Bugün mahallede olan çok yakın arkadaşım Çisil'le bulusacaktık balkonda hem birşeyler yiyecek hemde biseyler konusacaktık bana cursh'unu anlatacaktı mesela

Zilin çalmasıyla Çisil'in geldiğini anladım ve hızlıca evden çıktım

"Geldim Çisil"

"Sonunda biraz daha bekleseydim ağaç evresini de geçecektim"

"Aman at at belki tutar"diyerek gülüserek markete gidip birşeyler almaya başladık

"Bunu mu alsam onu mu olsam yoksa....yoksa bunu mu"diye Çisil'e sorarken yarım saattir burada seçiyor olduğumuz aklıma geldi

Çisil üçünü de alıp kasaya götürünce ağzım açık onu izledim fakat hemen sonra

"Hey hey para sıçmıyoruz biz onları hemen koy geri!"diye sesli söyleyince

Marketteki herkesin bana bakmasıyla adeta marketten puf olmak istedim

Zaten çokça yerin dibine girmiştim ama şuan şu bakışları görmeden ortadan kaybolmaya ne derdim?

Hayır mı

Ah illa rezil olacağız

"Yani şey bırak onları canım sen bı tane alırız ne güzel bölüşürüz değil mi"

Bu cimrilik değildi tutumluluktu nereme içecek o 3 tanesini

Çisil'in gülmemek için kendini sıktığını farkedince kaşlarımı çatarak ona baktım

Dudaklarını birbirine bastırarak gülmemeye çalıştı ve aldığı 2 içeceği geri bıraktı

Aldığımız şeyleri ödeyip çıktığımızda Çisil gulmeye başladı

"Ne gülüyorsun çok mu komik"

"Tabi çok komik kızım herkes marketteyken resmen para sıçmıyoruz dedin buna 2 ay gülerim ben"

Somurtarak yürümeye başladığımda yanağıma makas attı

"Ağlama ağlama hadi gülmüyorum"diyerek koşmaya başlayınca arkasından koştum

"Ağlamıyorum ben saçmalama!"diye bağırdım ama o çoktan içeri girmişti

&

Aldıklarımızı coktaaaan bitirmiş şuan da ise fotoğraf çekmekle meşguldük

"Yahu öyle güzel çıkmıyorum bak ışık nereye geliyorsa orayı gostercen yanlış yere tutuyorsun"

"Bak veririm eline telefonu kendin çekersin ha"

"Tamam tamam kızma benim tek fotoğrafçım sensin"

Çisil'in fotoğrafını çektiğimde kendi fotomu çekmek için ön kamerayı açtım

Yüzüm güneşte olduğu için çok iyi çıkmıştı Cisil'le beraber Instagram'a koymak için ayarladık

Instagram'a attığımda telefonu kapatıp bir kenara koydum Cisil'de bana birşeyler anlatmaya başlamıştı zaten

"Ben sana birşey söyleyeceğim"birden söylediği şeyle şaşırdım

"Söyle bakalım"

"Ben birini beğendim bizim okuldan"

"Aaaa"

"Kiimmmm"

"Ya bir sakin ol önce şu 9/E deki Ata var ya o"

"Ohaaaa lan siz onla çok yakışıyorsunuz bu arada"

"Ne"

"Yemin ederim ki bir ara senin yanından geçerken gördüm mükemmel duruyordunuz o çocuk arkadaşlarımla arkadaşsa tanışma ihtimaliniz vaar"

"Ay heyecan bastı bende ona istek atsammm olur mu"

"Hemen aat"

"Attım"

"Engel yemesen iyi"

"Senin gazına gelenin ben"

Tekrardan konuşmaya başlamıştık biz ve saatin kaç olduğunu yeni farkediyorduk geç olmuştu o yüzden Çisil eve gittiğinde bende odama geçerek telefonuma bakmaya başladım

İşte o sırada olan oldu

Tolga'dan mesaj geldi!

"Ne ne ne alaka şimdi bu çocuk niye yazmış bana"

Attığım hikayeye yanıt vermişti ve bu arada ben Tolga'ya gizlemiştim herşeyimi ama Aden mantıksız olduğunu o zaman neden istek attığımı sorunca birşey diyemeden açtım herşeyimi

Açmaz olaymışım!

*Hikayene yanıt verdi

Tolga:tanışıyor muyuz

Siz:****okulda olanlara istek atıyorum sende ordan karışmışsındır

Tolga:bende o okuldayım

Siz:of tamam işte o yüzden atmışımdır

Tolga:tamam kes

*Görüldü

Tamam kes?

Tamam?

Kes? 

Kes mi?

Tamam kes?

Tamam kes ne ya!

