Bakıyorum.

Bize yapılan her türlü harekete ve zorbalığa sırf diğer çocukların aileleri tarafından okula yapılan bağışlar kesilmesin diye sineye çeken o adama bakıyorum.

Saat akşam 9.

Bize zehir olan o okulun hâlâ müdürü.

Ve mutlu bir şekilde yaşıyor.

Onun ölümünü engellemeyen ve her şeyi bildiği hâlde susan o katil hayatını devam ettiriyor.

Hayatı çalınan bir kızın yaşayamadığı yılları kendine hak görüyor.

Bitmeli.Adaletin işlemediği o insanlardan biri olan bu adam ölmeli.

Okul kapısından içeri adımlıyorum.Sırtımda siyah sırt çantası var.

Kameralar çalışmayacak.Tüm sistemler devre dışı.Okulda ondan ve benden başka kimse yok.

Her şey tam olması gerektiği gibi.

Yalnız ve sessiz.

Merdivenleri teker teker çıkıyorum.Yüzümde beyaz bir maske var.

Üzerimde siyah kapüşon ve pantolon,ellerimde ise lateks siyah eldiven.Maskemin altında da ses değiştirici cihaz var.

Beni tanıyamaz ama ben onu 9 yıldır kendinden bile daha çok tanıyorum.

4 yıl önce kumara başladı.İlk zamanlar çok kazanıyordu.Bu onu mutlu ediyordu,bağımlısıydı.Ama işler zamanla sarpa sarmaya başladı.

Kaybetmeye başladı vazgeçmedi.Daha çok kaybetti daha fazla oynamaya başladı.Kumar onun için vazgeçilmez hayatını tamamlayan eksik parçaydı.Artık para yetiştiremiyordu.

Okul kasasından çaldığı paralarla oynuyordu.Kimse bilmiyordu.Ama öğreneceklerdi...

2 yıl önce bu bağımlılığından dolayı eşinden ayrıldı.Artık yalnız...

Birazdan bir hiç olacak.

Kapıdan içeri girdim.Müdür odasının orada kasadan aldığı paraları sayıyor.

Beni farketti.

"Sende kimsin."

"Ben kim miyim.Senin hayatlarını çaldığın insanlardan birisiyim."

"Ne saçmalıyorsun sen.Polis çağırmadan terket burayı."

Biraz daha yaklaştım.O geriye gitti.

"Gelme yaklaşma bana"

"Kumar borcunu ödemek için okulun kasasından para çaldığını veliler biliyor mu?"

Yutkundu

"Ya da yıllar önce işlenen cinayeti örtpas ettiğini insanlar biliyor mu."

Sustu.

"Ne saçmalıyorsun.Ne cinayeti defol git buradan."

"Senin bu bilmiyomuş gibi yaptığın tavırların yokmu.O zamanda öyle yapmıştın.Verilen üç beş para için gerçekleri saptıran kişiydin sen."

"Herkes senin ilk olarak nasıl bir hırsız olduğunu görsünler.Katil olduğunu ise sen öldükten sonra açıklasam hiçte fena olmaz."

Gözlerindeki telaş ve korkuyu görebiliyordum.Bu aradığım şeydi.

Kahkaha attım.

"Korkuyorsun değil mi.Oda o gün çok korktu.Kimsesizdi.Evet ortam kalabalıktı,yalnız değildi ama kimse onun yanında olmadı.HEPİNİZ BİR OLDUNUZ ÖLDÜRDÜNÜZ ONU."

Anlamıştı.Bakışlarındaki korku her şeyi ele veriyordu.Konuşuyordu ama harfleri tam söyleyemiyordu.

"Se-senin dediğin şeyleri anlamıyorum."

Tekrar bir adım attım.Oda geriye adımlıyordu ama artık adım atacak yeri kalmamıştı.

"ANLAMIYORMUSUN.Aman neyse artık ben çok sıkıldım. Sadete gelelim.İllaki hatırlarsın."

Cebimden metal ince bir tel çıkardım.İki elimede dolayıp teli iyice gergin hâle getirdim.

"Yapma ne olursun.Üzerinden yıllar geçti.Kimse hatırlamıyor.Bak sana para veririm lütfen bir şey yapma."

