(Sayfanın sonuna yazdıklarıma bazen bakmıyorsunuz ama bu sefer önemli bir konu varr. Bakmazsanız bozuşuruz xnxkskskd iyi okumalarr. )

Korkun bedenimi ele geçirirken güçlü kalmaya çalışarak olayı anlamaya çalışıyordum. Ne olacağını bilmiyordum sadece cesaretimi topladım ve kapıyı açtım. İçerideki kişi karanlıltan dolayı görünmüyordu ama vücudunun gölgeleri bir erkek bedenini anımsatıyordu.

... 

Bir anlık gaza gelip tavayı ona vurmuştum fakat duyduğum sesle de aynı zamanda geri çekildim. Ses tanıdık birisiydi ben şokla bakarken o kişi kafasını tutarak acıdan sızlanıyordu.

Kim olduğunu bilmesem de oldukça acıdığına kesinlikle emindim. Tüm gücümle rastgele vurmuştum ama kafasına geleceğini bilemezdim sonuçta değil mi?

Olayın gerçekleşmesinin üzerinden çok geçmeden bir anda yere yığıldı.

Aynı anda hem ışığı açıp onu kontrol etmek hem de sadece burdan kaçmak istiyordum.

Sonunda kim olduğuna bakmam gerektiğini düşündüm çünkü rastgele birisi eve bu saatte giriyordu ve onu ortada bırakamazdım. Yerde yatan belli belirsiz bedenine bir bakış atarak yavaşça geriye sendeleyerek ışığın olduğu kısma gittim.

Ellerim bom boştu çünki vurduktan sonra korkudan ellerim titrerken tava da yere düşmüştü.

Kim olduğuna bakmak için şansım bu ve adamı da yerde bırakarak gidemezdim zaten.

Kendi kendime hafif bir nefes aldıktan sonra hızlı şekilde ışık tuşuna bastım ve oda aydınlandı...

Ciddi olamazdı değil mi? Bunun burada ne işi vardı? Hem de bu saatte.

Gördüğüm kişi karşısında şoka uğramıştım ne diyeceğimi bilmiyordum.

Yerde baygın bir şekilde yatan kişi ise

Aras'tı.

En beklemediğim kişinin şu an bu halde olması zaten o kadar şaşırtmıştı ki bir şey düşünemiyordum.

Yabancı bir adam sandığım için tavayı çok sert bir şekilde tam kafasına vurmuştum. Yerde yatan bedeni bayhın gibiydi ama umarım beyin kanaması geçirmemiştir.

Aklıms kötü fikirler geldiği anda ağzım çıktığı kadar çığlık attım.

"Kızlar! " Çok beklemeden çığlığım evde yankılandığı için kızların hepsi kendi odasında koşarak çıktı. Hatta Yüsra koşarken koridorda kaydı ve yere yapıştı.

Gülsem mi üzülsem mi bilemedim geri yerden kalkarak gelmeye devam etti.

Sonunda üçü de kapının girişinde uykulu ve sersem bir şekilde durdular.

Kapının önünde olduğum için içerisini göremiyorlardı.

Yüsra sinirli ve uykulu şekilde "Ne güzel uyuyordum ama sikeceğim belanı şimdi Dilara. " Tam cümlesini bitirdiği esnada kapıdan çekildim ve üçü de içeride yatan Aras'ı gördüler. Hepsinin ağzı açık kalırken Ecrin hızla beni iterek odaya koştu ve Aras'ın yanında eğildi.

Garip bir şekilde kimse ne olduğunu sorgulamıyordu. Yüsra ve Kumsal da Ecrin gibi hızla Aras'ın yanına gitti.

Bir açıklama yapmamı ister gibi bana bakıyorlardı. Ecrin ise daha sinirli duruyordu hafif yüksek tonla "Aras neden yerde yatıyor!" Çoktan paniğe düştüğünü anladım. Ecrin ne kadar belli etmese ve inkar etse de her zaman Aras'a karşı bir savunmasızlığı olmuştu.

Şu an neden bu kadar panik olduğunu anlayamıyordum. Ama benim de bir suçum yoktu, diğerleri ise ne olduğunu anlatmam için bana bakıyorlardı.

Sanki öldürmüşüm gibi bir suçluluk duyuyordum. Ne açıklama yapacağımı duyarken Ecrin Aras'ı uyandırmaya çalışmaya devam ediyordu. Kollarını çekiştirdi, yüzüne hafif tokat attı, seslendi ama tık yok sadece sessizlik.

Normalde Ecrin bana bu kadar kızgın olacak birisi değildi ama şu anda o kadar sinirli görünüyordu ki buradan gitmek istiyordum.

Yüsra ve Kumsal ayaklarını havaya kaldırarak beynine kan gitmesini sağlamaya çalışıyorlardı. Ecrin tekrar baktı fakat bu sefer daha sakin konuştu

"Tamam şimdi ne olduğunu açıkla, dinliyorum" Onlara artık anlatmam gerekirdi ama zaten benim bir suçum yoktu ki neden bu kadar fazla korkuyordum?

