Sabah kalktığımda heyecanlıydım. Çünkü yeni ecli çiftimiz Selin ve ağabeyimin evine kahvaltıya gidiyorduk. Ben, annem ve babam bir de Selin'in annesi, babası ve kız kardeşi. Ama benim asıl heyecanlandığım nokta dün yanlışlıkla akşam yemeği yerken ağzımdan kaçırdığım Çağın'dı. Tabii ki babam da annem de üstelemişlerdi bende sordukları için cevaplamak zorunda kalmıştım.

Annem daha önce söylediğim bir şeyi yüzüme vurmuştu. "Çağın'da diğer doktor ve hemşireler gibi yakın bir arkadaşındı sanki Asya." Annem bunu söylese de sonunda kısmet bulabildiğim için ellerini semaya açıp şükür duası etmişti.

Babam ise "Ben o çocuk kim kimlerdendir tanımam ama eğer sen onu kendine uygun gördüysen, kendine yakıştırdıysan yarın gelsin bakalım. Görelim efendiliğini." Demesi beni daha mutlu etmişti.

Yatmadan önce Çağın'a bunu yazdığımda o da şu tepkiyi verdi.

Kalkar kalkmaz elimi yüzümü yıkadım ve hemen giyinmeye başladım.

Kahverengi uzun kollu bir body ve altına hafif soluk renkli açık mavi bol bir pantolon giydim. Üstüme bol bej rengi kot ceketimi giydikten sonra kombinim tamamlanmıştı. Kısa ve minik dokunuşlarla bir makyaj yaptıktan sonra saçımı yukarıdan at kuyruğu şekilde sıkıca toplamıştım. Ben hazırlanana kadar zaten ailemde hazır olduğu için yola çıkmak için aşağı indik. Evi sadece annem bildiği için yol üzerinde Çağın'ı almak için durmuştuk.

Çağın benim yanıma arkaya oturduğunda babam onu süzdükten sonra "Hoşgeldin delikanlı." Dedi ve ondan cevap başladı.

"Hoşbulduk efendim. İyisinizdir umarım." Dedi Çağın oldukça kibar bir biçimde.

Babamın ilk testinden geçtiğini umarak yola odaklandım. Çağın o sırada annem ile konuşuyordu.

Arabadan indikten sonra eve doğru ilerlediğimizde kapı da Selin'in ailesi ile karşılaştık. Annesinin kardeşine "Bir oğulları daha mı vardı onların?" Diye sorduğunu duymuştum. Ama duymamazlıktan gelerek ilerlemeye devam ettim. Kapıya geldiğimizde kapıyı çaldık ve içeri girdik.

Sofradan önce oturup kısa bir muhabbet edileceği için herkes salona geçti. Çok gerici bir ortamdı kabul etmek gerekirse. Ağabeyimin Çağın'ı gördüğünde tek kaşını kaldırarak bana bakmış olması daha da germişti beni. Benim bu halimi anlayan Selin ise çok fazla uzatmadan hepimizi sofraya davet etmişti. Yemekler yenmiş sohbetler edilmişti. En son kalkma vakti geldiğinde ise gerici olan bu ortamdan uzaklaşmış olmak beni rahatlatmıştı.