Gözlerime inanamıyorum benim gibi biri... Karşımda duruyor... Bana gülümsüyor... Ve göğüsümde bir sıcaklık hissediyorum sanki içimdeki o boşluk biraz olsun kapanmış gibi

"Tanışmak istemiyor musunuz?"

Onun sözleri ile kendime geldim "b-ben m-makoto" neden kekeliyorum!

"Memnun oldum m-makoto" gülümsedi ve krito'nun kulaklarına dokundu

"Çok yumuşak"kıkırdadı"nesin sen böyle?" Onun bu samimi tavrı krito'nun hoşuna gitmiş gibiydi bir anlığına ufak bir dürtü hissettim ama hemen gitti

"Ben bir werebeast'ım,adım Krito"

                     ....

*Ichika*

Ya biz bu kampı dağıtacağız ya onlar bizim yuvamızı...sanırım hepsini öldürmeliyiz... dayanamıyorum! Çok korkuyorum ödüm kopuyor ya Kiyotaka'ya bir şey olursa! Onun çok güçlü olduğu biliyorum ama düşünmeden edemiyorum... Gözlerim mi doldu benim? Hayır hayır şimdi ağlamayacağım burada!

"Sevgilim sen de hissdiyor musun?"

"Neyi hissde-" bir anda içimde bir sıcaklık hissettim huzur vericiydi

Kiyotaka bana gülümsedi

"Sana söylemiştim sevgilim ne kadar karanlık olursa olsun biz aşkımızla onu aydınlatacağız, görüyor musun" Makoto'yu işaret etti yanında uzun mavi saçlı bir kız vardı onu ilk kez görsemde sanki hep tanıyormyşum gibi hissettim "Ryoko...adı bu"dedi kiyotaka yumuşak bir sesle

"İlk kez doğmuş gibi ama sanki hep yanımızdaymış gibi değil mi?" Dedi

"Evet" gülümsedim "o halde işimizi biran önce bitirelim ve Ryoko ile tanışalım" onu gerçekten çok seviyorum ne kadar kötü bir durumda olsakta hep beni neşelendirior

                       ...

Maceraperest kampının hiç şansı yoktu zaten küçük bir gurup olarak gelmişlerdi hepsini öldürdük, böylece hala saf ve masum olan çocuklarımızı koruyabildik

"Her yerin kirlenmiş" kıkırdadım bu tür durumlar artık bana normal geliyor

"Seninde öyle eve gidip yıkansak iyi olur" göz kırptım o da elimi tuttu ve evizmizinn yolunu tuttuk

*Makoto*

Uzaktan İchika ve Kiyotaka'nın geldiğini gördüm kana bulanmış haldeydiler ama yüzlerindeki gülümsemeden bunun onların kanı olmadığını anladım. Krito da görmüş olacaktı ki kurt haline büründü

"Bana müsade artık,sonra görüşürüz" Ryoko ona el salladı içimde o garip hissi tekrar hissettim...neden anlamıyorum

İchika bana sarıldı Ryoko çekingen bakışlarla onu izledi ne kadar cesur biri olsada İchika'dan çekinmişti ve çekindiğinde çok tatlı oluyor... Ne diyorum ben! Neyse ne sanırım biraz yardıma ihtiyacı var onun elini İchika'nın ki ne uzattım kadınların elleri ne kadar güçlü olsalarda yumuşacık :)

İchika onun diğer elini de tuttu "Merhaba ben Ichika" gülümsedi tıpkı güneş gibi gözlerindeki parıltı her zamankinden fazlaydı "senin adın ne canım?" sordu ama zaten biliyor gibiydi "b-ben Ryoko" sesi ağlamaklıydı neden herkes onlardan böyle çekiniyodu anlamıyordum "pekala sevgili Ryoko, sana burada mutlu bir hayat yaşatmak ve hayatındaki 'anne' figürünü oynayarak sana iyi bir gelişim ve çocukluk sağlamak için elimden geleni yapacağıma söz veriyorum, bunu yapabilirim değil mi?" Ryoko ağladı "evet"

"Şu andan itibaren Makoto bizim için ne ise sende bizim için o sun" dedi kiyotaka ve ona sarıldı

