Mutlu Ol
6. Bölüm

Evet, birinin üstündeyim ya da kollarının arasında. “İrem,” diye bir ses duydum. Bu ses, kuzenim Kaan’ın sesine benziyordu ve galiba zaten Kaan’ın sesiydi.
“Kaan!” diye bağırdım. “Oha, Kaan! Senin bu tip ne? Olmuş, yakışıklılık akmıyor, fışkırıyor! Olm, bu ne? Biraz yavaş ol kızım!”
“Tamam da çok iyi olmuşsun oğlum, sen Almanya’dan ne ara geldin?”
“Bu ara geldim ya…”
“Kaan, doğru düzgün cevap ver!”
“Dün geldim işte.”
“Çok iyi bu tip bu arada,” dedim.
“Tamam be kızım, ne kadar övdün!”
“Överiz, överiz de…” Zil çaldı.
“Mal!” diyerek koşarak sınıfa girdim.
Bir anda mal arkadaşım Leyla, “Ooooo!” diye bağırınca herkes “Ooooo!” demeye başladı.
“Salak, Leyla! Kuzenim o benim,” dedim.
Leyla, “Of yaaa, ben sizi sev-”
“Leyla!” diye bağırdım ve sonra sırama oturdum, masaya başımı koydum. Hoca gelmiyordu, ne yapabilirdim?

•

Birisinin saçımı okşaması ile uyandım. Nehir zannettiğim için elini tutmuştum ki bu bir erkek eliydi.
“Ne, hayır! Ben bir erkeğin elini mi tuttum? Tutabilirim ama tanımıyorum!”
“Aa, mal kafam!” Hemen kafamı kaldırdığım gibi ufak bir küfür savurdum; çünkü bu, eski sevgilim Eymen’di. Hemen tuttuğum eli çektim ve “Terbiyesiz, sen ne hakla bana dokunursun?” dedim. Biraz klişe yaptım galiba ama neyse…
“Güzelim, biz sevgiliyiz unuttun mu, canım benim?” dedi yüksek bir sesle.
“Eymen, biz ayrıldık!”
O sırada bize dik dik bakıyorlardı. Hoca gelmemişti. Eymen hemen elini elime attığında, elini ters çevirdim. Acıyla elini tutarken, “Bir daha beni rahatsız edersen, abim seni yaşatmaz,” dedim ve gittim.
Daha demin ne yaşanmıştı? O da bileğimi sıktığı için bileğim kıpkırmızı olmuştu. Revire giderken, benim gözüm elimde olduğu için görmeden birine çarptım ama merdivenlerden iniyordum.