7.BÖLÜM:AYRILIK İNTİKAMI

karşımda o vardı. Yiğit...

ne için gelmişti? Neden gelmişti? Bir insanın sevgilisi varken bir kızın hatta tanımadığı bir kızın evine niye gelsin ki? Şok içinde yiğite bakıyordum "senin ne işin var burada?" Dedim. Bir yandanda arkama bakıyordum birisi varmı diye. Yiğit derin bir nefes aldı "ecrin söyledi" dedi. Ecrinin benle derdi neydi? Ya da sevgilisine neden 'Aa aşkım bak sıla gelmemiş bugün' desinki? Derin bir nefes aldım "Benden ne istiyorsunuz bilmiyorum ama hiç biriniz umrumda değil..." diyeceğim sıra sözümü kesti "gripmisin? Sesin biraz değişmiş"

ne? Hayır 1 dakika bu çocuk beni dinlemek yerine sesimemi odaklanmıştı? Ne istiyordu bu çocuk? Öfkeyle kapıyı yüzüne kapattım ve sinirli sinirli annemlerin yanına yürümeye başladım.

Siz hiç kendi kendinize evde spor yaparak zayıflamaya çalıştınız mı? Ben çalışmadım ama şuan karşımda ablamın yere yatıp spor hareketleri yaptığını görüyordum! Bütün sinirim ablamın saçma sapan hareketler yaptığını görünce gitmişti! Birden gülmeye başladım ve ablamla uğraşmaya başladım.

"şişko seni!" Diye alay etmeye başladım. Ablam sinirle koluma vurdu "ne şişkosu ya! 2 hafta sonra İsteme var! Zayıflamam gerek!" Dedi. Evet ablamda böyle bir salaktı. Şişko değilim deyip zayıflamam gerek diyen bir ablam vardı. "Şişko olduğunu kabulleniyorsun işte!" Diye alay etmeye devam ettim. Annem arkadan seslendi "kızım gelen kimmiş?" Dedi. "gelen benim bir arkadaşımın sevgilisi anneciğim" tabikii demeyecektim. Kafadan bir yalan attım "Kargocu komşumuzun evini sordu" dedim. Annem "hee tamam" dedi.

Annemin zoruyla haplarımı içtim ve yatağıma yattım. Bir zaman sonra uykuya daldım.

okuldaydım. Üzerimde çocukluğumda en sevdiğim elbisem olan kirazlı elbisem vardı üzerimde. Yorgundum,başım dönüyordu,gözlerim kararıyordu. Noluyordu? Kendimi birden Yiğitin kollarında çırpınırken buldum. Beni nereye götürüyordu? "Yiğit! Bırak beni!" Diye bağırıyordum. Yiğit beni okulun kızlar lavobasına doğru sürükledi ve beni orada ecrin ile bırakıp gitti. Ecrin saçımı tuttu ve çekmeye başladı...

nefes nefese uyandım. Bu bir kabustu! O kadar saçma bir kabustuki. Annemin masamın üzerine bıraktığı suyu kana kana içtim. Telefonuma baktım saat gecenin 3:44'sıydı. Yatağıma tekrar uzandım ve uyudum.

Sabah olmuştu. Saat 7:20'ydi Ayağa kalktım ve elimi yüzümü yıkadım. Kâbus hala aklımdan çıkmıyordu. Odama tekrar döndüm ve üzerime siyah crop tarzı bir kısa kollu giydim. Altıma ise bol bir pantolon. Saçlarımı salık bıraktım ve Çantam ile telefonumu alıp evden çıktım.

annemler bu saatte uyanmadıkları için onları uyandırmadan evden çıkmıştım. Kısa bir süre sonra okula geldim ve sınıfa gitmek yerine kantine gittim. Kantinden simit aldım ve bir masaya oturdum.

simitimi yemiş tam kalkacakken masaya iki tane daha kız oturdu. Birinin saçları kumral gibiydi ve gözleri ela gözdü. Diğerinin saçları koyu kahverengiydi,gözleri kahverengiydi. Kimdi bunlar? Masanın boş olmadığını görmüyorlarmıydı? Anlamsızca iki kıza baktım.

Kızlardan elâ gözlü olan konuştu "merhaba ben İrem" dedi. Diğeri ise "bende İdil" dedi. Neden benle birden tanışmışlardı anlamamıştım. "Neden birden masama oturdunuz ve benle tanışmaya çalışıyorsunuz? Amacınız ney?" Dedim. Bundan sonra açık açık konuşacaktım. İrem konuştu "kötü bir amacımız yok" dedi. Tamam ben galiba bu kızlara ısınmaya başlamıştım.

tamam bana kızacaksınız ama ben bu kızlarla arkadaş olmuştum! ama hemen kızmayın! Bir dinleseniz sizde ısınırsınız. İkiside çok tatlıydı!

bir zaman sonra tanışmış sohbet ettik. Ta ki ecrin gelene kadar. Öfkeliydi. Neden öfkeliydi? Kolumdan tuttu ve beni çekiştirerek kızlar lavobasına doğru götürdü "senin yüzünden!" Diyordu sürekli. Ney benim yüzümdendi? Ben napmıştım? Noluyordu! O kadar çok korkuyordum ki!

beni çekiştirerek kızlar lavobasına doğru itikledi ve kapıyı üzerime kapatıp kilitledi! Kapıya vurarak ecrine yalvarıyordum "Ecrin! Ecrin Ben naptım! Ecrin lütfen aç kapıyı!" Diye yalvarıyordum. Bir yandan ağlıyor bir yandan kapıyı yumrukluyordum! napmıştım ben?

siz küçüklüğünüzden beri dışlandınızmı hiç? ben dışlandım. hemde daha 7 yaşındayken. şuan 19 yaşındayım ve hala dışlanıyorum. peki ya siz hiç bir boşluğa düştünüz mü? ben düştüm. asıl hikayeme hoşgeldiniz! arkanıza yaslanın ve benim asıl hikayeme başlayalım.

tekrardan merhaba! arkadaşlar artık oy çoğunluğu ile bölüm atacağım. 8.bölümde görüşmek dileğiyleee