Yeni Üyelik
23.
Bölüm

22.Bölüm Okyanusun Derinliklerinde

@idil466

22.Bölüm okyanusun derinliklerinde

 

Hayır hayır bu olamazdı. Bu kadarı çok ağırdı bunu yapmış olamazdı. Benden anne ve babamı almıştı şimdi ise bende kalan onurumu,gururumu, haysiyettimi,şerefimi almıştı.

 

Telefon ellerimden kayıp yerde paramparça olmuştu tıpkı kalbim gibi.

 

Tüm vücudum titriyordu. Hayır hayır olmaz şimdi kriz geçiremezdim.

 

Hislerim çok karışıktı ne hissettiğimi ben bile bilmiyordum sadece bu videoyu arkadaşlarım izlerse kendimi iğrenç hisedeceğimdi. Nolur nolur dayanayım şimdi kriz geçirirsem videoyu silemezdim.

 

Derin nefesler alıp verdim. Ama nefes alamıyordum.

 

Kendimi okyanusun derinliklerinde boğuluyormuş gibi hisediyordum çırpınıyordum çırpınmaktan bedenim yorulmuş gibi hissediyordum ellerimi uzatıyordum yardım dileniyordum beni bu okyanusun derinliklerinden kurtarın diye ama kimse tutmuyordu.

 

Kollarımda bir kaç el hisediyordum ama kim olduklarını bilmiyordum bakamıyordum. Zaman durmuştu artık benim için herşey baştan aşağı yukarı beynimden bir kaset gibi geçiyordu başıma aniden bir ağrı girince ellerim başıma gitti. Dizlerim kırıldı ve kendimi yerde buldum. Bir kişi beni dizlerine yatırmıştı yüzüne baktığımda ise bulanık gözüküyordu Gözlerim kapanmamıştı ama etrafımı bulanık görüyordum.

 

"Larissa bir tanem." gelen sesle aniden başımı kaldırıp sağıma baktım. Ağlamaklı bir sesle. "Anne." dedim bu kelimeyi en son 6 yaşımda söylemiştim kalbimi bir kelime bu kadar ağrıtamazdı sen'misin gerçekten anne nolur o gün sana şaka yapıyorum de nolur.

 

"Larissa ben gerçek değilim ben senin görmek istediğin bir halüsinasyonum."

 

"Hayır sensin bana yalan söyleme."

 

"Üzgünüm böyle olsun istemedim."

 

"Anne seni çok özledim."diyip başımı eğmiştim.

 

Katı sesi ile."Başını eğme sen bu değilsin kaldır başını." demesi ile başımı kaldırmaya çalışacaktımki kulağıma uğultular gelmeye başladı. Gözlerimdeki bulanıklık geçmişti kulağıma sesler geliyordu yavaş yavaş.

 

"Ne oluyor Aleda? bir şey söyle."diyen ses Uraz'a aitti.

 

"Bu böyle olmayacak doktora gidelim."diyen ise Lena'ydı.

 

"Ben endişeleniyorum gerçekten."

 

Andrei endişe dolu ses ile."Kendine geliyor yade bir sus."

 

Kendimi oturur pozisyona getirmeye çalışmıştım. Gözlerim az önce annemin olduğu yerdeydi gözlerimi kırpmadan oraya bakıyordum. Gerçek gibi gerçekti ama yoktu nerdeydi?

 

Kısık sesimle. "nereye gitti?"

 

"Kim nereye gitti ne diyorsun güzellim?"

 

"Pars az önce o burdaydı görmedinizmi siz?"

 

"Biz bir şey görmedik kimden bahsediyorsun?" bu ses Nikolay'a aitti ve o zaman anladım herşey benim halüsinasyonumdu. Ayağa kalktım. annemin sesi tekrar kulağıma yankılandı 'başını kaldır' emir almış gibi başımı kaldırıp konuşmaya başladım.

 

Emir vererek. "herkes telefonunu bana versin."

 

"Larissa sen iyi değilsin neden bu kadar tuhaf davranıyorsun?"

 

"Andrei ben iyiyim şimdi herkes telefonunu bana versin." hayır iyi değildim ben deliriyorum artık.