"Yıllar geçti değilmi.Hepiniz unuttunuz.Senin yaptıklarının bedelini insanlardan çaldığın paraları bana vermen karşılarmı sanıyorsun."

"Ne karşılar peki.Söyle hemen yaparım asla itiraz etmem.Canımı bağışlaman karşılığında ne söylersen yapmaya hazırım.Seni gördüğümüde kimseye söylemem."

Yaşlıydı.Alnı ve göz çevresindeki kırışıklar bunu ortaya koyuyordu.Bana karşı koymaya çalışmıyordu.

"Aslında bir şey yapabilirsin ama önce benim sana harika şeyler yapmam lazım."

Cevap verecekken ani bir hareketle o daha ne olduğunu anlamadan elimdeki teli onun boynuna doladım.

Çırpınıyordu.Kolumu tutuyordu.Ama gücü yavaş yavaş tükeniyorduda.

"İnsanın ölmeden önceki son dakikalarını yaşaması nasıl bir his.Hemde sen bu ölümüne engel olamazken.Tamda onun gibi..."

Nefes alamıyordu.İlk önce ayakları hareketini kesti.Daha sonra kollarındaki güç gitti.

İşte tam istediğim gibi oldu.Bilinci kayboldu.

Onun ölümü bu kadar kolay olmamalıydı.Kendine gelmeden onu çatıya kadar taşıdım.Sandalyeye oturtturup ellerini arkada bağladım.

Çantamın içinden tripod ve kamerayıda çıkarıp ayarladım.

Her şey tam istediğim gibi ilerliyordu.

Yavaş yavaş kendine gelmeye başladı.Hareket edemiyordu.Elinden korkmaktan başka bir şey gelmiyordu.

Tamamen uyanmıştı.

"Ne yapacaksın bana yalvarırım burak beni.Yıllar önce oldu bitti.Ona yaşattıklarım için özür dilerim.Daha ne yapabilirim."

Ağlıyordu.Zamanında bütün yapılanlara sessiz kalan adam şuan canı pahasına yalvarıyordu.

"Senin şuan sesini duyuyormu.Eğer seni affederse canını bağışlarım."

Cavap vermedi.Veremezdi.Oda biliyordu.Bundan sonra ne yaparsa yapsın ne derse desin asla geri dönüşü yoktu.

Kamerayı ayarlamaya çalışırken

"Şimdi bu zamana kadar ona ne yaptığını,delilleri nasıl karattığını ve o gün ne yaşandığını anlatacaksın.Eğer benim burada olduğum ile ilgili ağzından tekbir kelime çıkarsa bu sefer yaptığının cezasını sadece canınla ödemezsin."

"Ol-olmaz.Yap-a-amam.Başka bir şey iste.Mahvederler beni."

Hızlı bir adımla yanına gidip boğazını sıkmaya başladım.

Yüzümde hâlâ maske vardı o yüzden maskenin içindeki gözlerime bakıyordu.

"SÖYLEYECEKSİN,HER ŞEYİ TÜM ÇIPLAKLIĞI İLE ANLATACAKSIN"

Nefes alması zorlaşırken yavaş bir şekilde başını salladı.Bende kendimi toplayıp onu rahat bıraktım.

Ve kameranın arkasına geçip başlaması için onu başım ile yönlendirdim.

"Ben Aydın Lise'si müdürü Özgür Yakın.Bugün sizlere 9 yıl önce yaşanan olayla ilgili gerçekleri anlatmak istiyorum."

Durdu.Bana baktı.Bense başımla devam etmesini işaret ettim.

"9 yıl önce Feyza Aksel davası bir intihar değildir.O gün yaşanan olayların kamera kayıtlarını para karşılığı imha ettim ve olayın seyrini tamamen değiştirdim.Feyza Aksel'in kanında uy-"

Elimi durması için kaldırdım.

"Bu kadar yeterli"

Müdürün yanına geçip kolumu onun omzuna koydum.

"Muhtemelen bu videoyu siz cesedi bulduktan sonra yayınlamış olacağım.Şunu söyleyeyim bu itirafın sadece birisi.Bu olayda parmağı geçen kim varsa hepsinin ağzından itirafı tamamlayacağım.Herkes yaptıklarının hesabını 9 yıl önce adalete vermedi şimdi bana verecek bende alması gereken cezayı kendi kurallarıma göre yaratacağım."