Bu çocuk kendini ne sanıyordu ya

Bana kes dediği için onu takipten çıkmış takipcilerden de çıkarmıştım

Düzgünce yanıt vermesini beklerken tamam kes demesiyle gerçekten şaşırmıştım

Paşamızın götü kalkmış herhal!

Neyse neyse

Pekte kafaya takmayarak telefonu bir köşeye koyarak gözlerimi yumdum

Çocuğu sadece beğenmiştim zaten takipten çıkmak benim için çokta sorun olmamıştı

&

Sabah gözümü açtığımda ilk gördüğüm şey bir çift anne terliğiydi

Gerilerek yatağımdan doğrulamamla başımda dikilen annemi gördüm

"Anne bak ne yapacağını anladım bak senle anlaşabiliriz"

"Ne anlaşmasıymış seni her sabah 10 kere uyandırmaktan bıktım"

"Bak eğer o terliği kafama indirmezsen"

"Eee"annem bir suikastçı gibi avına biraz daha yaklaşmıştı

"Misafirin gelmesine izin veririm yatağıma da yatırım"

"Kız eşşoğlu essek seni hala çok mu misafir çağırdığımı düşünüyorsun"derken bana uçan terlikle son gördüğüm şey kafama yediğim darbe ve terliğin yatağıma uçuşuydu

Bilerek bayılma şakası yaptığımda annem hiç umursamadan konuştu

"O terlik seni bayıltsaydı ilk fırlattığımda ölmen gerekirdi şimdi tövbe diyorsun ve dana gibi yattığın yerden kalkıp üstünü değiştiriyor sonra da okula gidiyorsun abin seni bırakacak"

"Abimi zorlama artık beni götürmesi için"yüzünde bir durgunluk olduğunda kendini toparlayıp tekrar konuştu

"Hayır zorlamıyorum kendi kardeşini götürmek istiyor"

"Kardeş mi?"alayla güldüm

"O beni kardeşi olarak görmeyi bırak o günden sonra bir kere tiksinmeden bile bakmadı ne sevgisinden ne kardeşinden bahsediyorsun anne"

"Ama kızım-"

"Hazırlanacağım çıkabilir misin lütfen"bana bakmayı sürdüğünde devam ettim

"Lütfen,ben iyiyim kendim okula gidebilirim....karanlıkta değil büyüdüm artık beni hala o küçük çocuk olarak görüyorsanız yanılıyorsunuz"gözleri dolduğunda aceleyle konuştum "anne amacım seni kırmak değil lütfen o beni istemiyor bende onunla muhattap olmuyorum zaten sende daha fazla bizim aramızı düzeltmek için uğraşma o benden çoktan vazgeçmiş"

"Ah be kızım"son söylediği şey sadece buydu sonrasında odadan çıktığında sertçe yutkundum

Abimle aramızda ne mi vardı?

Bu soruyu merak ediyordunuz sanırım

Küçük kız kardeşim

Evet benim bir küçük kız kardeşim vardı çok severdim o kadar çok severdim ki bir yerine birşey olacak diye çok korkardım abim o zamanlar beni seviyordu..

O zamanlar

O zamanlar evet ikimizi de çok sevip çok iyi bakıyordu bize

Size yemin ederim hayatımda ben böyle ilgi alaka görmedim abim beni çok seviyordu ikimizi de anlatamayacağım kadar çok bize birşey olacak diye ödü kopuyordu bir yerimiz kanadığında ilk o koşardı

Ada 

Yani ölen küçük kız kardeşim o da küçük diye hep ilgilenirdi ikimizde onunla ilgilenirdik yapmamız gereken de buydu zaten ona iyi bakmak yanlız olsa bile yanlızlığını hissettirmemek dünyadaki en iyi abla falan olmak isterdim öyle de olduğumu biliyordum Ada'da ikimizi çok severdi çok iyi bir abla olduğumu söylerdi onu hiç kötü hissettirmediğimi söylerdi hep

Bende ona bir söz vermiştim ne olursa olsun ne derdim ne tasam olursa olsun o zaman ne yapıyorsam yapayım kimle olursam olayım ne durumda olursam olayım hep ona sahip çıkacağımı söylerdim söz bile vermiştim o minik elleriyle benim küçük parmağımı tutmuştu birbirimize sözümüz vardı

Ama o gün

O gün o gün sözümü yerine getiremedim o araba yüzünden kardeşimi kaybettim

Trafik kurbanı olmuştu benim Ada'm

En çokta arabaya binme sebebimiz ben olduğum için kızıyordum kendime

O gün internette portakal suyu görmüştüm çok canım çekmişti içmek istemiştim abime söyledim gidip şuan da alamayız diyince

Çok ağlamıştım bu yüzden beni kırmamamış markete götüreceğini söyleyince çok sevinmiştim Ada'yıda götürmek için ısrar edince..

