Öncelikle hepinize selam arkadaşlar.

Yeni bir hikaye yeni bir kurgu yeni bir uçurum.

Fazla sıkmadan ilk bölüme geçicem ama bahsetmem gereken birkaç şey var.

*Bölümlere müzik eklemeyi seviyorum.Ama bazı bölümlere ekleyemeyebilirim.

*Bölümler bir sıkıntı olmadığı sürece Pazar günü gelecek.

*Bölümler günlük tarzı olacak yani karakteri girişte uyanacak bölüm uyku ile bitecek.

*Karakter(ler)imiz sağlık meslek lisesinde eczacılık okuyor şuan sağlık meslek liselerinde eczacılık bölümü yok ama kasmayın bu kurgu

Offff kasmayın ya.

Bunu yazan da insan okuyan da neyse hadi bb birşey olursa yazarım.

Ha bebeklerim bu da şarkıların bulunduğu Spotify linki

https://open.spotify.com/playlist/7xlpeTYagOOspTNfzG3Hhv?si=Jxd0RUwxRPynAd_YpV-pjg&pi=d5tj8W-xS32VZ

(Umarım doğrudur değilse de kasmayın biraz cahilim bu konuda)

(Burayı okuduysan işsizsin)

Bölüme geçelimmmm.

"Lan gerizekalı kaçma gell buraya vallahi yavaş vurucam" diye bağıran Ayla'yi umursamadan daha hızlı koşmaya devam ettim.

Ben Ayça.Şuan motorunu yanlışlıkla düşürdüğüm kardeşim Ayla'dan kaçıyorum.

Neden mi ? Çünkü sözleşme yapmıştık.

Biz birbirimizin motorunu gerek yanlışlıkla gerek bilerek fazla düşürdüğümüz için bu işin sonuna ceza koymuştuk.Tekme yeme cezası.

Cezayı, Ayla'ya sunan aklımı sikem...

"Senin beni yakalaman için anca altına motor alman lazım Aylaaa"diye bağırarak koşmaya devam ettim.Ben de az değilim ha.

Önüme çıkan hepsini kardeşim gibi sevdiğim 4 küçük çocuk çıkınca "Çocuklar kenara çıkın, Ayla ablanız peşimde fena uçacak" dedim.

Onlar da kenara çıktı.Yaşça en büyükleri(12) olan Azra"Allah yardımcın olsun Ayça abla" dedi arkamdan.

"Sağol birtanem " diye seslenerek koşmaya devam ettim.

Yaz tatiline gireli 4 gün olmuştu ve bizim bir hafta sonra staja başlayacaktık.

Hepimiz sağlık meslek lisesinde eczacılık okuyorduk.

Caddeye bağlanan sokağa girdiğimde hızımı daha da arttırıp araba çarpmasın diye kaldırıma çıktım ki çıkmam ile kendimi yerde bulmam bir oldu.Noluyo amına koyim?

Kafamı kaldırdığımda 5 tane yaşları birbirinden farklı erkek gördüm.Ben bunları hiç görmedim mahallede.

Muhtemelen çarptığım kişi "Yavaş yavaş atlı mı kovalıyor" dedi.Yere düşen tığımı alıp yerden kalktım,arkama bakmamla 3 adım ötede bana doğru uçan bir Ayla gördüm.

Neyden kaçıyorsam akşam her türlü aynı eve girecektik.

Tekmeyi yememle kendimi yere bıraktım.Hakettim.

Allah'tan çok fazla sert vuramıyor. Arkadaki erkekler "Mal bunlar amk" bakışı ile yollarına devam ettiler.

Ayla da kendini yanıma attı ve biz iki salak kaldırımda oturmaya başladık.Hava sıcaktı.

Ayla'nın telefonu çaldı.Arayan"Ufuğum💗💗" idi. Ufuk, Ayla'nın sevgilisi idi.Allah bilir benim telefon da neredeydi.Hah hatırladım en son Ayla'dan kaçarken sevgilim Hüseyin'e vermiştim, düşmemesi için.

Ufuk, Ayla,Ben ve Hüseyin bebeklik arkadaşı imişiz.Annem ve babam beni 1.yaş doğum günümde bir yetimhaneden evlatlık almış. Ayla ile aynı gün farklı hastanelerde doğmamız ise bizce,bize gösterilen veya bahşedilen şans.

Ben bunları düşünürken Ayla'nın konuşması bitti ve bana döndü."Eve kadar yarış? Kaybeden o zor olan tığı işini yapar?"dedi.

İkimizde dikiş nakış severdik.Hatta ben elbise de dikebiliyorum.İkimizin de çok beğendiği bir tavşan vardı ama tığıda onu örmek fazla özen ve işçilik isterdi.

"Kabul"dedim kaybedeceğimi bile bile.Olsun yine de savaşırdım.

"3-2-1-Başla"komutum ile eve doğru koşmaya başladık.

🍁

Eve varmıştık ama bilin bakalım ne eksik. Anahtar.

