Mor ışık ilk başta sadece kendisi geliyordu.

Ama...

Arkasında bir gölge ve bir ekselans vardı.

Ama neden?

Benden sonra Alara farketti. Son bir umut olarak Erva'yı o yaratıklardan kurtaracaktı. Küresini iki eliyle sıkıca kavradı. Yarıklar su yüzeyinde görünüyordu ve suyun içinde balıklar gibi sudan nefes alıyor gibi görünüyorduk. Yani fazla oksijenin ve akışkan havanın ona bir zararı olmayacaktı. Bunu düşünerek bir büyü hayal etti. Ama ekselans Erva'yı yakalayınca aklına gelen ilk büyüyü yaptı.

Aklına gelen ilk büyü de bir karabüyü.

Küresini daha da sıktı ve avazı çıktığı kadar bağırdı. Küresi ve gözleri siyahlaştı. Küresinden çok yoğun bir siyah duman yükseldi. Yarığın suyun altında görünmemesinin işine gelme sebebi buymuş. Yarık oksijeni dışarı bırakmıyorsa dumanı da bırakmaz. Ama yarıkt- öf mantık aramayı bırakmalıyım şu makastan.

Alara'nın saçları dikleşti ve cadıya benzedi.

Duman iyice yayıldı ve ilk önce bizi yakalamaya çalışan dipteki yosunlara doğru ilerledi. Yosunlara ulaştığında bağırmaya başladılar. Dumanların arasından yosunların grimsi kanları yükseliyordu. Yosunları öldürdükten sonra ekselans ve gölgeye yöneldi duman. Ekselansla uğraşan Erva bir anda yana çekildi ve duman ekselansın yüzüne hızla çarptı. Duman ekselansla uğraşırken gölge Erva'nın peşine düştü. Ben de elime yakınlardaki bir taş yığınından sivri bir taş aldım ve gölgeye doğru yüzdüm. Yanına vardığımda tüm gücümle gölgenin kafasına sivri taşla vurdum ama işe yaramadı. Gölge sesle yok oluyordu! Açık yem haline düşmüşken Alara dumanla biraz onu oyaladı. Erva da çantasından bir fişek çıkardı ve gölgenin kafasına patlattı. Gölge de yok olunca Erva'yı diğerlerinin yanına götürdüm. Alara bitkin düşmüştü ve zar zor hareket ediyordu. Koray Alara'ya yardım ederken ben de Erva'yı suyun üstüne çıkardım.

Kayığa doğru ilerledik. Kayığa tam dokunacaktık a- kayığın tüm tahtaları parçalandı... N'oldu? Havaya fişek fırlatmaya karar verdik. Belki biri bizi görür diye. Tam rengarenk bir fişek patlatacakken ada titredi. Evet. Ada TİTREDİ. Toprak yerinden oynadı. Ama adaya değil çevresine bir şey oluyordu. Bir anda adanın etrafında bir yarısı beyaz, bir yarısı siyah olan duvarlar yükseldi. Adayı bir kubbe gibi sardılar. Tevfik tam gücü olduğu kadar bağıracakken bir şey gördü.

"İncili kolye!"

Ama deniz daha da hırçınlaştı ve dalgalar kolyeyi görmemizi zorlaştırdı. İncili kolyeyi ilk başta görmek kolaydı. Bir kayanın üzerindeydi. Ama dalgalar onu aldı ve bu kubbenin içinde sürüklemeye başladı. Sanki bilerek yapılıyordu bu dalgalar...

"SEN! O MOR IŞIK BİZE AİT!!!"

Havada süzülen ve normal bir insanın üç katı olan iki kadın belirdi.

Erva korkudan ışıkları kontrol edemiyordu. Işıklar artınca Cassandra biraz ürperdi. Havada bize fırlatmaya hazır bir sürü gülünden biri soldu.

"Erva! O ışıklar ne işe yarıyor bilmiyorum ama işimize çok yarayacak."

Ama o ışıkları nasıl kontrol edecektik?

Bunu bilmediğimizden dolayı Alara kardeşleri biraz oyaladı dumanıyla. Ama yine bitkin düşmeye başlayınca ateş ve yıldırım fırlattı.

