★

Lavin Çevik

Öncü'nün kabul etmesi beni ciddi anlamda rahatlamıştı.

"Olur ama benim bir işim var."

"Tamam ne işi?"

Kızım neden daha evlenmeden adamın işine burnunu sokuyorsun?

"Çok istersen gel." Dedi. Açıkçası merak ediyordum. Dudaklarımı büküp, "Teşekkür ederim." Kapıdan çıktı ve bende onu takip ettim.

Ben onun büyük cüssesinin arkasından yürürken herkes bize bakıyordu.

Sanırım herkes kendimi nasıl tanıttığımı öğrenmişti. Ama endişelenmeme gerek yoktu ne de evlenecektik. Sahte.

Sonunda bir odaya girdik. Oda daha çok sınıfa benziyordu. Sanırım operasyon planları burada yapılıyordu ama benim ne işim vardı ki?

Odanın içinde Kızıl Timi toplanmıştı. Herkes bir bana bir Öncü'ye bakıyordu.

"Komutanım." Herkes aynı anda ayağıya kalktı.

Sercan, "Ooo yenge hoşgeldin."

Tuğçe'nin huzursuz bakışları benim üzerimdeydi.

"Komutanım onun ne işi var burada?" Dedi Tuğçe.

"Onun dediğin kişinin adı var. Lavin."

"Burada olması yasak değil mi?" Dedi Emrullah.

"İstersen ben çıkayım seni beklerim." Dedim Öncü'ye çünkü benim yüzümden tartışma istemezdim.

Beni başıyla onayladı. Ben fazla uzatmadan dışarı çıktım. Hava soğuktu. Hemen önceden de gittiğim gibi Sevil'in yanına gittim.

Kapıyı tıklatıp içeri girdim. "Sevil müsait misin?"

Sevil beni mükemmel bir gülümseme ile karşıladı. "Tabii ki müsaitim gel."

İçeri girdim. Sevil iki tane sandalye çekti ve birisine kendisi oturdu diğerine ben.

Sevil üstümdekilere baktı. Üstümdekiler onundu açıkçası utandım.

"Wow üstündekiler çok güzel olmuş."

Gülümsedim, "Teşekkürler."

"İstersen sana bütün giysilerimi veririm."

Ona gülümsedim. "Neler yapıyorsun?" Dedi gülümserken.

"Hiç öyle."

"Hâlâ Öncü'de mi kalıyorsun?" Dudağımı ısırdım.

"Evet."

Sevil elini elimin üzerine koydu. "Ona güvenebilirsin onunla ben küçüklükten beri çok yakın arkadaşız."

Biliyorum ona güvenebilirim. Gülümsedim. "Birşey söyleyeceğim ama yanlış anlama."

"Tabii." Dedim içtenlikle.

"Öncü kadınlarla pek iletişim kurmaz. Yirmi sekiz yıldır hayatındaki en önemli kişi ablası oldu."

Demek ablası vardı.

"Ablası vefat etti." Tamam işte şimdi yıkılabilirdim.

Devam etti, "O sana güveniyor. Lütfen onun güvenini boşuna çıkarma." Bende ona güveniyordum.

Kapı açıldı ve içeri Öncü girdi. Sanırım bu adamın içeri dalamk gibi bir hastalığı vardı.

"Bingonun ahırı mı burası?" Diye tersledi Sevil.

"Lavin kalk gidelim." Ayağıya kalktım ve Sevil'le vedalaştık.

Sonra lojmanın önüne önüne geldik. Arabaya bindik. Giderken sessizdik.

Eve gitmiyorduk biizm eve gidiyorduk.

Sessizliği bozdum, "Gerçekten teşekkür ederim." Dedim.

Bana cevap vermedi. Aldırmadım kaldığım zaman boyunca buna alışmıştım.

Konağın önüne geldiğimizde durduk ben arabadan indim ve Öncü'yü bekledim.

Konağın kapısını çaldım. Açan Suna oldu. Ona gğlğmsedim. Babam avlunun ortasında yanında nikah memuru ile oturuyordu.

Kabus gecemi hatırladım. Osman ağa beni itmişti avluya babam dövmüştü.

Düşünceler sendelememe neden oldu. Ama Öncü yanına gelip elimi tuttu. Bunu bana destek vermek amacı ile yaptığını varsaydım.

Ona baktım. Avlunun ortasında nikah kıyıldı. Yüzüklerimiz takıldı. Babam bana çok güzel bir yüzük almıştı. O gece evlendik. Ben nikah cüzdanını alır almaz Öncü ile evden çıktım.

Arabadayken nikah cüzdanına ve elimdeki yüzüğe bakıyordum.

Gözüm Öncü'nün eline kaydı. O da yüzük takıyordu.

Gözümş gittiğimiz yola verdiğimde farklı bir yola gidiyorduk.

Şaşırsamda ona güvendim.

Bir apartmanın önünde durduk. Sanırım burada da evi vardı. Kaç tane evin var, Diye sorsam mı?

Yine de ses etmeden binanın içine girdik. Asansöre binip yımarı çıktık.

Hay anlamıyorum eşyalarımız da buradaydı. Ne ara getirtdiyse?

Derin iç çektim. Onun beni yönlendirmesiyle yatak odasına gittim ve üstümü giyip uyudum. O ise oyüturma odasına gitti.

Nasıl buldunuz?

Oy ve yorum yapmayı unutmayın ❣️