Benim salak kardeşim Ayla anahtar taşımayı sevmediği için anahtarımız yoktu.Kapıda kaldık.Benim anahtarım ise telefonum ile birlikte Hüseyin'de idi.Onlar da bizim motorları getirdikten sonra kendi motorlarını almaya gitmişlerdi.

Ayla beni dürtüp"Sen niye anahtarını Hüseyin'e verdin?"dedi.

"Sen niye anahtar taşımıyorsun sevgili mal kardeşim,ulan taşıdığın tek anahtar motor anahtarı onu da çoğu zaman bana veriyorsun" dedim.

"Ayça iki şeyi çok merak ediyorum ,bir sen kaybedeceğini bile bile niye sürekli yarışa giriyon,iki nasıl bu kadar hazırcevapsın çenen çekile e mi?"dedi.

"Aylam ben yarışmayı seviyorum, kazanamadığım umrumda bile değil"dedim

O sırada bizim ikili geldi. Hüseyin anahtarı bana doğru attı.Havada tuttum ve binaya girdik.

1 saat sonra annem eğer mesaiye kalmazsa işten çıkacaktı.Babam vefat ettikten sonra geçinmek için yoğun çalışması gerekiyordu. Bizim için elinden geleni yapıyordu.

Eve girdiğimizde Ufuk hemen kendini koltuğa attı.Ayla da gitti yanına oturdu.

Hüseyin'le bir bakışma yaşadık.Buzdolabına baktığımızda akşam yemeğinin bize kitlendiğini açık bir şekilde anladık. Aklımızdaki fix menüyü hazırlamaya başladık.Bu arada Ufuk da annemi arayıp mesaiye kalıp kalmayacağını öğrendi.

Bazen Hüseyin ve Ufuk bizde yemek yer bazen ben ve Ayla onlara yemeğe gideriz.Ailelerimiz zaten arkadaş olduğu için bu durumu kabullenmişlerdi.

Fix Menümüz

+Menemen

+Pilav

+Salata

🍁

Pilavın piştiğine emin olduktan sonra ocağın altını kapattım.Annem işten çıkmış eve geliyordu. Hüseyin salatayı sosluyor.Ben menemeni karıştırıyorum.Ayla ve Ufuk da sofrayı kuruyordu.Benim işim bitince kapı çaldı.

Saate baktığımda annemin eve varmasina daha 5 dakika vardı.Allah Allah.

Hayırdır inşallah diyerek kapıyı açtım.

Karşımda bugün gördüğüm o 5 erkek duruyordu.İyi de bunlar buraya neden gelmişlerdi?.

"Buyrun"diyerek konuşma yetimi kontrol ettim

Aralarında babaları gibi duran adam "Biz Saide Kutlu ve Ayça Kutlu ile konuşmaya gelmiştik ama sanırım yanlış gelmişiz"dedi ve kapı numarasını kontrol etti.

O sırada bizim ekip de kapının yanında duruyordu.

"Buyrun, yanlış gelmediniz ben Ayça Kutlu"der demez onların yüzünde bir aydınlanma yaşandı ve beni baştan aşağıya süzmeye başladılar.

"Bak kızım benim annenle ve senle konuşmamız gereken önemli bir konu var"dedi.

Konu önemsiz olsa idi kapıda söylerdi mantığı ile hareket edip "Buyrun isterseniz içeri geçin annem de birazdan gelir"dedim.

Onlar da kafalarını sallayıp eve girdiler Ufuk salonu gösterdi.Allah'tan ayakkabılarını çıkarıp girdiler ha,bir de annemden azar yiyemezdim.

Ayla yanıma gelip"kız sen bunları tanıyor musun da eve davet ettin?"dedi.

"Yok tanımıyorum ama bugün sen bana tekme atarken onlardan birine çarpmıştım"

Hüseyin "Madem tanımıyorsun niye aldın içeri"dedi

"Yav bi durun hele"diye onları geçiştirerek salona gidip tekli koltuğa oturdum.Ayça hemen yanımdaki koltuğa oturdu.Biri dikkatimi çekti.Yüz tipimiz, yüzümüz birbirini andırıyordu.

"Buyrun konu neydi?"diye gergin havayı dağıtmak istedim.

O sırada kapının çalması ile tam kalkacak iken Hüseyin omuzuma dokunup beni oturttu ve kendi bakmaya gitti.

Gelen annemdi."Kızlar naptınız camiden ayakkabı mı çaldınız,ne bu ayakkabı bolluğu"diyerek salona geldi.

Karşımızdaki misafirlerimiz annemin giriş şekline kıkırdamamaya çalışsalar bile beceremediler.

Hemen ayağa kalktım ve anneme"Anne bir dakika gelir misin?"dedim.Annem peşimden mutfağa geldi ve "Noluyo kızım bunlar kim?"dedi.

Anneme bunlardan birine çarptığımı, onların da yemek yaparken gelip seni ve beni aradıklarını söyledim

Annem "Gidelim bakalım bunlar neyin nesi imiş,kimin fesi imiş öğrenelim"diyerek mutfaktan çıktı ve benim biraz önce oturduğum yere oturdu.

