Ayaz Öztürk

Her zaman yolunda ve benim planladığım gibi giden hayatım neredeyse son birkaç gün içerisinde aniden değişti. Babam zengin bir iş adamı dolayısıyla ne kadar zengin olduğumu tahmin edersiniz.Ben şu genelde okulda zengin ve havalı olan tipler vardır ya onlardandım.

Adım Ayaz Öztürk,oldukça uzun boyum ve siyahla kumral arası tam seçilemeyen bir saç tipim var. Spor yapmayı severim ve ayrıca basketbol ilgi alanlarımdan birisi. Fakat kişiliğim için hiç de iyi şeyler söyleyemeyeceğim maalesef. Açıkçası insanlarla uğraşmayı küçük yaşlardan beridir huy edindim ve hoşuma gidiyor. Okulda pek çok kişi beni sevmez veya sırf param için benimle arkadaş olmaya çalışır.

O kızları saymıyorum bile, fakat bana özen gösteren davranışları da hoşuma gitmiyor değil.Oldukça yakışıklı,uzun boylu ve zenginim acaba bir kızın istediği ideal tip sadece bu mu ? Bu sorunun cevabı belli olsada pek umursamadım çünkü onlar kişiliğime değil yakışıklılığıma bakıyorlar.

Son günlerde aklıma takılan şey ise o aptal sarışın kızın ta kendisiydi bir anda hayatıma girdi ve her zaman olup olmadık yerlerde karşıma çıkıyordu. Onu zaten ilk gördüğüm andan beri sevmemiştim de neyse ikinci karşılaşmamızda bundan kesinlikle emin oldum. O kızı bir daha görür müyüm bilmiyorum fakat görürsem gerçekten benden çekeceği vardı.

Tenefüs zilinin çalmasıyla beraber düşüncelerimden kurtularak sıramda irkildim ve etrafıma baktığımda ise sınıftakilerin çoktan gruplaştığını ve gülüştüklerini gördüm. Benim okuduğum okul özel olduğu için burda çok fazla gruplaşma ve zorbalık oluyordu ve herkes alışıktı. Bu yüzden bu zorbalık bana pek de yabancı gelmiyordu ve ayrıca okulun en büyük zorbası da onlara göre ben oluyordum.

Sınıfın gıcık kızı olan Beste her zamanki gibi beni etkilemeye çalışan tavırla yanıma yaklaşarak "Ayaz duydun mu sınıfımıza yeni bir kız transfer olmuş." yanındaki diğer iki kız da onaylarcasına başını salladığında gerçekten neyin içine düştüğümü bir an sorguladım. Beste zaten sürekli benim peşimde dolanan bir kızdı ve arkadaşlarını hiç saymıyorum bile.

Bıkkın bir nefes vererek 'Peki yeni kız geliyorsa ben ne yapabilirim?" Beste onu terslememe son birkaç yılda epeyce alıştığından aldırış etmeyerek "Yani diyorum ki gelen kızla biraz eğlenmeye ne dersin?" onun ne yapmaya çalıştığını tam olarak ona döndüğümde bana bakarak hızlıca konuşamaya devam eder "Zaten neden yıl başladıktan birkaç ay sonra geliyor ki? Kesin bu işte bir sorun var ondan diyorum Ayaz, bu kız kesin sorunlu ve bizde o geldiğinde buranın asıl sorumlusunu göstermeliyiz." işte Beste tam olarak böyle bir kızdı. Beni kendisinin olarak görür her ne kaar reddetsem de peşimden koşardı.

Ayrıca diğer kızlara da konu ben olunca pek hoş davrandığı söylenemez. Ve şu an daha o transfer öğrenciyi tanımadan planlar kuruyordu bile.nEğer o her kimse artık ben bile ona acıyorum çünkü işin içinde Beste varsa ben bile karışmazdım.Çünkü artık yıllardır ona alışmış ve görmezden geliyordum. Açıkçası buna da devam edeceğim, eğer en minik bir ilgi gösterirsem hemen bana yapışacağını bildiğimden onu genelde umursamam. Zaten umursanacak da bir yanı yok ilgimi çekmiyor.

"Bak şu an zaten halimde değilim, eğer devam edersen sana da sıçrar Beste." dediğim kelimeyle anki her zaman tehdit edilmeye alışıkmış gibi uflayarak sıramın yanından ayrılarak kendi arkadaş grubuna gider.

Aslında yeni transfer kız ilgimi çekmemiş değildi.Kim olduğunu merak etmeye başladım.

