YAZARDAN

Güneş hanımı kimse durduramıyor. Ciğeri yana yana ağlıyordu. Eve diğerleri geldi. Dışarıdan kahkaha sesleri geliyordu. Birazdan görecekleri manzarayı bilmeden. Annelerini o halde görünce hepsinin kahkahaları durdu. “Hepsi bir ağızdan anne noldu?!!” dedi. Yücel bey hepsine olan biteni anlattı. Hepsinin en büyük hayaliydi kız kardeşlerinin yaşaması.Ama şuan kim bilir kız kardeşleri ne haldeydi. Hepsi derin bir sessizliğe büründü. Hepsinin kafasında bin bir türlü senaryo vardı. Sonra olanları boş verip sevinmeye başladılar. Erten dayanamayıp Yılmaz abisine sarıldı. İkiside zıplamaya başladı daha sonra aralarına diğerleri katıldı. Sanki aşık olduğun o takım şampiyon olmuş o anın sevinciyle zıplarsın ya ona benziyordu. Onların bu hali Güneş hanım'ın ağlamasını kısa bir süreliğine durdurmasını sağlamıştı.Yücel beyse hafif tebessüm ediyordu.

Tam o sırada kapı çaldı. Kaya içeri girdi. Eve fırtına öncesi sessizlik çöktü. (Kaya - , Yücel bey +, Güneş hanım~)

- Baba çalışma odasına bir gelir misin?

+Sen geç ben Güneşime bakıp geliyorum oğlum.

-Tamam baba

+Güneşim hayatım iyi misin?? İstersen hastaneye gidelim ne dersin bitanem.

~ İyiyim hayatım gerek yok

+Tamam ben çalışma odasındayım bir şey olursa hemen söyle hastaneye gideriz.

~ Tamam sen beni merak etme hayatım. Kızıma , kızımıza odaklan bir tanem.

Yücel bey, Kaya 'nın yanına çalışma odasına çıktı.

+Senin çevren geniştir bilirsin. Araştır bakalım gerçek mi değil mi bir bakalım.

- Tamam baba ama siz nasıl öğrendiniz.

+Hastaneden aradılar. Yönetim değişmiş onlarda bütün dosyaları ellerinden geldikçe inceliyorlarmış. O ara fark etmişler. Ölen kızın kan grubu farklıymış bizimkinden. Ama diğer ailenin ne telefon numarası aynıymış ne de adresi. Ulaşamıyorlar bir türlü.

- Tamam baba. Sen bana ismi ver ben bir şunu araştırayım. İçin rahat olsun.

Üç gün sonra Kaya'dan

Türkiye'deki şirketteydim. Biriciğimi bulana kadar. Eğer haber yalansa yıkılacaktım bir kez daha. Ama yıkıldığım kadarda yakacaktım. Çalışma odasından çıktım mutfağa su içmeye çıktım. O şurada telefonun çaldı. Arayan sağ kolum Cemildi. (Cemil-,Kaya +)

-Abi buldum abi buldum

+Nerde Cemil çabuk söyle.

-İstanbul 'da adresi atıyorum abi

+Sağol aslanım. Dile benden ne dilersen. Fotoğrafını at bana bir. Bakayım biriciğime en çok kime benziyor.

- Tamam abi emrin olur. Ayrıca senin kardeşin benim kardeşim abi. Çok iyiliğin dokundu bana boynum kıldan ince sana.

Gelen fotoğrafı açtım. Aynı annem gibi turuncu saçları,çilleri ve aynı babam gibi yeşil gözleri vardı. Çok güzeldi. Hissediyordum oydu. Evdekilere seslendim. “Baba, anne hadi çıkın buldum onu bulduk.”Herkes dışarı çıktı. “Hadi gidip alalım , biran önce alalım onu ordan” dedim. Sanki hissetmiş gibi ...

Herkes arabaya atladı son hız ona gittik. Bu arada biz Mardin'deyiz. Tabiki arabayla gidemezdik, uçağa bindik.