Demir'den kaçmıştım şaka gibiydi!

Bomboş yolda saatlerdir ilerliyordum ki, bir karakol gördüm. Karakolu görmem ile adımlarım hızlandı. Amacım Demir'i şikayet etmek değildi , onların telefonunu kullanıp Ece'yi aramayı düşünüyordum.

En sonunda karakolun önüne gelmiştim. Zaman kaybetmeden içeriye geçtim ve bir polisin yanına geçtim;

"Merhaba..."

"Merhaba hanımefendi, şikayetiniz nedir?"

"Aslında benim bir şikayetim yok. Ben telefonumu kaybettim aynı zamanda yoluda şaşırmışım da rica etsem sizden arkadaşımı arayabilir miyim?"

"Tabiki arayabilirsiniz."

Adam bana telefonu uzattı ve aramamı bekledi. Ece'nin numarası ezberimdeydi bu yüzden direkt Ece'yi arayacaktım.

"Alo Ece."

"Alo... Duru sen misin?"

"Evet evet benim ."

"Kızım sen nerdesin ya? Kaç gündür seni arıyoruz. Konum at neredeysen geliyorum."

"Duru ben ****** karakoldayım gelebilir misin?"

"Lan Duru adam mı dövdün ne karakolu amına koyayım?"bana olan güvenleri göz yaşartıyor...

"Ya anlatıcam. Hem adam falan dövmedim ben ne alaka? Gel al beni. Hadi görüşürüz."

"Hadi çıktım yola geliyorum canım görüşürüz."

Arama bitince memura geri verdim telefonu.

"Çok teşekkür ederim komiser bey."

"Ne demek görevimiz hanımefendi. Ayrıca gecenin bu saatinde, gizli değilse neden buraya geldiğinizi sorabilir miyim?"yalanlar başlıyorr

"Arkadaşımın partisi vardı, bende dönerken hem telefonumu kaybettim hemde yolu şaşırdım. Yolun sonuna kadar yürüyordum sonrada karakolu görünce yardım isteyebileceğimi düşünüp geldim."

"Anladım hanımefendi. Bir isteğiniz var mı?"

"Yok çok teşekkür ederim zaten arkadaşımda gelir şimdi."

"Rica ederim . İyi geceler."

"Sizede..."

Karakolun dışında Ece'nin gelmesini bekliyordum.

15 dakikanın sonunda Ece gelmişti. Hemen arabaya bindim.

"Ece, nasılsın iyi misin?"

"Ben iyiyim ama sen... Asıl sen nasılsın?"

"Ben kaçtım,ben iyiyim."

"Duru bak şimdi eve gidiyoruz. Sen bana nerden kaçtığını, ne yaşadığını herşeyi anlatacaksın."

"Söz anlatıcam, hadi gidelim artık burda durmak istemiyorum."

Ece biz konuştuğumuz için park ettiği arabayı tekrardan çalıştırdı ve gitmeye başladık.

İkimizde çok mutluyduk çünkü ben kurtulmuştum. Biz ise benim kurtuluşum adına yapacağımız partiyi kabataslak konuşuyorduk.

Arabadaydık ve eve gitmemize 15-20 dakika vardı.

Arkamızdan siyah bir araba geliyordu . Evet tahmin ettiğim oluyordu... Başaramamıştım.

"Ece bas gaza Ece, geliyor arkamızda!"

Ece cevap bile vermeden gaza yüklendi. Ama Demir'in bizi bırakacağı yoktu.

Ece gaza basıyordu fakat Demir'in korumalarından birisinin arabayı önümüze kırmasıyla , Ece arabayı bir anda durdurdu. Ve panik olmuş bir şekilde konuşmaya başladı;

"Duru sakin ol. Seni hayatta o piçe vermem tamam mı?"

"Sakin olamam Ece! Bak arabadan indi buraya doğru geliyor. "

Demir arabadan inmiş bize doğru yürüyordu. Başaramamıştım,yapamamıştım.

Ece ağzını bile açamadan , arabanın kapısı açılmıştı. Çok sinirli duruyordu...

"Duru benimle geliyorsun!"

Ece hemen konuşmaya başladı.

"Seninle falan gelmiyor. Sen burdan siktir olup gidiyorsun yoksa polisi ararım. Anladın mı beni?"

Demir alayla konuşmaya başladı

"Ben Duru'yu alıyorum. Ayrıca polisler bana sökmez."

Demir kulağıma doğru eğildi ve sessizce konuşmaya başladı;

"Sana iki seçenek sunuyorum Duru. Bir , ya benimle gelirsin evimize gideriz. İki , ışıl, Nehir ve Ece'yi son görüşün olur!"