"Ben şu içmek için mutfağa gidiyordum sonra şu içerken bu odadan sesler duydum bende hırsız sandım doğal olarak. Elimde kendimi savunmak için bir tava vardı, odaya girdiğimde bir gölge gördüm korktum, hırsız sandığım için size zarar verebileceğini düşünerek tavayla vurdum. Haberim yoktu ışığı açtığımda Aras yerde yatıyordu sonra da çığlık attım siz geldiniz zaten. " Kumsal anlayışla karşıladı "Evet bu olası bir durum, merak etme suçlu sen değilsin. "

Yüsra da "Ayrıca gecenin bu saatinde ne arıyordu ki? " Ecrin şimdi daha da sakın görünüyordu. Ama Aras uyanmadı telaşa girmedim de değildi. Umarım bir şey olmamıştır.

Onların telaşıyla bende telaş yaptım "Kızlar bir şey olmamıştır değil mi? "

Kumsal genelde benden sonraki sakin kişi olduğu için biraz daha rahat bir sesle "Olmamıştır, büyük ihtimalle sadece bayılmıştır. " Az da olsa rahatlamıştım ama şimdi ne olacağını hiç bilmiyordum.

Aklıma diğer erkekleri çağırmak geldi. Belki onlar bir şey yapabilirlerdi.

Kumsal ve Ayaz'ın kavgalı olduğunu biliyordum yine de son çare onlar kalmıştı. Aras desek zaten burada baygın, Yüsra asla Fatih'i aramaz, geriye Çınar kalmıştı bende onu aramazdım.

"kumsal Ayazları ara gelsinler onlar belki bir şey yapabilirler. " Yüzündeki kaygıyı görebiliyordum. Ama yine de beni kırmadan aradı.Telefon hoparlörde olalıydı ki çalma sesini bizde duyuyorduk. Ayaz telefonu açtı ve karşı taraftan uykulu bir ses duyuldu

"Ne oldu? Bir sorun mu var aptal sarışınım? " Bu adam uykusundan uyandığı gibi bile Kumsal ile nasıl dalga geçebiliyordu gerçekten de anlamıyordum. Kumsal daha cevap vermeden Ayaz esnedi ve tekrar uykudan yeni uyanmış sesiyle "Hadi anlat bana bir sorun mu var? Yardım ederim. "

Kumsal ise "Bir sorun var bizim eve gelebilir misin? Fatih ve Çınar'ı da al. " Sesinden onunla konuşmak istemediği belli oluyordu ama bu durumda böyle yapması gerektiğini de biliyordu.

Ayaz şaşırsa da sakın bir tonla konuşmaya çalışarak "Tamam ikisini de alıp eve gelirim ama bu saatte ne oldu? Sesin endişeli geliyor, hemen ordayız bekle. " Kumsal karşılık vermeden telefonu kapattı. Şimdi sırada onları beklememiz lazımdı. "Kızlar Aras bence böyle yerde yatmasın oturma odasına taşıyalım. " Onlar da onayladığından her birimiz Aras'ın bir kısmında tuttuk ve taşımaya çalıştık. Fakat ağırlığından dolayı tam taşıyamadık bir nevi yerde sürüklemiş gibi oluyorduk.

Sonunda oturma odasına taşıdığımızda zorlukla koltuğun üzerine koyduk. Tam o esnada kapının zili çaldı. Kumsal "Ben bakarım. " Diyerek kapıyı açmaya gitti. Korkmuyorum değildi, ne diyeceklerini az çok tahmin edebiliyordum.

Kumsal oturma odasına girdi yanımda Ayaz, Fatih ve Çınar vardı. Koltukta baygın yatan Aras'ı gördüklerinde hepsi şaşırırken Ayaz pek fazla takılmadan

"Bende diyordum bu şerefsiz nerede, buradaymış." Ayaz o kadar sakin bir tepki verdi ki bir an için bizim mi çok fazla tepki verdiğimizi sorguladım.

Çınar şaşkın sesle "Aras neden burada ve neden baygın? " Ah işte bu soruyu yanıtlamak istemiyordum.

Yüsra kısa bir şekilde özet geçti "Dilara şu içmeye gittiğinde yan odadan bir ses duymuş ve hırsız sanmış içeri girdiğinde de bir adam gördüğünden korkuyla tavayla kendini savunmuş ama karanlıktan dolayı kim olduğunu anlamamış.Işığı açtığında Aras yerde yatıyormuş zaten kız da korktu ve çığlık attı biz de o zaman yanına gittiğimizde gördük. " Fatih şaşkınlıkla "İyi de Aras burada ne yapıyor? " İşte salak Fatih Yüsra'nın ona taktığını ve her hatasında kızdığını iyi biliyordu ama yine de bu lafı boş durmadı ve tahmin edilen gibi Yüsra bağırarak "Ne yapabilir Fatih müneccim miyiz nerden bilelim! "

Fatih geri çekildi "Tamam şampiyon sakin ol şampiyon." Yüsra kendi kendine söylenmeye devam ederken. Ayaz ise Kumsal'ı dikkatle inceliyordu.

Abicim bu olayın içinde de aşk yaşamayın lütfen yani. Kumsal ise yüz vermiyordu.

