ceilings lizzy mcalpine

kaçımızın hakkında tedbir kararı var? kacımız bağıra çağıra annesine yardıma ihtiyacı olduğunu anlatmaya calıştı? ben hep yaptım.. polislik oldum annemle,hep ben aradım. yine de anlamadılar,hiç bir zaman anlamadılar.. abim vardı,ben yoktum. annem hep abime daha çok önem verdi,bana da para. önce abim sonra kardeşimin gölgesinde kayboldum gittim. çok denedim,çok cabaladım beni görsünler diye ama nem görünmezdim. ben kendi kendime hallederdim hep,ben olgundum,ben annemin psikoloğu,babamın anneme öfkesini kustuğu sırdaş,abimin günlüğü,kardeşimin ikinci annesi.. sahi ya ben kimim? geldiğim noktada bunu bilmiyorum. hiç merak etmedim,hiç vaktim olmadı kendimi bulmaya. aslında oldu da ben yapamadım belki de. ama bunlar için artık endişeli değilim,artık önemi yok. ergenlik diyip gectikleri tavırlarım ergenlik değildi,ebeveyine ihtiyacım vardı. anlaşılmaya,görülmeye çok ihtiyacım vardı ama ben ağladığında susması için dövülen bir kızdım. ben ilaclarla uyutulan,sakinleştirilen bir kızdım. hayır anne amacım bu değidli,amacım bu kız beni öldürecek diye sosyal hizmetleri araman değildi,beni duy istemiştim.. psikiloloğuma bile anlatamadım,o bile anlamayacak gibi geliyor. beni görmeleri için cabaladığımda bana verilen 5mg abizol oldu. kücüklüğümde babamın ilgisini cekmek için sorun cıkarırdım,ben yanlış yaptığımda görülüyordum. belki cok kızıyorlardı ama görüyorlardı. bende hayatımı yanlışlarla doldurdum. bu sefer işe yaramadı ama bu sefer ergen diye geciştirildim. dokuz yaşında bir erkekten sapkınlık dolu mesajlar ve fotograf aldığımda sucu benim olmuştu. ben istemiştim ondan,öyle derdi annem,benim sucummuş.. o günden sonra annem için bir orospu olmuştum. babamın sigarasından bir tane almıştım tütünü incelemek için,annem gördüğünde babama liseye yollamayalım bunu hamile kalır demişti. 14 yaşındaydım ve ben annem için 5 yıldır bir orospuydum. annem tüm nefretini bana yansıtır sonra sevdiğini söylerdi hep. mükemmel olmaya çalıştım,belki bu sefer beni görürler diye ama yine olmadı. hata yapmam lazımdı işte tabii kardeşim büyüyünce artık hatalarım bile önemsizleşti. ergendim işte,gecici şeylerdi bunlar. iyiydim ben bir şeyim yoktu. öyle derdi babam.. hayır baba benim canım cok acıyordu,ben ergen değildim ben hastaydım. sen bunu görmek istemedin,kendini iyi bir baba olduguna hep inandırdın. yine de anne ve baba sizleri çok seviyorum. en cokta bebeğimi,güzel kardeşimi. ben hiç görülmedim ama seni hep görecekler,çünkü ben onların tüm hatalarının kurbanı oldum. benden ders cıkarıp sana iyi bir aile olacakalar merak etme. en asla görülmez olmayacaksın.