Hazırlanma sırası bana gelmişti, defilenin konusu mavi temaydı bana verilen elbise baya iyiydi,

Elbise üstüme tam oturmuştu fiziğimi belli ediyordu, ayakkabı olarakta gümüş rengi topuklu verildi bana, onları giyindim ve makyajıma geçtiler makyajimda maviydi gözüme, sim sürmüşlerdi ruj olarakta kahverengi bir ruj sürmüşlerdi bana, saçımı ise kıvırmışlardı, defile başlamak üzereydi tüm modeller yerine geçmişti sırayla podyumda yürümeye başladık..

Sıra bendeydi sert adımlarımla yürümeye başladım (modeller arasında en güzelleri bendim yine ehehe) yürürken muratı gördüm ne! Ne işi vardı burda? Herşeyi bırakmış beni izliyordu onu görünce aklıma yaşanan olaylar gelmişti ama muratı takmamaya çalışıyordum, poz verdim ve arkama dönüp yürüdüm. Benden sonra herkes sırayla yürümeye başladı ben en baştaydım Murat'a kısa bir bakış attım ve göz devirdim sonrada defile bitti..

Herkes salonda birbirleriyle konuşuyorlardı bazı erkeklerin gözü benim üzerimdeydi ama ben, onları takmıyordum. tek başıma telefonla ilgileniyordum. Kafamı kaldırdığım gibi murat elinde ilk tanıştığımız gün bana verdiği gülün buket halini bana uzatıyordu."napıyorsun burda" dedim sert bir şekilde "kızma bana lütfen açıklamama izin ver elçin" " bana açıklama yapmana gerek yok" dedim elindeki buketi alıp yere fırlattım, sonrada topuklumla ezdim "bu buketin benim için hiçbir anlamı yok tıpkı senin gibi" "elçin orda ceren sarhoştu beni bir anda öptü herşey bir anda oldu yemin ederim bilerek yapmadım" dedi onu takmadım, soyunma odasına doğru hızlıca yürümeye başladım üstümü indirip sabah giydiğim kiyafetleri giyindim, dışarı çıkıp derin bir nefes aldım, arkama döndüm murat bana doğru geliyordu ben ise geriye doğru gidiyordum. Beni kolumdan tuttuğu gibi kucağına aldı. "İndir beni sevmiyorum seni iğreniyorum senden" dedim ağlayarak "benimle geliyorsun elçin" dedi sert bir şekilde "seninle hiçbiryere gelmiyorum" dedim göğsüne vurmaya başladım ama nafile adam iri yarı bişeydi işlemiyorduki ona "istediğin kadar vur elçin" dedi siyah bir araba durdu önümüzde beni arabaya koydu ve yanıma oturdu kapıları açmaya çalışıyordum kapılar açık olsa atlicaktım yani o dereceye getirdi beni murat, "eve sür Ali" dedi murat kafasını salladı alide "yaw indirsene beni beni zorla alı koyamazsın olm" dedim sırıtmaya başladı, ya sabır

Muratın evine gelmiştik o cerende evdeyse bişey demiyorum ben yeter murat kapımı açtı beni kolumdan tutarak eve doğru ilerledi "kolum acıyor dedim" "özür dilerim" dedi (ay sapsikk)

Kolumu bırakıp elimi tuttu ya sabır, kapıyı açtı ve beni kendi odasına doğru götürdü ceren ortalıkta yoktu buna sevindim,odasının kapısını kapatıp bana sarıldı "seni çok seviyorum lütfen beni anla" dedi "onu ittim "seni anlamıyorum tamammı? Beni kendine inandırmalısın!" Dedim bağırarak.bana baktı ve teker teker herşeyi anlattı bana "bunlar doğru değilmi yani bana yalan söylemiyorsun?" Dedim sakince "sana hiçbir zaman yalan söylemedim elçin şimdi bana inanıyormusun?" Dedi kafamı salladım ona inanmıştım doğrusu.Yanına iki adım yaklaştım ve onun dudaklarına yapıştım kollarımı omzuna yerleştirdim. Bana hemen karşılık verdi beni duvara doğru yasladı bir eliyle belimi tuttu bir eliyle ise bacağımı sonra beni kucağına aldı ve yatağa yatırdı, üstümü çıkardı ve kendi üstünüde çıkardı, boynumu öpüyordu ve aşağı doğru iniyordu benim ağzımdan bir inleme firar etmişti bu onun hoşuna gitmişti sanırım bir anda dudağıma yapıştı sömürüyordu resmen (yavaş ol koçum)

.

.

.

.

✨Bölümün sonuna geldikk umarım beğenmişsinizdirr🤭