Evet hayatımızda birçok hata yapabiliriz.Ama hiçbir hatanın bedeli 4 yılınızı sizden çalmamalı.Allah'a ölmek için dua ettirmemeli.

Ben ediyorum ölmek istiyorum...

...

Merhaba ben Elçin Bade Duru.25 yaşında yazılım mühendisiyim.Ailem olarak sedece kardeşim Ayda var.O şuan 19 yaşında ve tıp okuyor.Annem ve babam ben 12 yaşında iken boşandılar.

Daha sonra yeni aileleri oldu.Çocukları oldu Ayda ve beni bir yük gibi gördükleri için terk edip gittiler.

Bize o sıralar ananem baktı o da 2 sene önce kalp krizi sebebi ile vefat etti.

Bade şuan Antalya'da okuduğu için benimle beraber Ankara'da değil.

"Ayda bak iyiysin değilmi doğruyu söyle bir eksiğin falan varsa hemen halledeyim."dedim

"Ablacım tamam rahatım iyi sende merak etme artık.Hem bak işte hayallerin gerçek oluyor.Arslan Holding ile çalışıyorsun.Bunu kutlamayacakmıyız"dedi Ayda

Üniversiteden mezun olduktan sonra en büyük hayalim bir şirkette mühendis olarak çalışmaktı ama bu şirketler arasında Ankara'nın en büyük şirketi Arslan Holding ile çalışmak gerçekten yoktu.

"Ayda şuan kutlama yapabilirmiyiz bilemiyorum sen kafanı bunlarla bulandırma lütfen derslerine odaklan tamam mı.Ben eğer bir gelişme olursa seni arayacağım zaten."dedim

"Off abla off neyse artık sen daha iyi bilirsin.Bu arada bu arada Barlas abiyede çok selam söyle.Onuda özledim burada şakalaşacak kimsem yok." Diye söylendi ama ben o ismi duyguğum an gülen yüzüm bir anda solmuştu.Gözlerimi devirmek istemiştim ama telefonun hoparlörde ve Barlasın karşımda oturmuş bizim konuşmamızı dinlediğini hatırladım.

Ayda Barlas dediği an Barlas elimden telefonu hızla aldı.

"Ooo küçük doktor nasılsınız bakalım demek şakalaşacak kimsen kalmadı e tabi herkes ben olabilirmi." diyerek neşeli bir şekilde konuştu.

Ayda Barlas'ın sesini duyduğu an kahkaha atmaya başladı.

"Barlas abi yaa gerçekten kimse kalmadı.Birde tıp okuyorumya herkes zeki,ders çalışmaktan şaka becerileri gelişmemiş.Sen tam istediğim insan tiplerindensin.Şakadan anlıyorsun." Diye sırıtarak konuştu.

Barlas Ayda'nın imalı lafını anlayıp "Hey hey küçük hanım yaptığın imaları küçüklüğüne veriyorum haberin olsun.Başkası olsa bozuşurduk biliyorsun.Hem istediğin birşeyler varmı söyle hemen yapalım." Dedi

Ben bu konuşmaları dinlerken ne kadar mutsuz olsamda bir şey diyemezdim.

Ayda "Barlas abi biliyorsun benim istediğim tek şey ablamın iyi olması.E bende malum yanında değilim bu kutsal görev sana düşüyor.Ablama çok çok iyi bakmanı istiyorum haberin olsun.Sakın üzme tamam mı.Bu aralar ablam bir tık üzgün gibi aranızın bozuk olduğundan bahsetmişti.Sen onu mutlu etmesini bilirsin."

Barlas Ayda'nın son söylediklerini duyduğu an bana öfkeli bir şekilde baktı ve tekrar telefona döndü. "Küçük hanım sen hiç merak etme o iş bende gözün arkada kalmasın" diyerek neşeli bir şekilde konuştu.

Ayda ile vedalaştıktan sonra Barlas ile evde yapayalnız kalmıştık.

Barlas "Sevgilim demek aramızda olanlardan kardeşine anlattın öylemi.Seninle anlaştığımızı düşünüyordum." Dedi

Ben "Yok Barlas sen yanlış anladın öyle bir şey olmadı Ayda bilmiyorum o şekilde anladı ama ben anlatmadım gerçekten." Diyerek korkuyla Barlas'a durumu açıklamaya çalışıyordum.

