Akşam lojmanda kalmaya karar verdiğim için şimdi askeriyeye ulaşmam oldukça kısa sürdü. Tahminimce bir hafta boyunca hep gülümseyerek geçecekti. Askeriyeye girer girmez önce albayın yanına uğradım. Ardından bizim timin koğuşuna doğru ilerledim.

"Güünaydınn!" Diye şakıyarak içeri girdim. Hala uyuyan Altay, Gökay ve Barış yani kısacası koğuş ahalisi aniden bağırınca sıçrayarak uyandı. Çoktan uyanmış ve benim onları korkutmamı bekleyen Selin sadece büyük bir kahkaha attı.

"Ya bende albay geldi sandım. Sanada günaydın teldeki güvercin." Diyerek doğruldu Barış.

"Günaydın herkese." Diye dopruldu Gökay.

"Sizin için gün aymayacak ağabeyim bu saate kadar uyumanın cezasını burnunuzdan fitil fitil getirecek." Dedim.

"Asya saat daha sabahın 06:30'u ne anlatıyorsun?" Dedi Altay doğrularak.

"Hayır otuz değil otuz bir geçiyor bence bu kalkmanız için yeterli bir sebep." Dediğimde Altay "Çok fark var." Diye homurdandı. Ona yüz yaptıktan sonra koğuştan çıktım.

Çıkarken ağabeyimle karşılaştım. "Asya hiç şey yapma. Yarın uzun vaadeli vir görev olduğu için albay izin verdi. Bir kaç saate Millet parkına gideriz. Yürüyüş yapıp evlere dağılırız." Dediğşnde balımla onaylayıp Selşn'e çağrı attım.

Lojmana gitmeden önce revirr uğrayıp hem Çağın'ı görmek hemde muayne olmak için o yöne ilerledim.

...

"Hoş geldin."

"Yarama bakar mısın?"

"Baktım bile." Diyerek yarama dopru eğildi gerekli pansumanı yaptıktan sonra. Teşekkür edip kalktım. Tam çıkacakken derin bir nefes aldı ve beni kolumdan tutarak durdurdu. Bana doğru yaklaştığında dudakları dudaklarımı bulmuştu.

Ayrıldıktan sonra "Sevgilim olmaya ne dersin?" Diyr vir soru yöneltti uzun zamandjr bu soruyu bekleyen ben tam cevap verecekken "Özür dilerim." Diyerek uzaklaşırken aniden aklıma gelen bir şey ile ona cevabımı vermiş olduö. "Bende sizi dilerim." Bana döndü.

"Kabul mü yani?"

"Elebette."

Bana doğru tebessüm etti ve ardından odadan çıktım. Aptal bir sırıtış ile ilerlemeye ve lojmana gitmeye karar verdim.