Ayaz Öztürk

Her gece olduğu gibi evde beraber oturuyorduk fakat Aras yoktu. Nerede olduğunu da bilmiyorduk. Bir süre sonra bir arama geldi. Kumsal onşarın evine gitmemiz gerektiğini bir şey olduğunu söylüyordu zaten hâlâ yaşanan durum için üzgündüm. Evet belki düşman olabilir ama nedensiz şekilde bu olay yüzünden pişmandım,hemde çok.

Zaten kaçırılma makası da sadece basit bir şaka olacaktı ama bir şekilde şaka olmaktan çıkmıştı. Kumsal beni dinlemiyordu ve nasıl kendimi anlatacağımı da bilmiyordum.

Kendimi affettirmek istiyordum ama gururum daha üstün basıyordu.

... 

Hepimiz bir odadaydık Aras koltukta baygın yatıyor kızlar ise telaşla bize bakıyordu. Aklımda iki soru vardı, birincisi acaba kumsal ile konuşma şansım olacak mıydı?, ikincisi Aras burada ne yapıyordu?

Ona hiç bir şey belli olmazdı bu saatte de kızların evinde ne yaptığı bilinmezdi.

Çınar yorgun bir sesle "Şimdi onu nasıl uyandıracağız? " Benim canım arkadaşlarım gerçekten ne kadar da zekisiniz, zekanıza hayranım.

"Uyanmasını bekleyeceğiz."

Ecrin ise Aras'ı bırakmadan itmeye devam ediyordu. "Aras uyan sana ya."

Fatih dalga geçer gibi bir sesle "Sen uyan dedin diye o da uyanacaktı zaten."

Fatih'e minik bir tekme attım "Olum sussana sana mı kaldı,sus otur. "

Ecrin Aras'ı rahatsız etmeye devam ederken sonunda dayanamadım "Tamam Ecrin sende rahat bırak. " Ecrin bırakarak hafifçe geri çekildi.

Belki de konuşma yapmak için Kumsal ile tek şansım olabilirdi.

"Kumsal birkaç dakika konuşabilir miyiz? " Yüsra ve diğerleri olayı bilmediğinden ve sadece düşman olduğumuzu sandığından Kumsal telifini kabul etmek zorunda kaldı.

"Tamam, Biz bir konuşup geliyoruz kızlar siz burada Aras ile kalın belki uyanır falan. " Beraber oturma odasından çıktık falan kızların evini bilmediğimden Kumsal öncülük ederek beni boş bir odaya götürdü.

Yüzünde hafif sinirli bir ifade vardı "Ne oldu Ayaz ? Seninle konuşmak istemediğimi söylemiştim. " Biraz pişmandım evet ama bunu yine de belli etmeyecektim.

"Özür dilerim" Sesim planladığımdan daha pişman çıkmıştı.

"Özür dilemek bir şeyi değiştirmez. " Evet bunu biliyordum değiştirmezdi ama şansımı da denemem lazımdı.

"Biliyorum"

"Biliyorsan neden özür diliyorsun?"

"Bir şeylerin farkına vardığım için."

"Ne gibi şeylerden bahsediyorsun? "

"Boşver şimdi bunun zamanı değil."

"Peki ne zaman söyleyeceksin? "

"Beni affettiğinde."

"Ya affetmezsem? "

"Sen bana o kadar süre kızgın kalamazsın. "

"Bilemezsin."

"Bilirim."

tam tekrar cevap vereceği esnada içeriden Yüsra "kumsal! Ayaz! Aras uyanıyor koşun! " İkimizin de iletişimi bitmişti hızlıca odadan çıkarak oturma odasına yanlarına gittik.

Aras gözlerini yavaşça şaşkın şekilde açmaya başlamıştı. Ecrin ise başında durarak dikkatle izliyordu.

Sonunda Aras gözlerini açtı ve şaşkınca baktı. Eh yani bu oldukça olasıydı.

Ecrin hafif tonda "Aras iyi misin? "

Aras şaşkın bir şekilde baktı ve hepimizi şok eden bir cümle kullandı

"Siz kimsiniz? "

Aşkolar şimdi konuşma zamanı geldi.

ilk önce hepiniz sakın olunn xkcnzskfkcnd evet bölüm kısa oldu çünkü iki part şeklinde yaptık ve her part 2 bin kelime oldu. Ama sakin olun 20. Bölüm yarın tam olarak gelecek ve bölümde oldukça eğleneceğinizi varsayıyorum.

evett bakalımm kitap şimdilik nasıl gidiyor biliyorsunuz bazen kötü yazdığımı sanıyorum ama siz beni teselli ediyorsunuz dkdkdkfk neyse neyse aslında sizinle biraz konışmak istedim kitap hakkında merak ettiklerinizi bu bölümün yorumunda konuşabiliriz mesela kitap basılacak mı, ne kadar sürecek, ve benzeri sorular gibi. Ama kişisel de sorabilirsiniz sıkıntı etmemm.

(Tekrardan bölüm kısa oldu diye kızmayınn xkzkdk öyle olması gerekiyordu yarın 4 bin kelimelik uzun bir bölüm okuyacaksınız.)