"Hoşgeldiniz!" Diye şen şakrak kapıyı açan Sanem'e tebessüm ettim. Onun arakasından Akay ve Kayra gözüktü. Sırayla içeri girerken Açelya hala "Biz gelmesek ne olurdu?" Diye söyleniyordu. Ona ters bir bakış attıktan sonra salonlarına doğru ilerledim.

Muhabbet başlamışken Kayra ve Sanem'in oğlu Akay Bulut bana yaklaşıp kulağıma bir şey söyledi.

"Cenk Ağabeyime senin doktorla dışarı çıktığını söyleyeyim mi?" Dediğinde gözlerim fal taşı gibi açıldı. Ve fazla tepki göstererek "Sakın!" Diye bağırdım. Gözler benim üstüme döndüğünde Sanem olayı anlamıştı. Tabii ki ilk cevap ağabeyimden geldi.

"Neye, sakın Asya?"

"Neye sakın...Sakın işte ağabey uzatma." Ağabeyim tatmin olmamış gibi Akay Bulut'a döndü.

"Akay Bulut ne için sakın dedi Asya Ablan?" Akay Bulut bana 'şimdi bittin' mesajı içeren bir bakış attı.

"Ya bir şey değil askeriyedeki doktor ile ilk buluşmaya çıktılar onu gördüm." Bu esnada bana döndü "Ama merak etme Asya Abla söylemem." Dedipinde Sanem gülüşünü zar zor tutuyordu.

Ağabeyim bolca sinir içeren derin nefesini verdikten sonra başını ağır ağır bana doğru çevirdi.

"Nasıl yani? O gün yolda denk gelmemiş miydiniz Asya?"

"Eeee...Yemeğe gelmemişmiydik biz buraya? Acıktım ben Sane-" Derken ağabeyim sözümü böldü.

"Asya, tamam yemeğe geldikte böyle bir şey işin içinde yoktu." Dedi.

"Yemekte yoktu biliyor musun? Birden Sanem aradı orada-" Tekrardan sözümü böldü.

"Asya? Annem b-"

"Bölme sözümü çocuk gibi. Biliyorum annem banada söyledi."

Bu sefer araya Sanem girdi.

"Neyi?"

Bezgin bir şekilde cevap verdim. "Annem görücü bulmuş bana. Yarın ağabeyim ile eve gideceğiz. Tanışacağız. Babam, ve özellikle Ağabeyim bu duruma hiç sıcak bakmıyor." Dedim.

"Tamam boşverin yemeğimizi yiyelim." Diyerek hepimizi sofraya çağırdı Sanem.

Usul usul yanıma gelen Akay Bulut'a ise hiç tepki göstermeden, trip atar gibi uzaklaştım.