"Şimdi gelelim cezamın ilk aşamasına tabi bunu tüm herkese canlı olarak gösteremem o yüzden birazına şahit olmanızı istiyorum."

Çantamın ön gözünden bir kerpeten çıkardım.

"Hayır,hayır sakın yapma."

Sayısız bir şekilde durmadan aynı şeyleri söylüyordu.

Duymuyordum.

Elim ile ağzını zorla açtırdım.

"Bu yaptığım onun yapmak istediği bir şeydi ama görevini ben devraldım."

İlk dişini çektim.

Bağırdı.Çok fazla bağırdı.Ağlıyordu.Ama engelleyemiyordu.

İkinci dişinide çektim.

Ve son olarak üçüncüsünüde.

Hepsini büyük bir zevkle çekiyordum.Ama o canı yana yana bağırıyordu.

Kameraya dişleri göstererek

"Bunlar bende kalacak."

Kahkaha attım.El salladım.

"Hiç bir şey tesadüf değildir.Sen bunu anlayacaksın."

Kamerayı kapattım.

Bıçak çıkardım.

"Sen insanların gerçeği görmesini engelledin şimdi bende senin etrafı görmeni engelleyeceğim."

"Kimsin sen.KİMSİN SEN."

Zor bir şekilde konuşuyordu.

"Göstermemi istermisin.Bundan sonra görsen bile bir önemi yok."

İlk olarak kapüşonun şapkasını indirdim.Daha sonra maskemi...

Beni görmemesi için hiçbir engel yoktu.Her şey açık ve netti.Ama onun için bundan sonra hayatı kapanacak ve son gördüğü yüz benimki olacaktı.

"S-sen nasıl olur.O gün sen her şeyi biliyordun.Sen nasıl yaparsın.Olamaz bu.Sen onun -"

Ağzını bir bezle kapattım.Konuşamıyordu.

Yarım kaldığım yerden devam ettim.

Bıçağı ilk önce sağ gözüne daha sonra sol gözüne sapladım...

Haykıracak gücü kalmadı.Kendinde olduğundan bile emin değildim.

Her şey harika ilerliyordu.

Nabzını kontrol ettim.Çok yavaş atıyordu.Durmak üzereydi...

Yüzüne benim taktığımın aksine siyah bir maske taktım.

Ellerini çözdüm.

Son hamlemin ilk adımını atıyordum.

Bir not yazıp cebine yerleştirdim.

Çatının yanına götürdüm.

"En yakın zamanda yanına suç ortaklarında gelecek.Yalnız kalmayacaksın."

Çatıdan aşağı ittirdim...

İlk gösterim hazırdı.

Bütün malzemelerimi toplayıp ayrılmamın vakti gelmişti.

İlk başlangıçımdı ama asla son olmayacaktı.

⏳

Saat 4'te alarm yerine Lena'nın telefon sesi odayı doldurdu.

Lena tek gözünü açmış etrafa sorgular bir şekilde bakıyordu.

"Oha bu saatte kim arıyor oğlum beni.Allah'ım umarım yanlış duyuyorumdur lütfen öyle olsun çünkü bu saatte ve hâlâ yıldızların sayılacağı vakitte kim neden arasın beni."

"Lena telefonu açmak için 3 saniyen var.Hayır açtın açtın açmadın evden atarım seni.Bu konuda ciddiyim."

Boğuk bir sesle Armina konuştu.

Lena telefon ekranına baktı Aral arıyordu.

"BU ÇOCUKTA İYİ ALIŞTI BENİ ERKENDEN KALDIRMAYA."

oyalanıyordu.

"BAĞIRIP DURMA AÇ ŞUNU ARTIK."

Lena,Armina'ya gözdevirip telefonu uykulu bir şekilde yanıtladı.

"Güzel abicim hayırdır noldu nedir bu saatte bitmek bilmeyen ısrarın."

Aral telefonun diğer ucundan çok sert bir şekilde bağırıyordu.

"LENA DERHAL AYDIN LİSESİNE GELİYORSUN.5 DAKİKAN VAR."