"Emin misin Duru? Sanırım bu ikinci seçenek demek oluyor. Ama hatırlatırım ailende böyle yapmıştı. Seni her zaman ikinci plana atmıştı, bencillik yapmışlardı , ne olursa sana olsun , senin başına gelsin istediler! Sende aileni örnek alıyorsun değil mi Duru?"

"Ben... Ben geliyorum."

"Doğru seçim Duru. "

Ece'ye döndüm ve konuşmaya başladım;

"Ece ben Demir ile gideceğim..."

Konuşurken yüzüne bile bakmamıştım.

"Duru-"

"Ece teşekkür ederim herşey için ama böyle olması gerekiyordu."

Ece dolu gözlerle bana bakıyordu.

"Peki... Son kez sarılalım mı?"

"Son değil Ece son değil..."

Ne ima etmek istediğimi anlamıştı ki gülümsedi ve sarıldık. Bu güzel anı bölen bir dağ ayısı vardı.

"Hadi Duru!"

Demir en sonunda ben gelmeyince bileğimden tutup sürüklemeye başladı.

Demir beni sürükleye sürükleye arabaya bindirmişti. Galiba siniri bu kadardı çünkü birşey söylemiyor yada bağırmıyordu. Ama sinirli olduğu her halinden belliydi.

Demir vardığımızı söylemişti fakat geldiğimiz yer Demir'in evi değildi.

"Ne bekliyorsun Duru? Seni kucağıma almamı falan mı?!"Neden olmasın?

"Burası senin evin değil!"

"Evlerimden birisi."

Anladık zenginsin amına koyayım

"Niye beni getirdin buraya? Diğer eve neden gitmedik? Birşey mi oldu?"

"Oldu Duru! Birşey oldu. "

Kaçtığımdan bahsediyordu anlamak çokta zor değildi... Konuyu uzatmadan arabadan indim.

Demir elimden tutarak beni kapıdan geçirdi ve kapıyı kapatıp yanıma geldi. Bana vurmasını, bağırıp çağırmasını beklerken hiç beklemediğim bir hareket yaptı.

Demir hiçbir şey demeden yanıma geldi ve sarıldı. Bu adama birşey mi içirmişlerdi? Noluyordu? Ben kendi kendime soru sorarken Demir sonunda konuşmaya başladı;

"Bir daha kaçma olur mu?" Demir ilk kez bana karşı kibar bir şekilde konuşmuştu. Bense Demir'in bu hallerine şaşırmakla meşguldüm.

Demir sarılmayı bıraktı ve bana döndü ;

"Duru cevap verir misin?" Ay kesin buna birşey olmuş.

"Tamam... Tamam Demir."

Demir tekrardan konuşmaya başladı;

"Duru, noldu?"

"Hiç... Böyle davranmana şaşırdım sadece. "

"Nasıl davranmama?"

"Demir, ben kuralları çiğnedim ve bu yüzden bana ceza vereceğini kırıp dökeceğini sanıyordum fakat... Sen normal bir şekilde yaklaştın bana. Asıl bu soruyu ben sormalıyım, ne oldu Demir?"

"Duru, ben sana vurarak,ceza vererek sadece seni kendimden uzaklaştırırım,"

Bana yaklaştı ve önüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına koyup konuşmaya devam etti,

"Seni kendimden uzaklaştırmak gibi bir niyetim olmadığı için, baktım şartlar değişmiyor, ben değişmeye çalıştım."

"Ne?" Birşey ima etmeye çalışıyordu fakat üstü kapalı anlatıyordu.

Demir konuşmasına devam etti,

"Duru biz normal şartlarda tanışmadık. Hatta seninle ilk geldiğin gün bile kavga ettik . Ve bizim bu tanışmamız,kavgalırımız değişemez , fakat ben değişebilirim."

"Demir neden değişiyorsun? "

"Zamanı gelince anlarsın Duru."

"Peki... Ne zaman olucak bu?"

"Zamanı geldiğinde." Oha ciddi misin ?

Anladım, konuşmayacaktı.

"Duru ben sana demek istiyorum ki artık benim hayatıma ayak uydur sözleri falan yok bunları kafandan çıkar. Artık sana ceza vermeyeceğim, etrafı kırıp dökmeyeceğim, sana ağır konuşmayacağım. Senin, bana hapis bir hayat yaşamanı istemiyorum ama yanımda olmanı istiyorum."

"Demir farkında mısın bilmem ama ben kaçtım ve sen demiştin ki-"

"Ya dediysem dedim Duru! Artık yok. Ama bu kaçacağın anlamına gelmiyor."tam da o anlama geliyor canım.

"Demir, ne demek seni yanımda istiyorum falan? Açık konuşur musun?"

"Şuanlık bu kadar açık konuşabiliyorum Duru. Hem kapıda duruyoruz kaç dakikadır gel içeri geçelim."

