı "evin yolunu tarif edermisin?" dedi. hemen yolabaktım ve konuştum. "şuradan sağ dön" dedim ve döndü. "sonra sola dön" dedim daha sonra döndü. "dümdüz git" dedim. dümdüz gittiğinde bizim ev gözüktü. "dur!" dedim telaşla ani bir frenle durdu. "saol her şey için" dedim ve arabadan inip eve doğru yürüdüm. bana baktığına emindim ama asla kanıtyalamazdım.

eve kendi anahtarımla girdiğimde birden gözlerim barış abiyi ve ailesini gördü! hayır beni bu ıslak halimle görmemeliler! tam odama doğru koşar adımlarla gidecekken arkamdam bir ses duydum "o halde düğün ne zaman olsun?"

bu bölüm biraz kısa oldu ama olsun. kısa zamanda 6.bölüm gelecek sizce 6. bölümde neler olacak?