★

Lavin Çevik

​​​​​​Gözümü açtığımda Öncü kollarını bana sarmıştı. Hemen ayağıya kalktım. Hızım Öncü'yü de uyandırmıştı.

O da hemen benim gibi ayağıya kalktı. "Şey ben... Özür dilerim." Dedim ellerimi arkamda bağlayarak. Dudaklarını yukarı doğru büzüp, " Sıkıntı yok ben özür dilerim. Sen iyi misin?"

Bilmiyorum. Hayır.

"Yani." Dünkü zamanlarım aklıma geldi. Nefeslerim hızlandı. "Lavin... İyi misin?"

Yere çöktüm. Bana dokunuşu aklıma geldi. Elimle göğsümü tuttum. Hayır... İğrenç... Leke var üstümde!

"Lavin..." Ayağıya kalktım daha doğrusu kalkmaya çalıştım.

"Öncü... Öncü ben iyiyim sanırım ben duşa girmek istiyorum."

"Pekâlâ." Eliyle bana odanın içindeki kapıyı gösterdi. Neredeyse koşarak banyonun içine girdim.

Kapıyı kiltleyip üstümü hemen çıkardım. Kendimi bir hışımla kabinin içine attım. Suyun altına kendimi sertçe ovalamaya başladım.

Onun elinin değdiği her yeri. Daha hızlı ovaladım.

Zamanın farkına varmadan her yerimi ağlayarak ovalamaya çalışıyordum.

Kapı tıklandı. "Lavin?"

"Çıktım." Duşakabinin içinden çıktım.

"Havlu getirdim." Dedi. Kapıyı azıcık aralayıp havluyu aldım.

Havluyu kendime sardım. Ardından üstümü giydim. Şort için bugün hava çok soğuk olduğu için Öncü'den eşofman istedim.

O da bana kendi eşofmanını verdi. Üstümü giyinip çıktım. Öncü aşağıda olmalıydı.

Saçım hala ıslak olduğundan dolayı onları açık bıraktım.

Dünkü olayın etkisini aşamıyordum. Bana dokunuşu...

Merdivenlerden aşağıya indiğimde Öncü tezgahın önünde yemek yapıyordu.

Onun yanına gittim ve sandalyeye oturdum. "Şey ben dün için özür dilerim."

"Neden diliyorsun ki asıl özür dilemesi gereken o."

Öncü Önder

Lavin kuzguni saçını açık bırakmıştı. Hasta olacaktı bu kız.

Ama en çok içimi acıtan onu o şekilde görmekti. Onun o halini. Ama şunu biliyorum Lavin acınacak bir kız değil. O çok güçlü ama bilmiyor.

"Kendini daha iyi hissediyor musun?" Diye sordum.

Bana başını salladı. O da kahvaltısını ettiğinde masayı topladım.

Lojmana gitmem gerekiyordu ardından karakola çünkü o piçin hesabını sormam gerekiyordu.

"Lavin ben çıkıyorum. On dakikaya gelirim. "

"Hıhı." Diye mırıldandı. Kapıyı açıp çıktım.

Lojmana gittiğimde ilk önce Timin yanına uğradım.

Sercan, "Komutanım çok geç kaldınız yoksa Lavin mi sizi oyaladı." Yaptığı bu edepsiz şakaya güldü.

"Sercan duyduğuma göre sen çok titizsin." Dedim yapmacık bir samimiyetle.

Sercan kafa salladı.

"O halde bütün lojmanı temizleyeceksin." Dedim sertçe.

Tim gülmeye başladı. Onların gülmesi beni de sinirlendirdi.

"Kızıl Timi 15 tur at!" Diye bağırdım. Herkes hazır ola geçtiğinde koşmaya başladılar. "Ohhh canıma değsin." Deid Sercan koşarken.

"Sercan iki tur fazla." Bana laf ederlerken lojmandan çıktım. Hepsi benim kardeşim gibiydi. Ama çok yaramazlardı. Kim bunları terfi ettiyse.

Karakolun önüne geldiğimde durdum. Hemen Murat'ın yanına gittim. O bu tarz şeylere bakıyordu.

"Biliyorum üzülceksin ama Osman çıktı." Sinirden köpürmeme bu cümle sebep oldu.

"Nasıl çıkar?"

"Avukat ayarlamış. Eli kolu uzunmuş. Ne de olsa Şırnak'ın en büyük aşiret ağasından biri."

Yaşlı bunağın yanına gitmek için arabaya atladım. Ama aklıma Lavin gelince direksiyonu sağa kırdım.

Eve vardığımda kapıyı açtığımda gördüğüm yüzler beni şok etmişti.

Süleyman Ağa ve Hatice yenge.