Salona gidiyorduk aynı zamanda ben konuşuyordum,

"Demir neden buraya geldik? Hem Ozan'lar nerde?"

"Çok mu merak ettin Duru? Burda ben varken onlara gerek kalmaz merak etme. Buraya geldik çünkü yalnız vakit geçirmek istiyorum seninle." Neler geçiyor aklımdan tövbe tövbe...

"Peki..." Daha fazla olayı uzatmamıştım çünkü olay kötü yerlere gelebilirdi.

Demir tekrardan konuşmaya devam etti;

"Ben yemek sipariş edeceğim, yorgunsan yemek yedikten sonra uyuyabilirsin. "

Geceden kalma bir yorgunluğum vardı ve kaçamamamın.

Bana ilk geldiğimde her bir kuralı tek tek bastırarak söylemesi ve bununda üstüne eğer birinin bile dışına çıkarsam ceza alacağımı söyleyen Demir , şuan bana resmen bebek gibi bakıyordu.

Demir mutfaktan,yanıma doğru gelip konuşmaya başladı;

"Yemeği sipariş ettim gelir şimdi, odana çıkmak istersen bir üst katta koridorun en başındaki oda. Evde yemek yok fakat atıştırmalık, içecek falan var . İstersen getirebilirim. Ayrıca kıyafet de var burada üstünü değiştirmek istersen."

Demir herşeyi ard arda söylüyordu bense onun sözleri karşısında bir kez daha şaşırıyordum. Bu adam nasıl hem çok sinirli hemde çok yumuşak olabiliyordu?

En sonunda Demir'e cevap verdim;

"İstediğim birşey yok şu anlık. Yemek yedikten sonra odama geçeceğim zaten."

"Sen nasıl istersen. "

Merakıma yenik düşüp tekrardan soru sormuştum;

"Demir, neden bu kadar nazik davranıyorsun? Kurallar falan kalktı dedin fakat ben kaçtım ve sen bana eskisinden daha yakın davranıyorsun. Sorduğumda ise zamanı gelir diyorsun."

"Duru sana nazik davranıyorum çünkü, senin benden korkmanı,sakınmanı falan istemiyorum. "

"Peki Demir, 4 günde ne değişti? Daha eve geldiğim ilk gün senin için sadece satın alınmış bir kadın iken şimdi neden senden korkmamı istemeyen bir kadına dönüştüm?"

"4 günde çok şey değişti Duru, senin sadece satın alındığın bir kadın olamadığının farkına vardım."

"Nasıl bir kadınmışım ben?"

"Güzel olduğun kadar cesur, inatçı olduğun kadar da eğlenceli bir kadınsın."

Oha bu adam bildiğin bana uçuyor. Ay ne kadar zekisin sen Duru?

Dilim lal olmuş ona bakarken o gözlerimin en derinlerine iniyordu.

Sessizliği ve bakışmamızı bölen zil sesiydi. Demir konuşarak kapıya doğru gidiyordu;

"Kurye gelmiş olmalı, geç otur sen salona yada istediğin bir yere ben tabak alıp geliyorum."

"Tamam, salondayım ben."

Demir kuryeden yemeği alıp ve tabakları alıp yanıma gelmişti. Hem konuşuyor hem de yemeklerimizi servis ediyordu ;

"Kremalı makarna sevdiğini duymuştum o yüzden aldım."

"Teşekkürler Demir, afiyet olsun."

"Rica ederim Duru, sanada afiyet olsun."

Ben poşetin içinde nar suyu görmem ile sevinç çığlıkları atıyordum , Demir ise neye bağırdığımı anlamaya çalışıyordu.

"Duru ne oldu? Neden bağırıyorsun?"

"Oha Demir bak nar suyu almışsın!"

Elimdeki nar suyunu işaret ederek konuşuyordum, Demir ise yüzünde rahatlamış bir ifade ile devam etti,

"Ya kızım ne bağırıyorsun, alt tarafı bir nar suyu."

"Alt tarafı bir nar suyu mu? Bence değil,dedem vefat etmeden önce onlarda kaldığımda neredeyse hergün okul çıkışında nar suyu içmeye götürürdü beni. "

"Deden çok iyi bir adam olmalı..."

"Evet iyiydi... Çok iyiydi."

Yemeklerimizi yemiş, ve bulaşıklarımızı toplamıştık.

"Demir geç oldu zaten, artık yatalım mı? Yada uykun yoksa ben odama geçsem artık."

"Tabi tabi geç sen. Tekrardan söylüyorum odan üst katta koridorun en başında."

"Tamam teşekkürler , sabah görüşürüz."

"İyi geceler Duru ."

"İyi geceler..."

Merdivenlerden yukarı çıkmış ve koridorun başındaki odaya geçmiştim.

Kıyafetlerimi değiştirdim ve kısa bir duş alıp yatağa geçtim.

