“Ben sana demedim mi lan o adamla evleneceksin diye beş paramız yok ağzımız açlıktan kokuyor yakında ev sahibi sokağa atacak bizi “ babam kolumdan tutup bir sağa bir sola hırpalıyordu beni

“ Bak annene görüyor musun?”

çenemi tutup havaya kaldırdı gözlerimi çevirmemle annemi gördüm annemide dövmüştü pislik gözlerim yaşarmış öfkeyle babama bakıyordum

“ noldu he neye öyle bakıyorsun sen böyle yaşanmasın istiyorsan o adamla evleneceksin “

Babam saçımı kökünden eline dolayıp yüzüme yaklaştı ;

“Uslu bir çocuk gibi dinlicen mi babanı? “

Dişlerimi sıkarak ;

”bırak beni “

”cevaaaap verr” saçımı daha çok çekerek

“Beni istediğin kadar döv korkmuyorum senden ama maden çok istiyorsun evlenmemi kurtulmak istiyorsun bu hayattan o zaman bir daha elin kalkmicak anneme kalkarsa o elin boşanır gelirim annemide alır kaçarım yemin ederim yaparım baba “

suratında pis bir gülümsemeyle saçımı bırakıp kapıya yönelip bana döndü ve “sen yap şu işi annene nasıl davranıyorum kendi gözlerinle görürsün kraliçem yapıcam onu hayatımda hahaaa” dedi ve çıkıp gitti evden babamın gitmesiyle annemin yanıma gelip sarılması bir oldu .

”Ahhh kızım niye kabul ettin hayatını mahvettin okulun bitti hayallerin bitti naptın kızım sen ah yavrum “ anneme sarılarak ;

”senin için anne her gün dayak yiyoruz bu it heriften onun yüzünden sokakta mı yaşıcaz bırak anne beni evleneyim başka çaremiz yok okulum bitsin boşanır gelir alırım ben çalışır bakarım ikimize yeter bu adamdan çektiklerimiz “ Annem

“kızım yapma böyle ya evleneceğin adamda baban gibiyse o zaman ne gizli gizli okulunu okuyabilirsin nede çalışabilirsin bak bana görüyorsun işte evlenince beyinin sözü geçer seni ben bu yüzden doğurmadım yavrum senin hayatın benimkinden farklı olmalı “

”başka çaremiz yok anne ben artık babama dayanamıyorum artık babam olmasın hayatımda kim olursa olsun anne ben bu evlilikle şansımı deneyeceğim “

”ah yavrum ah kuzum benim sen nasıl doğru biliyorsan kendine onu yap akıllı ol kızım benim bol sanş sana “