"Nedir sizin bana bir şeyleri belli bir sürede yaptırma alışkanlığınız.Bir 3 saniye bir 5 dakika.Hani insanımya ben.Her şeyi dakikası saniyesine uyduramıyorum."

"Lena sen hâlâ konuşuyormusun.20 saniyen gitti bile.OKUL MÜDÜRÜ ÖLDÜRÜLDÜ HEMEN GEL ŞURAYA."

Lena ciddiyete büründü.

"Nasıl okul müdürü öldürüldü.Kim niye öldürsün okul müdürünü."

"Lena müdürün kendisine sordum ama biliyormusun adam yaşamıyor cevaplayamadı.Bende oturuyorum öyle"

"NE BİLEYİM BEN ONU ARAŞTIRICAZ SAVCIDA YOLDA ONDAN ÖNCE BURADA OLMAN LAZIM."

"Tamam abi geliyorum hemen."

Alelacele bir şekilde Lena çoraplarını giyiyor üstünü değiştiriyordu.

"Nolmuş ne diyor komiser.'

"Müdür öldürülmüş sanırım olay yerine çağırıyor.Bende tam emin değilim gidince anlayacağım."

Armina dikkat kesildi

"Müdüre kim ne yapsın.Ne zararı varmış adamın."

"Armina bende aynı şeyi sordumya arkadaşım.Abim tersledi işte."

"Aman o komiser cevaplamasın zaten.Neyse sana kolay gelsin ben yatıcam daha."

Kafasını yastığa koyup tekrar uyudu.

"Anca yat zaten başka ne yaptınki."

"Seni duyuyorum Lena daha tam uykuya dalmadım."

⚖️

Lena olay yerine gelmişti.Ambulansın içinde baygın yatan bir kadın ve okulun bahçesinde polisler,olay yeri inceleme vardı.

Onların arasına karışıp abisini gördü ama ondan önce bir polis memurunu bulup olayın detaylarını öğrendi.

" Olay ne.Ne zaman gerçekleşmiş."

"Komiserim olay Tahmini dün gece 10,11 gibi gerçekleşmiş.Kim yaptıysa müdürün işkence çekmesini istemiş.Toplamda üç dişi çekilmiş iki gözüne ise bıçak saplanmış.Son olarak olay yerinde incelenen bulgulara göre çatıdan atıldığı ihtimali üzerinde duruluyor"

"Tüm bunlar yüzüne takılmış siyah bir maske ile gizlenmiş.O saatlerde yoldan geçen kadın yerde yatan bir adam fark ediyor.Yanına gittiğinde yaşanan olay ortada."

Lena tüm yaşanılanları şaşkınlıkla dinliyordu.Kim neden bu kadar canice bir şey yapardı.

Abisinin yanına adımladı.Onun yanında ise savcı olduğunu tahmin ettiğim birisi vardı.

İkisi olay izerinde yorumda bulunuyorlardı.

Abimin yanındaki kişi benim komiser yardımcısı olduğumu biliyor olmalıki kendini tanıtmaya başladı.

"Merhaba Lena ben Cumhuriyet savcısı Savaş Çakır"

Tam o sırada başka bir polis memuru geldi.

"Sayın savcım maktulün üzerinden dörde katlanmış bir kağıt tespit edildi."

Üçümüzde elimize eldivenlerimi geçirip Savaş savcının kağıdı açmasını izledik.Üzerinde düzensiz bir el yazısıyla kısa bir not yazıyordu.

Geri Sayım Başladı;

Onun bu dünyadan hakettiği adaleti kendi yarattığım kurallara göre oynayacağım.Herkes tek tek hakettiği hayatı yaşayana kadar durmayacağım.Hepiniz unuttunuz ben ise aklınıza kazıyacağım.

Maskelerin altındaki yüzler bundan sonra benim çizimlerim olacak.Maskeler düşüyor gerçekler açığa çıkıyor...

Savaş Savcı yutkundu.Anlamıştı.Bu olayın kimin yüzünden olduğunu anlamıştı.

​​​​​​"Ne bu şimdi.Kendi kurallarına göre yaşayan bir katilin peşindemi koşacağız."dedi Lena

Aral ise savcının suratına dikkatli bir şekilde bakıyordu.Bir şeylerin olduğunu çözmüştü.

