aynı mahallede olan iki çocuktuk biz pekte anlaşamazdık aramızda 1,2 yas farki vardi hep cok zıt karakterdik gece ile gündüz de diyebiliriz aslında hep kendime sorardım neden onunla bu kadar ters düşüyoruz aslında az çok biliyordum ailelerden öte yalnış anlaşılmalar olmasın diye belkide bu yüzden bu kadar kırıyorduk birbirimizi

bazen iyi anlaştığımız zamanlarda oluyordu içimde hep bi heyecan oluşurdu

ikimizde biraz daha olgunlaştığımızda azda olsa aramızdaki sular duruluyordu

Taki onlar taşınana kadar

cok garip hissediyordum böyle sanki çok sevdiğim oyuncağımı kaybetmişim gibi

O gün son kez sarıldık vedalaştık bidaha goremiceğimi anladığım gün çok aglamıstım

Ve ben o gün güneşin doğuşuyla küle döndüm bi kac gun kendime gelemedim sonra barışık oldum artık unutmaya çalıştım

Aradan kaç ay gecti bilmiyorum

sonra bi akşam vakti telefonum çaldı ve arayan da oydu ne diyeceğimi bilemedim şaşırdım kaldım sonra kendimi toparlayip telefonu actim sesini ozledigimi o gun cok iyi anladim

öyle nasılsın napiyorsun dedik birimize havadan sudan öyle konu konuyu açtı sonra ne mi oldu sevgilisi olduğunu öğrendim o an uzerime buz gibi sular döküldü sanki bian da üşümeye başladım o haldeyken sadece hayırlı olsun diyebildim .