Bir katlin feryadıyım artık.
Kambur bir sırtın ağır bir pişmanlık yüküyüm yalnız.
Vatanından haksız yere sürülmüş zavallı bir adam, acısı dinmeyen bir canım.
Ben Efken Ezel Mir.
Sütten çıkmış ak kaşık değil kandan çıkmış paslı bir bıçağım, her bedende iz bırakan.
Ben ateşin doğurduğu çocuğum.
Küllenmiş her şeyi tek nefesle yakacak güçteyken bir çift göze su olup döküldü yüreğim.