"İyi akşamlar beyfendi ben Saide Kutlu,ne için gelmiştiniz"dedi.

"İyi akşamlar Saide hanım ben Sinan Göksel, buraya yıllar önce yapılan bir hatayı konuşmak için geldik"dedi.

Ufuk kendi kendine "ulan acaba Saide annemin lisede bir haftalık süren eski sevgilisi mi bu adam"dedi ama pek kendi kendine olmadığı için Hüseyin koluna vurdu ve sahte bir öksürük ile durumu toparladı.

Sinan Bey devam etti"Benim karım bundan yıllar önce doğum sonrasında oğlum Aytaç'ın ikizinin vefat ettiğini öğrendik"dedi ve derin bir nefes aldı.Aytaç hangisi acaba?

"Allah rahmet eylesin"dedi annem.

"Ama sorun da burda başlıyor,hastanede staja başlayan birinin arşive bakması ile bir karışıklık meydana geldiği ölen kızın bizim değil de sizin kızınız olduğu ortaya çıktı.Size günlerdir bu konu için ulaşmaya çalışıyoruz ama ulaşamadık."dedi.

"Karınız hangi hastanede doğum yapmıştı?"diye sordu annem

"Xxxx hastanesi"

"Bu mümkün değil çünkü ben Ayla'yı Qqqqq Hastanesi'nde doğurdum"

Sonra bir aydınlanma yaşadı ve bana baktı hass... benden bahsediyorlar sanırım.

"İki kızınızı nasıl farklı hastanelerde doğurdunuz hanımefendi" diye çıkıştı çarpıştığımın yanında duran.

"Ben Ayça'yı doğurmadım,Ayça benim üvey de olsa kızım."dedi.

O sırada tüm gözler üstümde idi.Şaşkın bakıyorlardı.

Bizim taraftan herkes bu gerçeği bildiği için hep beraber karşı tarafı süzüyorduk.

"Yaklaşık 3 günden beri telefon numaranız ile size ulaşmaya çalışıyoruz hanımefendi ama ulaşamayınca çareyi evinize gelmekte bulduk" dedi.

Bizi Bulgar dolandırıcılar çok arıyor diye yabancı numaralara kapatmıştık.

"Anladım" dedi annem.

"Müsaadenizle ben bir soru sormak istiyorum"dedi çarptığım.

"Buyrun"dedim

"Bu kız sizin üvey kızınız ise bu kızın biyolojik zannettiği ailesi nerde acaba?"diye sordu.

"Valla ben de bilmiyorum nerde olduklarını"dedim

Bunun üzerine Sinan bey"Biz yarın DNA testi yaptırmak istiyoruz"dedi.

Annem derin bir nefes aldı ve "Saat kaçta yapılacak bu test?"dedi

"Öğlen birde"dedi.

Kafasını salladı annem.

Sinan Bey"E bize müsade"diyerek kalktı,biz de onları yolcu ettik.

Annem oldum olası sofrada gerginlik sevmediği için bu konuyu sonra konuşacağımız belli idi.

Yemek yiyip bir yandan da haberlere baktık. Yemek yeme işi bitince sofrayı kaldırmaya yardım edecek iken Annem "Gel kızım senle şu konuyu konuşalım da ikimiz de kurtulalım"dedi

İkimiz de ne yapacağımızı bilmiyorduk ama bir yol bulunduk elbet.Hep bulduk.

Annem beni dizine yatırıp "Bak güzel kızım kim ne yaparsa yapsın senin değerin benim gözümde Ayla ile bir.Seni ben doğursam da doğurmasam da unutma ben yetiştirdim seni. Babanla beraber yetiştirdik.Dışardan gelecek kötü yorumları kafana takma diyemeyeceğim elbet takıcaksın ben kızımı biliyorum.

Ama senin bir kuralın vardı değil mi"Önce intikam sonra duygu''.Eğer senle yaşamak isterlerse kabul et kızım,onlar yıllar önce kaybettikleri kızını tanımak istiyor.İzin ver.En azından 18'ine kadar bırak onlar seni tanısın Ama unutma kızım burda da bir evin var.

Sen doğru bildiğin yolda devam et kızım ben,deden,babaannen vs.hepimiz seni destekliyoruz" dedi ve saçlarıma bir damla düştü.

Doğruldum ve annemin göz yaşlarını sildim ve dizine yattım.O sırada Hüseyin de gelip diğer tarafa yatti.

O sırada Ayla uçarak üstüme geldi ve yanıma yattı.Ufuk da Hüseyin'in yanına yatıp beraber annemin dizilerini izledik.

Akşam saat ilerleyince Ufuk ve Hüseyin evlerine gitti.Gitmeden önce yarın hastaneye beraber gideceğimiz konusunda sözleştik.Daha sonra da telefon numaralarımızı yabancı numaralara açtık.

Gece annem,Ben Ayla beraber uyuduk.

Evettt bura kadardı.

Hatamız varsa affola.

Hadi görüşürüz.