Abi işte iyi kalpli bir abi nasıl kirabilirdi ki kardeşini kabul etti gelebileceğini söyledi ama kemer takma zorunluluğu koymuştu hemen kabul etmiştim tabiki

Uzak olan marketteki portakal suyunu her zaman daha çok sevmiştim bilmiyorum aynı meyve suyu ama bana daha hoş geliyordu oraya isteyince abimde bizi oraya götürmek için arabaya bindik

Arabaya bindiğimizde çok mutluydum şarkı söylüyordum gece gece bağırıyordum abim bunun için bana kızsa da mutlu olduğumu görünce birşey demek istememişti

O sırada kardeşim koluma dokundu kemerin çok sıktığını azıcık çıkarsak ne olur ki demişti öyle deyince ilk başta düşündüm açsam mı diye

Ama yemin ederim çok masum bakıyordu kıramadım kendi ellerimle açtım o kemeri

Kendi ellerimle öldürdüm kardeşimi

O sırada abim karşıdan gelen bir taksiye çarpmamak için sola kırdığında ağaca girmiştik

Ben kurtulmuştum sapasağlamdım abimin sadece kolu kanıyordu

Ama o 

Benim kardeşim kemerini açtığım için öne doğru savrulmuştu

Ama açmadan önce birşey olur belki düşüncesiyle kolumu onun önüne koymuştum az kalsın benim de kolum kırılıyordu

Ama o an onu düşünmedim sadece kardeşimin iyiliğini düşünmüştüm

Ama keşke kırılsa da o ölmeseydi

Onu öyle görünce öyle bir çığlık attım ki hala hatırlıyorum o an ona verdiğim söz geldi aklıma onu her an koruyacaktım yanlız hissettirmeyecektim

Ama o artık orada yanlızdı ve benim yapacağım birsey yoktu

Ama küçüktüm isteyerek olmadı yemin ederim olmadı yemin ederim istemedim ölmesini isterdim bende sapasağlam karşımda olmasını

Cenazesinde bile ağlayamamış acımı içime atmıştım

İşte o günden sonra abim bana kinlendi sani karşında bir katil varmış gibi yıllardır bana tiksinerek bakıyordu niye böyle baktığını bilsemde bilerek sormuştum belki de üzüldüğümü anlar birdaha yapmaz diye

Ama o bana hayatımın dersini verdi

"Birde soruyor musun sana baktıkça ben Ada'mı görüyorum hala nasıl eskisi gibi sana bakmamı bekliyorsun ada senin yüzünden öldü!"

O günden sonra abimle aram iyi olmadı düşman gibiydik hep

Ama onu ben böyle de kabullenmiştim itiraz etme hakkım yoktu zaten kardeşim benim yüzümden ölmüştü bana konuşma hakkı düşmüyordu

Bana kendimi katilmiş gibi düşündüren hayata da binlerce kez kin kusmuştum

İçimde

İçimde tuttum hepsini

O gün tekrar aklıma geldiğinde daldığım yerden kapının hızla açılmasıyla kendime geldim

Abimdi kapıdaki

"Hazırlan seni ben bırakmak zorundaymışım"

"Abi istiyorsan bırakmak zorunda değilsin ben kendimde giderim"daha fazla konuşmadı boş boş baktı suratıma sonrada çıktı

Zorunda olaraktan iki üç cümle kurardı çok konuşmazdı benimle

Derin ve sıkıntılı bir nefes alarak akan gözyaşımı yeni farketmiştim niye şimdi bunlar gelmişti ki aklıma tekrardan

Oturduğum yerden kalkıp montumu almak için iki adım attım ama sonra ağlamaya başladım

Daha fazla içimde tutamıyordum kimse yokken ağlarsam birşey olmazdı

Hüngür hüngür ağladım bir süre sonra daha fazla geç kalmamak adına yüzümü yıkayıp gülümseyerek aşağıya indim

Abim kapının önündeydi

Genelde yani eskiden beni okula her götürdüğünde çantamı alırdı sırtım kambur kalırmış ağrımış öyle derdi

Aşağı indiğimde çantamı alacak mı diye bekledim fakat yüzüme bile bakmadığın da şikayet etmeden arkasından yürüdüm

Ölüm sessizliği vardı sanki bu sessizliği bozmadım okula geldiğimizde abime döndüm ama suratıma dahi bakmaya tenezzül etmeden arkasını dönüp gitmişti

Daha evdeyken mutluydum terlik yiyordum şimdi olanlara bakın

Derin bir nefes alıp son kez abimin arkasından bakıp okula girdim