@hihilwq
|
Bu adam tanıdıktı. Hem de çok. O gülüşü eskilerden tanıdık geliyor gibiydi. Gözleri de öyleydi. Çok tanıdıktı. Sanki onun yüzü bana karşı gülümseyen küçük bir çocuğu anımsatıyordu. O yeşil gözler ve gülümseyen dudaklar. Zihnimin derinlerinde bir yere kazınmıştı sanki. Yaklaştım. Sadece topuklu ayakkabılarımın çıkardığı yankılı ses vardı etrafta. Gecenin karanlığında sokak lambasının altında kapşonlu sweat ve bol pantolon giyinmiş bir adama doğru ilerliyordum. Bir adım daha attım ve tam önünde durdum. Yeşil gözleri gecenin o karanlığında bile belli oluyordu. Yüzünü inceledim bir süre. "Hoşgeldin küçük kız." Duyduklarımla aklımda belli belirsiz bir şeyler belirdi. "Küçük kız". Bu cümle zihnimin derinliklerinde kaybolmuştu çoktan. Tabi, bu âna kadar. Yılların tozu ve kiri vardı o cümlenin üzerinde. Yılların arasında, zihnimin derinlerinde bir yerde kaybolmuştu bu. Bu kimdi? Bu adam kimdi? Ben bunları düşünürken o sweat'inin kapşonunu açtı. Gür ve siyah saçları ortaya çıktı. Hatırladım. Hatırlamıştım. Birine benzettiğim ama kim olduğunu çözemediğim kişiyi çözmüştüm...
Girişi bu şekilde yaptım. Bu hikayeyi bayağı uzatmayı düşünüyorum. Umarım tam kafamdaki gibi olur. Malum uygulama kapandığı için buraya yükledim hikayeyi. Haftada 1 bölüm atarım. Eğer çok ödevim olmazsa 2 bölüm atarım. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalarrrr. |
0% |