Barlas "NE ANLATMADIMI LAN KIZ NEREDEN ÖĞRENİCEK O ZAMAN." diye bağırmaya başladı. Ben koltuğa biraz daha sokulmuştum.

O sırada Barlas saçımdan tutup beni merdivenlerden yukarı sürüklemeye başladı.

"Barlas yapma lütfen özür dilerim bir daha hiç birşey anlatmayacağım söz veriyorum." Diye yalvarmaya başladım.

​​​​​​GEÇMİŞ

Barlas...

21 yaşımdayken tanışmıştık.O tabi o sıralar 25 yaşındaydı ve babasının şirketinin başına geçmek istiyordu .Bilmiyorum küçüktüm güvenmiştim bana çok fazla değer veriyordu.Bana ailemin göstermediği sevgiyi baba şefkatini gösteriyordu.

Beni o kadar çok seviyorduki canımın yanmasına tahammül edemezdi.Tabi bu süre 1 buçuk ay sürdü sonra sevgili olduk ve bu masal benim kabusuma dönüştü.

O sıralar Ayda ile ayrıydık o Antalya' daydı.Ama Barlas ile tanıştırmak için sık sık görüştürüyordum.Bu sürede Ayda'da Barlas'a kanmıştı.

Benim kül kedisi masalım 1 buçuk ay sonra bitti.Artık Barlas babasının şirketinin başına geçmişti.Her şey çok güzeldi bende ona kendi ellerimle çok güzel bir sofra kurmuştum.Kapı çaldı çatal bıçakları yerleştirmeyi unuttuğumu fark edip onları ayarladım bir tık gecikmiştim ama heyecanlı bir şeklide kapıyı açtım.

"Hoş geldin sevgilim."deyip boynuna sarıldım.

Barlas bana sarılmamıştı hatta boynundaki ellerimi sert bir şekilde çekti.

Barlas'ı ilk o an o kadar sinir gördüm.

"NEDEN GEÇ AÇTIN LAN KAPIYI İÇERİDE BİRİNİ Mİ SAKLADIN YOKSA.BANA BAK BUNDAN SONRA BU KAPI ÇALDIĞIM AN AÇILACAK ANLADIN MI." diye bağırma başladı.

Ben tabi o anın şokuyla.

"Barlas ne diyorsun öyle bir şey olabilirmi.Sana sürpriz yapmıştım.O yüzden geciktim kusura bakma."dedim

Ben bunu diyince Barlas beni sert bir şekilde ittirip içeri girdi.

İçeride sofrayı gördüğü gibi masa örtüsünü tutup hızla çekti.Yaptığım bütün yemekler yerle buluşmuştu.

Ben küçük bir çığlık atıp bir kaç adım geri gittim.

Barlas bana dönüp bir kaç adımda yanıma gelip yüzüme hızlı bir şekilde tokat attı...

Ona kaç kere ayrılmak istediğimi söyledim.Ne zaman bunu söylesem daha kötü bir şekilde dayak yiyordum.

4 yıl koca bir 4 yıl boyunca hiç bir şey yapamadım.Her seferinde kardeşimi öldürmekle tehdit etti.Korktum çok korktum bu hayattaki tek ailemi kaybetmekten çok korktum...

Sustum sadece sustum dayanırım sandım yapamadım...

ŞİMDİKİ ZAMAN

Barlas'a ne kadar yalvarsamda beni bırakmadı.

Bana küfürler sayarak ve saçımdan sürükleyerek yatak odasına çıkardı.

İlk önce ellerimi bağladı.Sonra tişörtümü zorla çıkarıp yüz üstü yatmamı sağladı.Sırtım tamamen açıktaydı.Ben çırpınıyordum ama çırpınışları hiç bir şeye fayda etmiyordu.

O sırada Barlas belindeki kemeri çıkarıp sırtıma defalarca vurmaya başladı.Daha izleri geçmemiş kabuk bağlamamış yaralarıma...Ağlıyordum vurmaması için yalvarıyodum ama Barlas beni duymuyordu.