Konuşacakken.

Yanlarına görevli biri geldi.

"Komiserim buna bakmalısınız.İnternete katil olduğu düşünülen biri tarafından video yüklendi."

Videoyu izlemeye başladılar.

Müdür o gün yaptığı şeyleri anlatıyordu.Daha sonra kadraja maskeli birisi çıkıyor.Biraz konuştuktan sonra kerpeten ile müdürün dişlerini söküyordu.

Konuştuğu cümlelerin birinde

-Hiçbir şey tesadüf değildir.Sen bunu anlayacaksın -

Lafı savcıyı 9 yıl önceki sorgu odasındaki kişileri aklına getirdi.Bazı şeyleri kafasında doğru yerlere oturtturuyordu.

☠️ 15.NİSAN.2015 =Feyza Aksel'in öldüğü gün.

Bir erkek çocuğu sorgu odasındaydı.Gayet rahat tavırlar içerisindeydi.

Sanki sıradan bir gündü.Hiçbir şey umrunda değil gibiydi.

Savcı Savaş Çakır sorgu odasının camından polis memuru ile çocuğun konuşmasını dinliyordu.

Polis:Bugün sabah saatlerinde Feyza'yı gördün mü.Bir gariplik varmıydı.

Çocuk:Bilmem herzamanki gibiydi.Çok dikkat etmedim.

Polis:Feyza ile ne sıklıklarda görüşürdün.

Çocuk:Arada sırada o da belki.

Polis:Olay saatinde neredeydin.

Çocuk.Hatırlamıyorum.Hem siz bana böyle soru mu soracaksınız.Kameralardan bakın.

Polis memuru canundan beziyormuş gibiydi.Sorduğu sorulara net bir cevap alamıyordu.

Savcı camın arkasından çocuğa bakıyor

"Kim bu adı ne."

"Savcım Miran Köksoy.Köksoy Holding'in sahibi Harun Köksoy'un oğlu."

"Anlaşıldı neden bu kadar rahat olduğu.Neyse şimdilik bitirin sorguyu daha sonra devam ederiz."

Kapıdan çıkacakken sanki Miran camın arkasından Savcıyı görüyormuş gibi

"Bugün hiçbir şey tesadüf değildi.Yarında tesadüf olmayacak herkesin nerede ne yaptığı nasıl karşılaştığı ayarlı bir oyunun parçasıydı."

Savcı arkasını dönmemişti ama söylenenleri duymuştu.

Koridora çıktığında bir kız ve kadın polis memuru sandalyede konuluyorlardı.

"Siz hiçbir şey bilmiyorsunuz.Bugün orada olan herkes maskenin arkasına sığınıyor.Gerçekleri öğrenmek istiyorsanız maskenin altına bakın.Dışarıdan bakarak olayı çözemeyeceksiniz"

Savcı onlara baktı.Kızın bir şeyler bildiği açıktı yanına gitmek üzereydi.Başkomiser

"Savcım bakarmısınız.Olayla ilgili adli tıp raporu açıklanmış."

Raporu almaya gidip dönüşünde o kızla konuşmayı kafasına not etmişti ama konuşma fırsatı hiç doğmamıştı...

Daha sonrada dava kapanmış ve bir daha açılmamıştı.Tâ ki bu güne kadar...

​​​​​​

Selam arkadaşlarıııım bölümü şimdi yazıp atıyorum.🤭

Uzun bir bölüm attım umarım beğenirsiniz.☺️

Kurgu beni zorlayan bir kurgu o yüzden uğraş gerektiriyor.Bu yüzden hikayeme oy atmayı unutmayın.🤍

Birde satır arası yorumlarıda atabilirsiniz sizlerle konuşmayı gerçekten seviyorum.💙

Bir sonraki bölüm ne zaman gelir bilmemekteyim ama 1 hafta içinde gelir diye düşünüyorum.😄

Güzel güzel okuyuuun🤍🙂

​​​​​

​​​​​​

​​​​​

​​​​​

​​​​

​​​​​

​​​

​​​​​​

​​​​​​

​​​​

​​​​

​​​