1 Hafta Sonra

"Asya! Hazırsın değil mi kızım?" Diye seslenen annemin yanına ilerledim.

Beni tepeden tırnağa süzerken gözü en son ki karakol davasından dolayı dikişi atan ve tekrar daha sıkı bir şekilde sarılmak zorunda kalan elime takıldı. Cık cıkladıktan sonra sanki boyum uzun değilmiş gibi bana topuklu bir ayakkabı uzattı. "Anne boyum 1.78 biliyorsun değil mi?" Diye sordum. "Evet o yüzden kısa topuklu- Aaaa kız yanlışı çıkarmışım pardooooon." Dedikten sonra kısa topuklu olan ayakkabıyı uzattı. Onu da giydikten sonra arabada bizi bekleyen ağaeyim ve babamın yanına indik.

Ağabeyimin yanına arka koltuğa oturduğumda bana bok atan gözlerle baktı "Üniforma daha çok yakışıyor." Bence de öyleydi ama kınaya giderken şıkır şıkır olmayı sevdiğimi biliyordu.

Yaklaşık 25 dakika onra mekanın önüne geldik. Annem ve ben başka tarafa ağabeyim ve babam başka tarafa doğru ilerledik.

Mekanın içine girdiğimizde bizi teyzem karşıladı ve oturacağımız masayı işaret etti. Tek sıkıntı hayat amaçları birilerini evirmek olan herkesin ailesinde olan "o" kişiler ile aynı masada oturuyorduk.

Oturduktan beş dakika kadar sonra annem teyzemin çağırması ile kalktığında benim maraton başlamıştı.

"Kaç yaşındasın kızım sen?"

"25 teyzeciğim."

"Oo tamda benim oğlan ile aynı yaştasın." Bu söylediğini umursamadan sıradaki soruyu bekledim.

"Üniversite okudun mu kızım?"

Özel kuvvetler sayılır mı? Sayılır ama söylemem lâzım.

"Okudum." Diye bir cevap verdim.

"Ne iş yaparsın."

"Askerim ben."

"Ne askeliği ayol, erkekler gitmiyor mu ona? Sen ne alaka canım?"

"Yok yanlış anladınız ben devamlı askerlik yapıyorum. Yani mesleğim bu."

"E rütben ne bari? Kızsın diye erlik falan mı verdiler sana?"

"Üsteğmenim." Diye yanıtladım.

"E sevdiğin var mı?"

Var mı demeliyim? Anneme yetiştirirler mi? Yetiştirsinler anneme onların dırdırından kurtulmak için söylediğimi söylersem inanır bence. Evet evet inanır.

"Var."

"Oo ne iş yapıyor kızım?"

"Doktor." Diye yanıtladım. Tatmin olmuş olmalılar ki sustular. Ama sadece bir kaç dakikalığına.

"Ağabeyin-" Derken sözlerini böldüm.

"Ağabeyimde asker. Yüzbaşı kendisi ve sevdiği yok. Ama evlenmek ve biriyle görüşmek istemiyor." Diye hızlıca yanıtlayıp ağabeyimden gelen telefonu açmak amacıyla sesten uzajlaştım.

Nasıl gidiyor?

Berbat

Benimkide

Kapatıyorum

Kapat

Ağabeyim ile çok kibar (!) Bir şekilde aramayı kapattıktan sonra içeriye geri geçtim. Erkekler ve kadınların ulaştışı ortak bahçedeydik. Telefona bakan ağabeyimi gördüğümde koşar adım onu rahatsız etneye gittim.

"Cenk Demir Öncü!"

"Geldi başımın belası."

"Gelir tabii."

"Ne yapıyorsun?"

"İkimizide evirmeye çalıştıkları zaman koşarak uzaklaştım."

"Oha bende."

"Babam arıyor ven gidiyorum."

"Tamam hoşçakal."

Yaklaşık iki dakika kadar sonra önümde biri belirdi.

"Selam!" Dedi neşeli bir ses ile.

"Selam?" Diye cevapladım soran bir ses ile.

"Belkş muhabbet ederiz diye düşünmüştüm." Derin bir nefes alıp komuşmaya başladım.

"Olur anlat derdini."

"Kaç yaşındasın?"

"Sanane."

"Boyun çok uzunmuş hangi mesleği yapıyorsun? Sporcu musun?"

"Hayır."

"Mesleğin ne o zaman?" Diye sordu. Onaneyse

"Senin mesleğin ne?"

"Normalde tıp okuyorum ancak askerlik için dondurdum." Dedi sanki her erkek türk vatandaşının görevi değilmişcesine.

"Tamam, nerede görev yapıyorsun?" Diye sordum.

"Burada Edirne'de görev yapıyorum kuzenimin kınası diye geldim." Sonra ekledi "Bu arada bedelli yapmıyorum."

"Tamam tanıştığıma memnun oldum. Askeriyede sık sık görüşürüz zaten." Elimi sanki tanışırmışcasına öne uzattım.

"Üsteğmen Asya Öncü." Dedikten sonra içeriye doğru ilerledim. Tam girmek üzereyken Kayra'nın eşi Sanem aradı.

Efendim Sanem

Asya diyorum ki yarın bize yemeğe gelseniz senin timide getirirsin tanışırız güzel olmaz mı?

Güzel olurda sen beni oturmaya çağırmadın küsüm ben seninle

E tamam gel bugün

Kuzenimin nişanındayım gelemem sabki çok samimiymişiz gibi birde buraya geldik

​​​​​​Boşver iyidir kafanı dağıtmış olursun hem. Bu arada Kayra söyledi elin yaralıymış geldiğinizde bir de ben bakayım

Herkesin cerrah bir tanıdığı olmalı

Cerrah mı bilmem ama seni askeriyenin revirindeki doktorla dışarı çıkarken gördüm

Akay'ı görmüştüm o mu yetiştirdi?

Evet

Neyse ben kapatıyorum annem yokluğumu fark etmesin

Tamam bebişim kapatıyorum

Kapattıktan sonra neredeyse tüm hafta ne karşılaştığım ne de aklıma gelen Çağın aklıma gelmişti.

İçeriye girerken "Afferim sana Sanem." Diye söylenerek içeri girdim