Acaba hangi aptal okul açıldıktan sonra transfer olurduki ? Buraya geldiğinde başına neler geleceğini az çok tahmin edebiliyorum çünkü sınıfımız yeni bir öğrenciye pek de iyi gözle bakılıyor sayılmaz.

Kesinlikle bu konuda hata yaptığını bilmiyor. Fakat o kişi her kimse burda ona karşı otoritemi kullanmaktan asla çekinmeyeceğim ve yerini bilmesini sağlayacağım.

Evde her zamanki gibi odamda annemin uyarılarını dinlemeyerek yatakta atıştırmalık yiyorum.Bu kadın neden buna bu kadar takmış onu da anlamış değilim ki.

Video izlerken aniden telefonum titreşmesiyle birisinden arama geldiğini görünce üstteki yazıyı okurum. Ve hiç de şaşırmadığım şekilde arayan kişi Beste'dir. Bıkkınlık ve sinir karışımıyla telefonu açtım.

"Ne var yine Beste, sana defalarca kez beni arama dedim."

"Of Ayaz ya bir şey söyleyecektim o yüzden aradım."

"Ne söyleyeceksen hızlı söyle sana ayıracak vaktim yok."

"Hani şu okulumuza transfer olan bir kız varya,onu bu gün birkaç kişiye sordum ve adını öğrendim."

"Peki kimmiş söyle de kurtul."

"Kumsal Özdemir."

Kumsal Özdemir

Her zamanki gibi sakıcı günlük rutini yapmaya başlayarak uyandım. Bu gün yapılacak fazladan iş vardı ve yarın o kadar heyecanlıyım ki bunun bir tarifi yok. Üstüme günlük kıyafetlerim olarak rahat ve bol gri bir şort, üzerime ise aynı şekilde gri bir tişört giyindikten sonra sabah kahvaltısı yapmak için merdivenlerden aşşağı kata inmeye başladım. İndiğim zaman babam ve annem her zamanki gibi masanın ucunda gülümseyerek beni bekliyorlardı. Aslında pek de işime gelmiyor değil çünkü buraya taşındığımızdan beri neredeyse babam hiç olmadığı birisi gibi davrnıyordu ve şimdilerde ise sürekli gülümsüyor.Bende gülümseyerek hızlıca annemin yanındaki koltuğu çekerek otururum.

"İkinize de günaydın.Bakıyorum da erken uyanmışsınız." annem ve babam gülümsedikten sonra babam hafifçe boğazını temizleyerek

"Sana da günaydın kumsal.Bu gün bir işimiz var sana söylemeyi unuttum." tabağıma yemekleri koyarken onun şüpheci ses tonundan dolayı ne söyleyeceğini merak ederek "Peki neymiş bakalım." annemle bakıştıktan sonra tekrar bana döndü ve

"Bu gün yeni okuluna kayıt yaptırmaya gideceğiz." yeni okulumdan bahsettiğinde bir anda duraksarım fakat içimi bir heyecan ve sevinç bastığında gülümserim "Bunu çok isterim baba hem yarın okulda ilk günüm bu gün hazır gitmişken okula bir bakarız." annem kafasıyla onaylayarak

"Elbette yaparız kızım fakat ilk önce kahvaltını yap sonra babanla kayıt yaptırmaya gidersin." tabağıma bir kaç kahvaltılık koyduktan sonra pek kimse de konuşmadı.

Kahvaltıyı bitirdiğimde heyecanla babama bakarım "Ben bitirdim gidelim mi?" heyecanıma gülerek "Bakıyorum da yeni okulun için oldukça heyecanlısın." bunu inkar edemeyceğimi bilerek "Evet, heyecanlıyım hemde çok." babam sandalyesini iterek kalktığında

"Hadi o zaman gidelim küçük hanım." heyecanla bende aynı şekilde ayağa kalkarım.Üzerimi değiştirme zahmetine girmeden heyecanla hızlıca kapıya yönelirim fakat ben açmadan babam açarak geçmem için eliyle işaret ederek "Önden hanımlar." şakasına ayak uydurarak "Teşekkürler beyefendi." ikimiz de gülerek arabaya bindiğimizde bu sefer annem olmadığı için arka koltuk yerine sürücü koltuğunun yanındaki koltuğa oturdum. Emniyet kemerimi bağladıktan hemen sonra klima açma düğmesine basarım. Babam ise arabada bir şeyleri kontrol ettikten sonra oda benim yaptıklarımı yapar ve arabayı sürmeye başlar. Yolun ortasında giderken "Peki söyle bakalım küçük hanım hangi okula gideceğini biliyor musun?" kafamı iki yana sallayarak "Hayır bunu hiç konuşmamıştık." babam bir süre düşündükten hemen sonra tekrar gözlerini yoldan kısa süreliğine ayırarak "Gideceğin okulun adı Özel Aydıner koleji" duyduğumda hafif şaşkın bir bakışla kaşlarımı hafifçe çattım.

