Sonunda gün bitmişti, okuldan çıkmış çıkış kapısına doğru yürüyorduk

"Ben bugün sizle gelemeyecem ya, annem kapının önünde o beni alacak muhtemelen"

"Bayan Hwang'dan izin alsak, bizimle gelmeni söylesek?"

"İzin vereceğini sanmıyorum, hem bugün ödev de verdi öğretmen"

"Sanki başka zaman yapıyorsun da, ödevi bahane etme"

"İyi o zaman, siz söyleyin ama annem izin vermez ona göre"

"Chan izin alırsa verir, içimizde en güvendiği kişi o"

"Konu ne ara bana geldi?"

"Chaaaan, lütfeeeeeenn"

"İyi tamam ama bu son, kadın yaptıklarınızı öğrenirse bana da güvenmez ama"

"Aslansın sen be"

Chan gururlu bir şekilde benle arabanın yanına kadar gelip izin istedi

Minho ve Changbin anneme gözükmemeye çalışıyorlardı

Beceremeselerde

"Sence ne konuşuyorlar Lino"

"İnan bilmiyorum"

***

"Ama lütfen hanımefendi, söz veriyorum göz kulak olacağım ona"

"Ben oğlumu biliyorum ama, sözünü dinlemez ki o"

"Ama anne lütfeeeeeeeeeeenn, söz hyung'un sözünden çıkmayacağım"

"Tamam ama saat 6'dan önce evde olacaksın"

"Canım annem benimmm, teşekkür ederim teşekkür ederim teşekkür"

Diyip hızlıca bizimkilerin yanına koştuk

Bu sefer Chanı geçtim ama heheheh

***

"Hangimizin evine gidelim?"

"Benim eve gelemezsiniz annem almaz"

"Bizimkiler kızarlar falanda gelin hele bizim eve, ablama yeni bilgisayar aldılar izin verirse oradan Metin2 oynarız"

"Olur vallahi, ablan izin verir mi ki?"

"Verir verir"

"İnşallah"

***

"Jaehee abla lütfen, ben her zaman gelemiyorum bak lütfeeeeeeğğğğnn"

"Olmaz dedim ya Hyunjin uzatma ablacım"

"Ya ama neden abla niye vermiyorsun ya"

"Ödevim var çünkü, hem bu bilgisayar Metin2'yi kaldırmaz"

"Melis tatilde oynasak?"

"O kız oyunu değil mi-"

"Sus Minho."

"Olmaz dedim ol-maaz"

"Ödevin bitince versen?"

"Verirsem sadece YouTube izlemeniz için veririm anlaştık mı?"

"İyi o da olur"

***

"Ee ne yapacaz?"

"Bilmiyorum"

Saat 6 olmak üzere, ben gitsem olur mu"

"Ama daha YouTube izlemedik"

"Annesine sözü var ondan gidecek"

"Yarın okulda görüşürüz, yarın Chan hyungdan önce okula geleceğim hahahahhahh"

"Yoo gelemiceksin ben yine önce geleceğim"

"He he aynen, neyse hadi görüşürüz canlarım"

Diyip koşmaya başladım, en son Minhonun "BEN SENİN CANIN FALAN DEĞİLİM" diye bağırdığını duymuştum

***

Neyse ki evlerimiz çok yakındı fazla koşmama gerek kalmamıştı. Hızlıca evin kapısını tıklattım ve kapı açılır açılmaz içeri girdim

***

Bugün neyse ki ödev yoktu, aslında vardı ama yapmazsamda olurdu, sadece öğretmen kitaptan bir kısmı okumamızı söyledi ama yapmayacağım çünkü gerek yok

Yatağıma uzanıp boş boş tavandaki fosforlu yıldızlarıma baktım, babamla beraber asmıştık bunları ve gece çok güzel duruyorlardı

Onları bu evden ayrılana kadar çıkarmayacağım ve başka bir eve gittiğimizde de yanımda götüreceğim

Yıldızları hep çok sevmiştim, genelde hep yıldızlarla bezenmiş eşyalarım vardı, yıldızlı bir kalemim, yıldızlı bir cüzdanım, yıldızlı yatak örtüm falan filan, ha birde yıldızlı bir çalar saatim vardı, ona baktım ve saatin 9 olduğunu gördüm, uykum gelmeye başlamıştı bu yüzden uyumam gerektiğini düşünüp çantamı son kez kontrol edip yatağa geçiyordum ki annem geldi

"Oğlum çantan hazır mı?"

"Evet anne hazırladım ve şimdi uyuyacağım çok uykum geldi"

"Sen normalde erken yatmazdın hayırdır?" Diyerek sırıttı

"Bugün çok yoruldum ve yarın erken kalkacağım, Chan'dan da önce okula gideceğim bu sefer ona göstereceğim erken gittiğimi"

"İyi peki yarın erken kaldırıp seni okula bırakırım o zaman"

"Canım annem sen benim bir tanemsin" diyerek yatağa uzandım, annemde alnımdan öpüp iyi geceler diyip çıkacaktı ki anneme

"Anne perdeyi açar mısın, yıldızları izleyerek uyumak istiyorum"

Tabii ki der gibi kafasını salladı ve hemen perdeyi açıp ışığı kapatıp odadan çıktı

Yıldızlar çok güzeldi, bizimkiler muhtemelen şuan bu manzaradan mahrum kalıyorlardı ama umurumda değildi, kendileri benim bu yıldız aşkımı saçma buluyordu, neyse ki ben onlar gibi sadece arabalara ya da silahlara takılı kalmıyordum, evet arabaları ve silahlı oyunları falan severim ama hiç biri yıldızların yerini tutmaz

Benim küçük bir yıldızım vardı, her gece onunla konuşuyordum, bunu kimse bilmiyordu çünkü sessizce içimden konuşarak onunla konuşuyordum, gün içinde neler yaptığımı genelde anlatıyordum, bazense Felix hakkında düşüncelerimi ona anlatıyordum

Felix dedikte, acaba o şuan ne yapıyor, kalkıp dışarıya baktım, evlerinde tek bir ışık açıktı, sanırım annesi ya da babası hâlâ uyanıktı, ama Felix uyumuştur bence diyerek tekrar yatağıma uzandım, yıldızıma iyi geceler diyerek gözlerimi kapatıp uyudum

***

Helüü her bölüm sonu yazarınız bişey yazmasa olmuyor evet eheh

Sınavım güzel geçmişti ama çok düşük bir puan aldım

Of ben lgsde ne yapacam 😰

Neyse sizi seviyorum 🫶🏻🫂