"Hadi hastaneye gidiyoruz." kapıda pijamalarıyla bana bakan Gökhan muhtemelen mesajlaşmanın ortasında gelip böyle bir şey yapacağımı düşünmemişti ki çok hazırlıksız, ölü gibi görünüyordu.

"Gökhan!" olduğu yerde sallanırken onu tutup içeri soktum.

"Bu halin ne, gözlerinin altı simsiyah olmuş."

"İyi şeyler yaşamıyorum çünkü Enfal." o sallanırken onu odamıza götürüp yatırdım.

"Şimdi ne istiyorsun?"

"Sadece senin kokunla uyumak." onun bu isteği karşısında onu göğsüme yatırıp saçlarını okşayarak uyuttum. Sessizce.

•

Enfalalaca: I'm lost with you every time.

gönderi yorumlara kapalı