Onları böyle görmek beni gerçekten çok mutlu etti . Gözüm bir ağacın arkasından bizi izleyen Krito ya kaydı onu fark ettiğimi görünce hemen gitti

"Sanırım böylece hepinizi kirletmiş olduk" İchika güldü ve evimize gittik "Kiyotaka, dünden kalan birşeyler atıştırabilir misiniz ben Ryoko ile banyoya gireceğim" kiyotaka pelerinini çıkardı ve astı "tabi canım, gel Makoto ne yemek istersin?" içimdeki bu garip duygunun büyüdüğünü hissdiyorum... "Fark etmez sen ne yemek istersen..." İchika ve Ryoko gitmişti. Kiyotaka'nın yanına oturdum bize biraz çörek çıkarmıştı "bir sorun mu var dostum garip davranıyorsun?" İç çekim

"Bilmiyorum... Benim sorunum ne?"

Çöreği bıraktı"hey hey sakin ol sorun ne bana neyin yanlış olduğunu söyle" göğüsümü gösterdim "burada garip bir his var biraz buruk ve nasıl ifade edilir bilmiyorum"

Kiyotaka biraz düşündü "Bu Ryoko ile mi ilgili?"

"Belki de onunla ilgilidir..."

"bu his çok tuhaf sanki hem onu korumak istiyorum hem yanında olmaktan korkuyorum ama benden başkasının yanında olmasını istemiyorum..." Kiyotaka gülümsedi ve elini omuzuma koydu

"Bu kötü birşey değil Makoto. Bu ona bağlanmaya başladığını gösterir ben ve İchika gibi" Ryoko ve ben , İchika ve kiyotaka gibi... Bunu hayal ettim ve hemen yüzüm kızardı onların yaptığı şeyleri de yapacak mıydık! Kiyotaka güldü

O sırada

*Ryoko*

İchika beni banyoya sürükledi ,sıcak suyu açtı ve kıyafetlerini çıkarmaya başladı benden utanmıyordu sanırım gerçekten beni kendi çocuğu gibi görüyordu "utanıyor musun?" Saçımla oynadım her şey çok ani gelişmişti bu yüzden biraz çekiniyorum o kadar... "B-biraz..." Yanına oturmamı işaret etti "ama yıkayabilmem için kıyafetlerini çıkarman gerekecek yani şimdi yaparsan işler daha kolaylaşır"

Bir an donakaldım, ama İchika'nın bana güven dolu bakışları beni rahatlattı. Sanki uzun zamandır tanıdığım, hep yanı başımda olan biriydi. Çekingenliğimi yenmeye çalışarak yavaşça kıyafetlerimi çıkardım ve sıcak suyun içine girdim. Su, bedenimi sararken içimde bir huzur hissettim; sanki tüm ağırlıklarımı bu suya bırakabilirdim.

İchika nazikçe saçlarımı yıkamaya başladı. "Seninle tanıştığımız için çok mutluyum, Ryoko," dedi. Sesi yumuşak ama aynı zamanda derin bir şefkatle doluydu. "Bu dünyada kendi yolunu bulman için burada yanında olacağız, Makoto ve ben. Sen de ailenin bir parçasısın artık."

Onun bu sözleri içimdeki çekingenliği biraz daha eritti. Gözlerim doldu ama kendimi toparladım. "Teşekkür ederim... Gerçekten," dedim kısık bir sesle. İchika'nın bana olan bu sıcak ilgisi, kendimi buraya daha ait hissetmemi sağlıyordu

İşimiz bittiğinde bana giymem için yeni kıyafetler getirdi "senin kıyafetlerini diğerleriyle birlikte yıkayacağım" kapısında gülen yüz olan bir odayı işaret etti "burası Makoto'nun odası bugünlük orada kalsan sorun olur mu? Yarın senin için bir oda ayarlayalağım" başımla onayladım

İchika Kiyotaka'ya banyonun boş olduğunu seslendi sonra benim için bir yer yatağı hazırladı , biraz çörek getirmişti.

O gidince Makoto'nun odasını daha dikkatli baktım birsürü çizim vardı bu konuda yetenekli olduğunu söyleyebilirim çoğunlukla İchika'yı, Kiyotaka'yı ve krito'yu çizmişti, kağıtları karıştırıken bir

not defteri buldum sanırım bu bir günlük?