Demirden;

Duru onu sadece fuhuş çetesiden görüp aldığımı sanıyordu, fakat hiçte öyle değildi.

Duru'nun ailesi Türkiye'de ünlü bir aile fakat ben Duru'yu magazinlerden yada internetten görmedim. Duru'yu ilk kez lise zamanlarında bir alışveriş merkezinde tek başına alışveriş yaparken görmüştüm ve o andan sonra isteyerek yada şans eseri birçok kez karşıma çıktı. Bunlar da yetmemiş gibi Durunun babasının şirketi yani Saraca holding ile olan mimari bağlantımız sayesinde olan balolarda, duruyu çok kez görmüştüm.

Duru'yu zamanla çok sevmiştim çünkü gerçekten diğer kızlar gibi değildi. Bu laf birçok kişi arasında normal karşılanır ama benim için değildi çünkü, bir kız eğer karşı cins yakışıklı,zengin ve ünlü biri ise yapmayacağı şey yoktur. Fakat Duru öyle değildi , Duru için ne para ne de ünlü olmak umrundaydı. Duru'nun tek istediği birazda olsa ilgi ve şefkatti çünkü ailesinden biraz bile sevgi görmemişti.

Duru'yu fuhuş çetisinde ilk gördüğümde o olduğunu anlamıştım. Onu ordan almak için yapmayacağım şey yoktu, zaten almıştım da. İlk geldiğinde ona kuralları ve bunun karşılığında alacağı cezaları söylemiştim fakat zamanla onun ailesinden farksız olduğumu anlamıştım.

Duru kaçtığı için ağır bir ceza alacağını, kırıp dökeceğimi sanmıştı ama o kaçtığında benim ne kadar korktuğumdan haberi yoktu.

Duru uyumaya gitmişti, her ne kadar ona belli etmesemde koruma sayısını ve alacağım tedbirleri arttırmıştım. Kaçması her ne kadar beni sinirlensede kaçmasına neden olan kişi de bendim.

Durudan

Sabah, aşağıdan gelen yemek kokusu ile uyanmıştım. Demir eve hizmetli getirmiş olmalıydı. Yüzümü yıkayıp ve üstümü değiştirip aşağıya indim hızlıca.

Mutfağa girmem ile Demir'i ocağın başında yemek yaptığını görmem bir oldu. Demir içeriye girdiğimi anlamış olacak ki bana doğru döndü,

"Günaydın Duru."

"Günaydın..."

Ben hâlâ çok saçma bir şekilde Demir'in yemek yapmasına şaşırırken , Demir benim bakışlarım karşısında rahatsız olmuş olacak ki konuşmaya başladı,

"Çok şaşırdın bakıyordum da , ne şaşırttı seni bu kadar?"

"Rahatsız mı oldun? Özür dilerim. Sadece yemek yapmana şaşırmıştım."

Niye özür dilediğimi bile bilmeden Demir'e doğru düzgün cevap vermeye çalışmıştım.

"Yok rahatsız olmadım, istediğin kadar bak. Ayrıca Parla ve ben tek kaldığımız için genelde yemekleri ben yaparım."

"Anladım..."

Demir ocağın altını kapattı ve masaya koyduğu tabaklara yemekleri servis etmeye başladı.

"Afiyet olsun Durucum."

"Sanada Demircim, ellerine sağlık."

Uzun bir sessizlik ile yemeğimizi yerken, sessizliği ben bozmuştum,

"Ozanların yanına ne zaman gideceğiz?"

Demir sorum ile gereksiz yere gerilmişti,

"Şimdilik gitmeyeceğiz. Hem ben varım burda onlara gerek yok!"

"Tamam sinirlenme ya,hem sen uzun zamandır işe gitmiyorsun ne zaman gideceksin?"

"Seninle ilgilenmek için işleri biraz daha hafiflettim bir sıkıntısı mı var Durucum?"

"Yok Demircim, ne gibi bir ilgi bu ?" İtaatkâr bir köle, neler geçiyor aklımdan tövbe tövbe

"Görürsün Durucum."

Yemeklerimizi bitirmiş ve mutfağı toplamıştık. Demir beni odama gitmem için zorlamış ve aşağıya gelmemem için en az 10 kez uyarmıştı.

Odamda dışarıya bakıp zamanın geçmesini bekliyordum ki Demir aşağıdan bana seslendi,

"Duru! Aşağıya gel."

Demir'in seslenmesi ile hızlıca aşağıya indim.

"Demir..."

Gördüğüm manzara beni resmen şoke etmişti. Bunları Demir mi yapmıştı gerçekten!

Bölüm nasıldı ? Beğendiniz mi?

Yıldıza basmayı unutmayın hepinizi çok seviyorum, diğer bölümde görüşürüzz, 💘