"Yine koleji ha sanırım oldukça tahmin edilebilirdi." babam düşünceli bir tonla "Kızım bak biliyorsun eski okulunda oldukça sorun yaşadın ama tüm kolejler öyle değil biliyorsun."

"Kolejler hakkında yeterince şey yaşadım baba."

"Biliyorum Kumsal ama artık şu insanlarla ilgili ön yargılarını kırmalı ve arkadaşlar edinmelisin.Hem yeni okula geçiyorsun belki düşündüğünden daha iyidir." bıkkınlıkla nefes vererek "Denerim baba."

Kocaman bir okulun önünde durduğumuzda şaşırırım. Okul kocaman ve aşırı lüks bir görünüme sahiptir ve kocaman tabelasında ÖZEL AYDINER KOLEJİ yazıyordur. Arabadan inerek okula yaklaştık. Okulun kapısından girdiğimiz anda okulun genişliği şok eder belki de burayı gerçekten seveceğimdir kim bilir. Babam buraya daha öncesinde de gelmiş gibi yürüdükten sonra müdür odasının kapısı önünde durdu. Kapıyı tıkladıktan sonra içeriye beraber girdik. İçeride Müdür olduğunu tahmin ettiğim adam babama sıcakkanlılıkla gülümseyerek koltukları işaret eder. Babam oturduktan sonra karşısına geçerim.Müdür beni biraz inceledikten sonra başını babama çevirir "Merhaba birkaç gün önce görüşütüğüm kişi siz olmalısınız değil mi?" babam ise hiç bozulmadan cevap verir ve bir süre konuşurlar. En sonunda Müdür kayıt işlemlerimi yaptığında bana dönerek

"Okulumuza hoş geldin kumsal.Yarın okulda başarılır." çekingen bir gülümseme sunduğumda babam hafifçe gülerek sırtımı sıvazlar.

"İyi bir öğrenciye benziyorsun o yüzden seni 11/A sınıfına koydum umarım oraya alışırsın oldukça başarılı öğrenciler var."

"Teşekkür ederim, elimden geleni yapacağım.

"Yarın okulda olmayacağım bir sorun olursa sınıf öğretmenine iletirsin olur mu? Ayrıca okulumuz gördüğün gibi oldukça geniş eğer bir yeri bulmakta zorlanırsan diğer öğrencilere sormaktan çekinme eminim sana yardım edeceklerdir." o kadar anlayışlı olması garibime gitse de her zaman yaptığım gibi yüz ifademi saklamaya çalışarak hafifçe gülümsedim. Ben şimdiden bu adamı sevdim çünkü eski okulumun Müdürü asla böyle değildi ki birde anlayışlı olsun. Müdürün anlayışı sayesinde yarın için daha da çok heyecanlanmaya başlamadan edemedim.Adamın bakışlarında bile belirli bir sıcaklık vardı.

Artık neredeyse akşam olmuştu ve benimse aklımdaki düşüncelerin hepsi yarın gideceğim okulda. Yatağımda yatarken yorgnı daha da çok üstüme çekerek tekrar düşüncelere daldım. Sınıf arkadaşlarımın görünüşleri,davranışları açıkçası her şey artık ilgimi çekiyor.Ay ama en çok beni heyecanlandıran şey ise yeni arkadaşlarla tanışacak olmak. Fakat okulun ortasında birden yeni öğrenci olarak belirmemi seveceklerini pek sanmazdım. Ama yine de heyecanımdan vazgeçemiyorum. Sabah erken kalkmam grektiği için erken kalkmam gerektiğini biliyorum fakat yine de heyecandan uyuyamıyorum. Bir süre sonra yorgunluğa yenik düşerek gözlerim kapanmaya başlar.

Kafamın içinde birkaç ses dönüyordur sonra bir anda aklımı başıma toplayarak uyuduğumu anlayarak hemen kalktım o esnada seslenen kişininin annem olduğu belli oldu. Annem odamın kapısını iki kez tıklattıktan sonra içeri adımını attı ve hayla gözlerini açmaya çalışan halimi izleyerek

"Bence bir an önce uyanmalısın.Okula ilk günden geç kalkmak istemezsin." okulu duyduğum anda hatırlayarak içimden kendime saydırırken hızla yorganı üzerimden atarak ayağa fırladım."Tamamen aklımdan çıkmış anne sen kahvaltıyı hazırla ben o esnada hazırlanayım."

