★

Öncü Önder

Kapıyı açtığımda gördüğüm manzara beni çok içinde bıraktı. Arkamdan iki kişi gelip Osman Ağa'yı aldılar.

Hemen Lavin'in ellerini çözdüm.

Kızın vücudu resmen çıplaktı. Ellerini çözdükten sonra elleriyle hemen göğsünü kapattı. Hemen üzerimdeki kazağı çıkarttım ve arkamı dönüp ona verdim. Allah'tan alrımda ip incecik tişört kalmıştı.

Lavin kazağı üzerine giydikten sonra hıçkırarak ağlamaya başladı. Onun yanına gidip önünde eğildim. Utanıyordu ama neyden? Utanması gereken tek bir kişi vardı onu da yarın mahvedecektim.

Elimi çenesinin altına koydum mavi gözleri ağlamaktan kızarmıştı. Aniden yüzünü göğsüme gömüp ağlamaya başladı.

Elimi onun sırtına koydum.

"Şş Lavin ben buradayım bitti." Elimle onun surtunu sıvazladım.

Elimi bacaklarının altına koyup onu kucağıma aldım. Yüzünü daha çok göğsüme gömüp ağlamaya başladı.

Arabaya bindiğimizde onu kucağımdan bırakmadım. Kucağımda küçük bir kız çocuğuna benziyordu.

Bir süre daha ağladıktan sonra kendini kucağımda uykuya teslim etti. Onu dağ evime götürmedim çünkü her an birşey olabilirdi.

Onun yerine onu lojmana yakın olan başka evime götürdüm.

Eve geldiğimizde arabadan inip eve girdik. Hâlâ kucağımda uyuyordu.

Bu onu için çok zor olmalıydı. Onu evdeki tek yatak odası olan odama götürdüm. Yatağa güzelce yerleştirdiğimde battaniyeyi üzerine örtüp giderken bir ses duydum.

"Öncü gitme kal."

Lavin yatağın içinde konuşuyordu.

"Merak etme aşağıydayım."

"Korkuyorum." Korkma ben varım.

Yanına gittim. Ve sandalyeye oturdum. "Gel." Dedi battaniyeyi kaldırarak. Onu ikiletmeden yatağın içine sokuldum.

Elimi kaldırıp göğsime yaslandı. "Niye çabuk gelmedin?"

"Üzgünüm seni bulmam uzun sürdü."

"Bana birşey yapacaktı eğer sen gelmeseydim..." Hıçkırarak ağlamaya başladı. "Ben geldim ve olmadı."

"Teşekkür ederim." Dedi ağlamaklı bir sesle.

"Özür dilerim." Dedim.

"Neden?"

"Seni daha hızlı bulamadığım için."