Sabah kalkıp elimi yüzümü yıkayıp hazırlandım çünkü bugün büyüdüğüm yere gidiyorum aiilemin yanına onlara hesap sormaya gidiyorum hiç mi beni merak etmediler hiç sormadılar annem abilerim bile sırf evlenmemek icin kactım benim sucum değildi onların suçuydu biliyordum babamın bir gün beni evlendireçeğini ama kacmiştım pişman mısın deseler asla derim ama onlardan hesap sorma zamanım gelmişti doktor olmuştum neyse fazla uzatmayayım yoksa ucağı kacırıcaktım.

Ve yola koyulmuştum ama yetişmiştim ilk defa bindim hep otobüse biniyorum ama bir değişiklik olsun diye hemde korkumu yenmek istiyordum hemen ucağa binip çam kenarı istemeştim kağıda baktığımda koltuk sayısı aynı ama adam yerimde oturuyordu sordum ona

Beyfendi: orası benim yerim yerimden kalkar mısınız?

Gec ve şuraya otur benim yerim oldu

Uzatmayıp oturdum çünkü böyle insanlar cok vardı öküz odun ucak haraket edince birden korkudan onun kolunu tutmuştum hemen gülüp konuşmaya başladı

Ufaklık uçaktan korkuyorsan niye biniyorsun bu yetişkinler icin

Bu kendini ne sanıyordu en az benden olsa olsa aramızda 3 ya da 4 yaş büyüktür onu dinlemeden gözümü kapatıp karanlığa buraktım kendimi

Yeni başladım yeni kitapıma destek olabilir misiniz sizden ricam yazım yanlışlarım varsa kusura bakmayın❤️