Artık sesim çıkmıyordu.Alışmışmıydım.

O kadar uzun saatlerdir vuruyorduki bu artık alışmakmıydı yoksa hissizleşmek mi ayırt edemiyordum.

Sırtım artık kan içinde kalınca o da durmuştu.

Banyoya gidip elinde eczane çantasıyla geri döndü.

"Sevgilim biraz doğrulurmusun pansuman yapmam gerekiyor.Yaran bu sefer biraz fazla kötü." Diyerek sanki beni düşünüyormuş gibi konuşmaya başlamıştı.

Başımı sallayıp zorda olsa doğrulmayı başarmıştım.Barlas elindeki pamuk ile sırımdaki kanları temizlerken

"Sevgilim hepsi senin yüzünden.Beni sinirlendirince kendimi durduramıyorum bunu biliyorsun."dedi

Pamuğa bir şeyler döküp sırtıma sürecekken "Canın acıya bilir dayan tamam mı." Dedi

Sırtımı tamamen temizleyip pansumanı tamamladığında omzuma ve boynuma öpücük kondurdu.Ben bu hareketle hemen gözlerimi kapattım ve gözümden bir damla yaş düştü.

Barlas kulağıma doğru "Seni seviyorum bunu unutma tamam mı.Böyle şeyler her seven insanın arasında olabilecek şeyler.Üzülmeni istemiyorum." Dedi

Ben "Barlas sadece uyumak istiyorum."dedim.tam yatağa yatacakken

Barlas "Tabi sevgilim ama önce üstünü değiştirelim pantolonun falan hep kan olmuş ben sana bir şeyler getireyim onları giy sonra uyuruz." Deyip giyinme odasından şortlu bir pijama takımı getirdi.

Üstümde sadece sütyen ve kot pantolon vardı sırtımda daha yeni yaptığı pansumanlar varken tişörtü bir kenara koydu.

"Tamam tişört çok iyi bir fikir değil.Ama rahat etmen için şortu giymen gerek." Dedi ve bana doğru gelip zorda olsa ayağa kaldırdı.

Pantolonumun düğmesini açıp aşağı indirdi.İlk başlarda olsa bu hareketlerinden rahatsız olup iğrenirdim ama artık 4 yılda bu haraketlerine tamamen anlamsız ve hissiz kalmıştım.

Pantolonu çıkarıp şortu giydiridi.Daha sonra ben yatağa girip yattım. Benim arkamdan Barlas'ta yatağa yatmıştı.

Benim sırtım Barlas'a dönüktü oda sırtıma dokunmamaya çalışarak bana sarıldı şakaklarıma öpücük kondurup

"İyi geceler sevgilim"deyip uykuya daldı.

Ben uyuyamadım o gece de Allah'a ölmek için yalvardım sabaha karşı bir şekilde yorgunluğuma düşüp bende uyudum...

Selam nasılsınııız.

Bu kurgumun giriş bölümü ve evet Barlas karakterinden nefret ediyorum.Tam bir psikopat karakter.

Bu sahneleri yazmakta zorlanıyorum ama belli bir süre bu tarz sahnelere alışmak zorundayız.

Ayda karakteri samimi birisi şuan kurgunun dışında ama o da belli bir süre sonra kurguya giriş yapabilir.

Elçin karakteri ah Elçin arkadaşlar neden kaçmaya çalışmıyor falan diye sorarsanız cevaplayayım.

21 yaşında ve ailesi tarafından küçük yaşta kardeşi ile birlikte terk edildiler Elçin Barlas ile sevgili olurken gerçekten herşeyi tam bir şekilde sorgulayacak yaşta değil bu 4 yıl içinde ise hem fiziksel hem psikolojik şiddete maruz kaldı.O yüzden korkuyor ama bu değilki Barlasın yanından kurtulmayacak😉...

Neyse umarım kurguyu beğeniyorsunuzdur siz

leri seviyorum.🤍

Arkadaşlar birde satır aralarına yorum yapabilirsiniz sizlerin düşüncelerinizi gerçekten hem önemsiyor hem de merak ediyorum...