Gece geç saatlere kadar uyanık kalmıştım terasta oturup müzik dinlemeye başladım genelde moralim bozuk olduğunda böyle yapardım müzik dinlemek bana iyi geliyordu duygularımı rahatça yaşamama yardımcı oluyordu yarın da dersim olmadığı için geç uyumamda bir sakınca yoktu

Terasta uyuya kalmışım sabah olduğunda soğuktan donmak üzereydim aynı zamanda her yerim tutuşmuştu hasta olmasam iyiydi odama geçtim yorganın altına girdim saatte baktığımda 12 di

Telefonu elime aldığım da efeden 2 cevapsız vardı bir de mesaj atmıştı

"Güzelim hazır bugün ders yokken bir şeyler mi yapsak?"

"Uyuyor musun hala uykucu?"

Siz

"Ya ben bugün baya kötüyüm hasta olmuşum sevgilim eve kalıp dinlensem daha iyi olacak"

Telefonu elimden bıraktım zorda olsa bu yatağımın içinden çıkıp dua girdim soğuk bir duş iyi gelirdi belki duş aldıktan sonra kalın kalın giyinip saçlarımı kurutmaya başladım kuruttuktan sonra aşağıya indim mutfağa girdim boğazıma sıcak bir çorba iyi gelirdi ama çorba yapacak halim yoktu dolaptan sandviç malzemelerini çıkardım

O sırada kapı çaldı Allah Allah kim gelmiş olabilirdi ki birini de beklemiyordum kapıyı açmaya gittim açtığım da karşımda eve vardı eğer görünce gülmeye başladım aynı zamanda şaşırmıştım ama belime sarıldı aniden efeyi ittirip geri çekildim anlamsız bir şekilde bana bakıyordu

"Ne oldu sevgilim?"

"Ama sen hatta olacaksın sonra kıyamam ki sana ben"

"Lan senin hastalığından ne olacak kurban olduğum gel"

Kollarını açtı boynuma atladım bende oda tekrardan belime sarıldı

"Sen niye geldin ki?"

"Sen öyle hastayım diyince dayanamadım"

"Bana bakmaya geldin yani"

"Evet sende benim hastamsın benden izin almadan da ayağa kalkmıyorsun"

Koltuğa oturttu ve uzandırdı yukardan battaniye getirip üzerimi sıkıca örttü daha sonra mutfağa gidip bir şeyler hazırlamaya başladı efenin buraya ilk geldi değildi biz arkadaşken de sıkça geliyordu o yüzden evde yabancılık çekmemesi normaldie fenin

efenin annesi de babası da hayatta annesi beni çok sever çok iyi bir kadındır ama babası için aynı şeyleri söyleyemeyeceğim aramız pek iyi değildir şahsen beni pek sevmez gerçi benim de pek sevdiğim söylenemez efe de bu yüzden arada kalıyor aynı zamanda efenin bir abisi var arda diye yeni evli asiye abla çok severiz birbirimizi çokta iyi anlaşırız

O sırada efe geldi elinde tepsiyle mercimek çorbası yapmıştı sevgilim diye demiyorum çok güzel yapardı mercimek çorbasını karşıma oturdu çorbayı eline alıp içirmeye başladı güzelce içirdikten sonra peçeteyle ağzımı silip mutfağa tepsiyi götürmeye gitti daha sonra yanıma geldi battaniyenin altına girdi kolunu omzuma attı kafamı göğsüne yasladım birlikte film izlemeye başladık

Şimdi söyleyin bana ben bu çocuktan nasıl ayrılabilirdim hemde sırf babam istedi diye babamın amacı neydi peki beni ellerden ayırıp atak arasla yapmak mümkün müydü böyle bir şey tek sorunun efe olduğunu düşünüyorlardı ama arası sevmiyordum istemiyordum onlar bunu anlamamak için direniyorlardı

Efe filmi kapatıp bana döndü elimi tutup yanağımdan öptü

"Sevgilim hadi ne oldu söyle bana?"

"Bir şey olmadı"

"Bir şeyi var belli anlıyorum işte hadi söyle bakim "

"Efe babam sevgili olduğumuzu öğrenmiş nereden öğrendiğini ikimizde biliyoruz"

"O it söyledi dimi baban ne dedi peki"

"Ayrılmamızı istiyor"

"Ama ayrılmayacağız dimi yani sırf baban istiyor diye"

'tabiki de hayır ama daha çok dikkat etmemiz lazım"

"Ederiz sevgilim yeter ki ayrılmayalım"

Birbirimize sarıldık

Yazardan

Kemal arasın kapısını tıklayıp içeri girer

"Aras bey beni çağırmışsınız"

"Gel Kemal senle bir şey konuşacağım"

"Evet dinliyorum"

"Seninle hatırlarsan bir şey konuşmuştuk asenayı uyaracaktın ama bakıyorum ki sen bu işin altından kalkamıyorsun"

"Bir şey mi oldu Aras bey?"

"Evet bugün adamların eğer sizin evde girerken görmüşler saatlerce de evde kalmış bu ne terbiyesizlik böyle"

"İnanın Aras bey konuştum asenayla ama"

"Aması yok ama kemal belli ki sen asenayla baş edemiyorsun bak asenanın adı çıkacak ister misin bunu?"

"Tabiki de hayır kim ister böyle bir şey "

"O zaman bir an önce asenayla nikahımız kıyılcak bu işi daha fazla uzatmanın bir alemi yok"

"Nikah mı?"

"Tabi sen de bundan pay çıkaracaksın "

"Tabi Aras bey siz nasıl uygun görürseniz öyle olsun"

"Yarın nikah olacak bende haber bekle"

"Tamamdır "

"Şimdi çıkabilirsin"

Kemal odadan çıkar Aras şimdi bir gülüşü gülmeye başlar sonunda istediği oluyordu başarmıştı çünkü

Asenadan

"Efe saat geç oldu babam birazdan gelir"

"Doğru diyorsun dayak yemeden ufaktan yok alayım ben"

​​​​​​Ayakkabısını giydikten sonra bana döndü

"Seni çok seviyorum birtanem"

"Bende seni çok seviyorum sevgilim"

Boynumdan öpüp gitti bir yarım saat geçtikten sonra kapı çaldı kapıyı açmaya gittim kapıyı açmamla yüzüme tokat yemek bir oldu ne olduğunu anlamamış bir şekilde yere yığıldım babam saçımı tutup kendine çevirdi gözlerinin içine bakıyordum

"Sen nasıl o çocuğu eve alırsın he"

"Ne çocuğu bana ne diyorsun anlamıyorum"

"Efe denen çocuğu nasıl eve alırsın diyorum hiç mi utanmam yok kızım senin terbiyesiz"

"Baba ben utanılacak bir şey yapmadım efe benim sevgilim üstelik hiç bir şey yapmadık hastaydım beni görmeye geldi bu kadar"

" sevgilim diyor hala hala sevgilim diyor ama yok ben seni çok başı boş bıraktım çok yarın arasla EVLENECEKSİN"

"NE?"

"Duydun işte şimdi defol git odana "

"Ne saçmalıyorsun baba sen ben ölürüm de evlenmem o adamla"

"Göreceğiz bakalım yarın evleniyor musun evlenmiyor musun?"

Hızlı adımlarla odama çıktım o adamla asla evlenemezdim bir şey yapmam lazımdı ne yapacaktım ki aklıma hiç bir şey gelmiyordu