 

Çoğunluk vermişti ama Niolay vermemişti bir şeylerden şüphelenmişe benziyordu. "Ya bana ne olduğunu söylersin yada yayınlanan videoyu izlerim." dediği şeyler ile vücudum karıncalanmıştı kalbim boğazımda atıyordu boğazım düğüm düğüm olmuştu. Gözlerim hafif dolmuştu elindeki telefonunu açıp bakacaktıki titriyen ellerim ile elinden telefonu hırsla alıp tüm gücümle duvara fırlattım telefon duvara çarpmasıyla paramparça olmuştu. Herkesin gözünü üstümde hisediyordum.

 

"Hadi git izle."diyip ellerimde olan telefonlar ile tüm işlerimi hallettiğim odama doğru koşar adımlarla ilerliyordum.

 

Arkamdan nereye gidiyorsun diye soran olmuştu ama cevap vermeden odaya girdim telefonları bir yere atıp derin nefesler aldım. Ardından kocaman ekranlı dq bilgisayarımdan siteye hızlıca giriş yaptım.

 

Gözlerimden yaşlar akıyordu ama silmeliydim. Normalde böyle videoları Bilgi teknolojileri iletişim kurumuna yada Sulh ceza hakimine başvurarak videonun kaldırılmasını talep ediliyordu. Ama ben dünyada aranan bir suçluydum ve Hackerdım kendimde kodlarla siteye girip kaldırabilirdim. Tam beş büyük bir siteye yüklemişti hepsini silmem çok zordu ama imkansız değildi.

 

Bir buçuk saat içinde Pars kapıya dayanmıştı kapıyı kıracaktı ama bir şekilde zarzor göndermiştim. Beni bu halde görsün istemezdim gerçekten berbat haldeydim. Kalbim çok hızlı çarpıyordu ama dayanmaya çalışıyordum. Ardından Aleda,Lena,Yade gelip beni sormuştu onlarıda başımdan zarzor kovmuştum.

 

En sonunda tüm sitelerden silmiştim videoyu şimdi ise bomboş bakıyordum. Yaşlar akıyordu gözlerimden durduramıyordum kendimi vücudumdaki titreme giderek daha çok olmuştu zarzor nefes alıyordum. Sandalye'den kalkıp kapıya ilerlemeye çalışırken bacaklarım birbirine çarpmıştı düşecektimki dengemi son anda düzeltmiştim kilitli kapıyı açıp kimse fark etmeden hızlıca odama girmiştim. Ama odada beklemediğim bir kişi ile karşılaşmıştım.

 

Pars hızlıca yanıma gelip. "sen nerdesin? Neden herkesin telefonu aldın? Larissa ne oluyor? Gerçekten korku-"cümlesini yarıda kesip bana daha dikkatli baktı ardından. "sen ağladınmı?" Hiç bir şey demeyip yatağa yatmıştım ardından c pozisyonuna geçmiştim üstümde yorgunluk vardı her ağladıktan sonra böyle oluyordu çok geçmeden Pars yanıma yatmıştı.

 

"Bir şey söyle canımın içi."sesi çok üzgün geliyordu. Dolu gözlerimle Pars'a bakıp.

 

"Sana sarılabilirmiyim?"diye sormuştum. Uzun bir süre gözlerime baktı bakışları çok anlam yüklüydü bakışlarımı kaçırarak gözlerimi kapatmıştım. Sıcak elleri bellime değmesi ile gözlerimi açmıştım. Beni çıplak belimden tutup kendine çekmişti ellerim otomatik olarak ona sarılmıştı başımı boynuna gömmüştüm.

 

Şimdi nefes alıyordum. Şimdi daha çok huzurluydum çünkü o vardı onun kokusu vardı. Pars saçlarımadan derince koklayıp. "bana sarılmak için izin almana gerek yok bana istediğin zaman dokunabilirsin ben seninim sende benimsin." Tekrar derin nefes alıp."Şimdi seni kim ağlattı söyle söyleki o kişiyi doğduğuna pişman edeyim." Boynuna küçük bir öpücük kondurup hafif geri çekilmiştim. Böyle bir şey nasıl söylenirdiki? Nasıl anlatacaktım?

