Sorgular bakışlar attım ve sorar bir ses tonu ile "Çağın?" Diyerek ismini zikrettim.

Çağın'da aynı şaşkınlıkla benim ismimi zikretti "Asya?"

Ortamdaki büyükler ise çok ayrı bir alemde, şaşkınlıkla bize bakıyordu "Aa siz tanışıyor musunuz?" Dedi bir kadın.

Benim dilim tutulmuşken zar zor kendimi topladım ve ağzımı araladım tam o anda benim yerime Çağın verdi.

"Evet Asuman Teyze, askeriyedeki kadın askerlerden birisi." Dedi açıklama amaçlı ama teyzelerin kafası daha da bulanmıştı ve daha iyi bir açıklama için bana baktılar.

"Asuman Teyzeciğim biliyorsundur ben askerim. Çağın'da revirde doktorluk yapıyor. Benimde sinir harplerim fazla sık olduğu için uğrak noktam oluyor revir. Çağın'da oradaki diğer doktor ve hemşireler gibi yakın arkadaşım." Dedim tebessüm ederek.

Tam annem ağzını aralıyordu ki telefonum çaldı.

"Çok affedersiniz." Diyerek Alev'den gelen aramayı açarak odadan uzaklaştım.

Efendim Alev

Tim olarak seni kaçırıyoruz

Nasıl yani?

Çok bunaldığının farkındayım yani farkındayız bizde dedik ki seni gezmeye götürelim

Tamam, olur nereye?

Millet bahçesine

Sormam hata her neyse ne zaman almaya geliyorsunuz?

Yaklaşık bir saate geliriz sizin evin oraya

Ol- Bu arada şimdi annemle gündeyim ve Çağın'ın annesine gelmişiz onuda yollarlar sizin için sıkıntı olur mu?

Bence iyi bir sorguya çekerler iyi olur.

Tamam söylüyorum

Telefonu kapattıktan sonra içeriye geri girdim.

"Çağın şimdi Alev aradı. Tim olarak dışarı çıkacakmışız. Eğer yanındaysa Çağın'da gelsin dediler. Sen hazırlan." Dedikten sonra anneme döndüm.

"Anne ben eve geçiyorum. Bir saat kadar sonra bizimkiler gelirlermiş. Bende zaten durumlar malum yaradan dolayı bir saate anca hazırlanıyorum. Ben kaçtım." Diyrek getirdiğim bilgisayarımı aldım. Ve koşarak eve ilerledim.

Aklım hala bitiremediğim tabaktaydı ama annem eve getirirdi sıkıntı yoktu o yüzden.

Eve girdiğimde hızla odama ilerledim.

Yarama zarar vermemesi açısından bol bir kazak giydim. Altıma en kalın pantolonumu giydikten sonra ne olır ne olmaz Edirne'nin sağı solu belli olmaz diye yanıma bir ceket aldım.

Üzerimi değiştirirken gözüme takılan yarama ise artık acı ile değil intikam hissi ile, bir hırs ile bakıyordum. Bana bunu yapıp mesleğimden uzaklaştıran, Türk Halk'ının güvenliğine bir kez bile el uzatanlara gereken cezayı vereceğime tekrar tekrar yemin ediyordum...

....

ARKADAŞLARRRR BU NOTU YAZMANIN BOYNUMUN BORCU OLDUĞUNU HİSSETTİMMM BU KİTAP HESABIMDA YAYIMLADIĞIM VE FİNALİNİ VERDİĞİM ALEV AY: VATAN GÖREVİ'NİN İKİNCİ KİTABI BUNU BİLENLER BİLMEYENLERE SÖYLESİNNN

YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZEREEE HOŞÇAKALINNNN