Mükemmel şansımızı burada da gösterdik(!).

Fiziksel olarak zarar görmeyen suretler istedilerinde görünmez oluyorlar yetmezmiş gibi!

Daniella pis pis sırıttı ve siyah-beyaz kubbeleri kayboldu. Ada yeniden titredi ve yere düştük. Tevfik incili kolyeyi ararken: "Bir sorun var ve o sorun adanın havada olması desem korkar mısınız?" dedi.

"Size yeniden yenilmem!" diye bağırdı Alara. Ama kız kardeşlerle savaşmamıştı ki daha önceden. Bize de bir şey anlatmadı. Ama şu an bunu düşünemem çünkü Cassandra arkamda ve beni zehirlemek üzere. Cassandra tam vuracağında Erva "EĞİL!!!" diye bağırdı. Eğildim ve Cassandra'nın ağzına bir ağaçtan aldığı büyük sopayla vurdu. Cassandra bana vurmak için fiziksel bedenine geçmiş. O zaman onlar bize saldırırken onlara saldırmalıyız. "Onlar saldırınca saldırın!" diye bağırdım ve Daniella "Kes sesini alçak mahluk!" demeden önce Tevfik yerden taş topladı. Zincirler Erva'yı yakalayınca Daniella'yı taşlamaya başladı. "Ne kadar saçma olduğunu biliyorum ama sinir bozma yeteneğimi kullanmayı seviyorum diyelim." dedi Tevfik Daniella'nın gözüne taş atarak. Bunları yenmek bu kadar kolay mıydı?

Bunu düşünmemin ardından mülemmel(!) şansımız kendini belli etti ve suret biçimini alarak daha da korkunç oldular.

Sonra Daniella direkt Erva'ya zincir attı. Alara zinciri kırmaya çalıştı ama Cassandra onu sırtından vurdu. Cassandra "Hoşça kal eski dostum..." dedi. "Ama benim planlarım başka 'eski' dostum!" dedi Alara ve küresiyle Cassandra'nın başına vurdu. Öyle sert vurdu ki Cassandra'nın alnından beyaz kan aktı. Tabii normal olarak küre de kırıldı. Suret halinde birinin alnını yaran bir küreden mantık beklemeyin.

Cassandra yere düştü. Yerde acıdan bağırmaya başladı. Koray'ın gözleri de açılıp açılıp kapanıyordu. Sonra titremeye başladı Koray. Cassandra acı çekerken Daniella da çok rahat değildi bağlarından dolayı. Daniella zincirlerini çıkardı ve her yer yavaş yavaş siyahlaşıyordu. Havalandı ve gözleri karardı. Filmlerdeki gibi havalı bir şey yapacak diye beklerken Erva XL bombalardan birini fırlattı ve bu havalı sahneyi bozdu. Daniella yere düştü ve toparlanmaya çalıştı. Alara kendine gelmeye çalışan Cassandra'yı aldı ve havada olan adadan denize attı. Daniella kardeşini tutmak için adanın etrafında dönerek aşağı indi ama Tevfik yine taş atarak onu şaşırttı ve ben de Erva'yla suya atladım. Sert bir iniş oldu ama sakin kalmalıyız. Erva bana da fişek verdi ve su altında Cassandra'ya ateşlemeye başladık. Daniella zor bile olsa havada süzülen adayı üzerimize indirmeye başlamıştı. Sabrı tükenmiş ve var gücüyle zincirlerini adaya sabitleyip aşağı yani üzerimize indiriyordu. Koray "İyi misiniz? Ne olduğunu sorgulamayın. Öğrendiğime göre olaylar karışık ve yüzeye gelmeye çalışın." dedi. Cassandra'nın alnı yarılınca kendine gelmiş olmalı. Ama bunu sonra konuşmalıyız çünkü biz su yüzeyine perişan bir şekilde çıkmışken üstümüze bir ada iniyor. Nasıl çıkacağız geri yüzeye?

Erva'nın gözleri yeniden parlamaya başladı...