 

Emir verir gibi."Susma konuş."

 

Cızırtılı sesimle."Bugün yine mesaj attı."

 

"Gölgemi?"diye sorunca başımı sallamakla yetinmiştim.

 

"Ne mesajı?" sesinden sinir akıyordu siniri bana değildi gölgeyeydi.

 

"Her adımdan haberim var yazmıştı ve bir video atmıştı videoyu 5 farklı sitelerde paylaşmıştı onu siliyordum bilgisayardan ve telefonları aldım çünkü kimsenin görmesini istemedim."

 

Pars anlamamış bir şekilde. "Ne videosu?"diye sormuştu. Gözlerimi kaçırıp. "Boş ver önemli değildi."

 

"Önemli değilse neden ağlayarak canımı acıtıyorsun? Neden kalbimi kırıyorsun?"

 

Gözlerimi ona çevirip."Ben istemeden senimi kırdım?"

 

"Evet. Sen her göz yaşı döktüğünde sanki içimde bir cehennem ateşi oluşuyor." titreyen ellerimi Pars'ın yanaklarına götürüp okşamaya başladım. Ardından anlımı anlına koymuştum."Özür dilerim."

 

"Özür dileme. Videoda ne vardıda bu hale geldin bana onu söyle?"

 

"Senin evine Kamera yerleştirmiş seviştiğimiz her anını izlemiş ve yetmezmiş gibi videoyu 2 dakikalık olacak şekilde 5 sitede paylaşmış elimden geldiğince erken silmeye çalıştım ama çok kişi izledi."

 

"Ne? O adi şerefsiz bizimi izledi? Bu sabrımın son damlasıydı geberteceğim onu."diyip ayağa kalkıp kapıya gitti. Bende hemen yataktan kalktım.

 

"Hayır öyle bir şey yapamazsın herkes biliyor bizi Polis senide gözaltına alır."

 

"Umrumda değil." Yanına gidecektimki başımın dönmesi ile yere düştüm. Ne oluyordu bana? Pars yanıma koşarak gelmişti. "iyimisin?"

 

Acı dolu sesimle."Pars lütfen gitme."

 

"Ne oluyor burada?" Başımı kaldırıp baktığımda ise tüm herkes gelmişti. Yerden kalkıp yatağa oturdum.

 

Kızgın ve katı sesi ile."Ben anlatırım şimdi Turgut." diyip kapıdan çıktı erkeklerde arkasından gitmişti kızlar ise yanıma gelmişti.

 

Aleda endişe ile. "Larissa ne oluyor Allah aşkına gerçekten endişeleniyorum."

 

"Ya lütfen ağlama benide ağlatacaksın."diyen Yade'ye baktım

 

Lena ise cevap bekler gibi bana bakıyordu. Kızlara en baştan her şeyi anlatmıştım baya sinirlenmişlerdi ve benim Pars birlikte olduğumu duyuncada hem şaşırmışlar hemde sevinmişlerdi. En sonunda Yade konuşmuştu.

 

"Larissa kendine gel kalkıp savaş!"

 

"Kalkamıyorum 6 yaşımda kanatlarımı kırdılar şimdi ise kanatlarımı kökünden kopardılar." Hepsi dolu gözlerle bana bakıyordu. Hayır hayır bu ben değildim.

 

Ama ben Larissa Elis'tim.

 

Düştüysemde kendim kalkmak zorundaydım.

 

Kanatlarım kökünden kırılmış olsada kalkacaktım! Çünkü başka bir seçeneğim yoktu.

 

🕯️

 

Instagram: xidilw0

 

Bir bölümün sonuna daha geldik.

 

Arkadaşlar yeni tanıtım geldi izlemeyen varsa izlesin tanıtımı Hacker bölümümü oku

mayan kalmasın.

 

Bölümü nasıl buldunuz?

 

Arkadaşlar siz niye okuyup yorum yada oy vermiyorsunuz? Siz böyle yaptıkça üzülüyorum.

 

Loading...
0%