Bilincim kapanmak üzereydi. Aniden elim ayağım boşalıp yere düştüğümde bunun yaradan değil uzun süredir içme gereksinimi duymadıpım demir ilacımdan olduğunu düşündüm. En son gördüğüm şey önden ağabeyimle beraber herkesin başıma toplanmasıydı...

...

Uyandığımda hastanedeydim ve ellermi tutan sıcak ellerin sahiplerini tah- min edebiliyordum.

Bir yanımda Selin ve diğer yanıöda ise Alev vardı. Tahminen ağabeyim hepsini aramış olmalı ki tüm tim buradaydı. Ben başımı kaldırdığım zaman sanki eş zamanlıymışcasına doktor içeri girdi.

"Evet sanırım hastamız uyanmış." Bakışlar bana döndü.

"Ani bayılmadan dolayı yara ile alakalı olduğunu düşünmüştük biliyorsunuz. Ancak atlanan demir eksikliği ilaçları sıkıntı yapmış. Ayrıca gayet iyi durumda yaran mesleğine ilk başta hafif görevler alarak ve her hafta revire kontrole giderek geri dönebilirsin. Ve taburcu işlemlerini başlatıyorum. Geçmiş olsun." Diyerek çıktı doktor.

Gözlerim mesleğime geri dönmenin verdiği mutlulukla ışıldadı. Bana dönen bakışlarda oldukça mutluydu.

Artık zamanı gelmişti asena geri dönüyordu ona ecel olmaya çalışanların eceli olmaya yemin etmişti...