Küçük bir duş aldıktan sonra her zamanki gibi düz sarı saçlarıma şekilde verdikten sonra aynadan saçlarıma bakarak son düzeltmeleri yaptım.

Daha kitaplarımı almış olmasam da çantamın içine bu günlük yetecek kadar defter,kalem,renkli kalemler ve diğer ihtiyaçlarımı koyduktan sonra yatağımın üzerinde annemin ütülemiş olarak bıraktığı formaya baktım. Forma normal okullara göre oldukça güzeldi ne uzun nede kısa olan bir eteği vardı tam orta boydu diyebilirim. Dizin bir tık üstünde ve siyah renkti,üstümüze ise beyaz bir gömlek ve okulun lacivert okul hırkasını giydikten sonra boydan aynamın karşısına geçerek kendimi iyice incelerim. Mavi gözlerim ve lacivert okul hırkasının az da olsa uyumu vardı.

Odadan çıkmadan önce en sevdiğim koku olan vanilyalı parfümümden üzerime çok az bir miktarda sıkarak çantamı omzuma atttım ve merdivenlerden inmeye başladım. Hızla indikten sonra kahvaltı için masanın bir yanına geçtim ve geç kalmamak için hızlıca yemeye başladım. Babam iş kıyafetleriyle mutfağa gelerek güldü "O kadar hızlı yersen okul yerine hastaneye gitmen gerekebilir." ciddi misin diyen bir bakışla baktığımda "Tamam tamam şaka yapıyorum bu arada bu gün için üzgünüm çünkümseni okula ben götüremeyeceğim. Fakat okul yakın yürüyebilirsin değil mi?" biten tabağımı iterken "Evet yürüyerek giderim sen dert etme." babam gitmeden önce son kez yanağımdan öperek veda eder. Kapıdan çıktıktan sonra anneme döndüm ve ayağa kalkıp kıyafetimi göstererek etrafımda yavaşça dönerken "Formam yakışmış mı?"

"Elbette çok yakışmış.Hatta sana özel dikilmiş gibi oturmuş." telefondaki saate baktığımda vaktin yakaştığını anladığımda telaşla

annemin yanağını öperim "Şimdi görüşürüz anneciğim ben gideyim yoksa geç kalacağım."

"İlk günden geç kalmanı istemem hadi mavişim sen okuluna git bakalım fakat geldiğinde her şeyi en ince ayrıntısına kadar bilmek isitiyorum."

Mahallede yürüyordum ve neredeyse okula yaklaşmıştım. Yanımdan bir çok kez aynı okula gittiğimizi varsaydığım formalı öğrenciler geçti ve onları gördükçe heyecanım daha da çok arttı. Heyecanımı belli etmemek için arada sırada telefonumla oynuyormuş gibi yapıyorum ve bence olduça da işe yarıyor. Sonunda dün kayıt yaptırmak için geldiğim okulun tabelası belli olduğunda heyecanım daha da çok arttı.

Okulun bahçesine giridiğimde çok sayıda öğrencinin bana baktığını hissettim fakat stresimi belli etmemeye çalışarak önüme bakarak ilerlemeye devam ettim. Okula dün gelmiş olsam da içini bilmiyordum bu yüzen sınıfımı ararken çeşitli koridordlardan geçtim Fakat yine de bulamadım.

Sonunda bir koridorun sonundan dönerken aniden birisiyle çarpışırım. Kafamı kaldırma zahmeti göstermeden hafifçe homurdanırım fakat sonra kafamı kaldırdığımda görüğümle şok oldum.Karşımda kaç gündür denk geldikçe kavga ettiğimiz kumral vardır ve oda aynı şokla bana bakıyordur. Düşüncelerimi zihnimden geçirmeyi unutarak yanlışlıkla fısıltıdan biraz daha yüksek bir sesle şaşkın şekilde

"Kumral."

Evettt bakalım bölümü nasıl buldunuzz?? Ayrıca baş karakterimizin adı nasıl Ayaz Öztürk eğer soyadı beğenmezseniz değiştirmeyi düşünüyorum o yüzden bir sorayım dedim.

Peki aşklarım yeni bölüm galiba bir iki güne gelir tam bilemiyorum ama siz yine de beklemede kalınn💙