Medya:Çisil

Basketbol sahasına gelmiştim tekrardan

Ama gelmek istediğim için değil

Belki Ata'yı görürüm diye ve ne zaman basketbol sahasına geldiğimde onu görüyordum bu yüzden gelmiştim

Etrafa biraz bakındım ve evet Ata her zaman oturduğu bankta oturmuş kucağındaki kediyi seviyordu

Kafasını yukarı kaldırdığında beni gören masmavi gözlerinin içi gülmüştü

Bende gülümseyip ona doğru yaklaştım

Ben yanına gelince hemen konuştu

"Kedi gelip kucağıma yattı bende rahatsız etmek istemedim gel sev sende"dediğinde tam konusacakken yan bankta oturan küçük erkek bir çocuk konuştu

"Yalan söylüyor apla deminden beyi kediyi kovalıyoy en sonunda tuttu zoyla oturttu kucağına"dediğinde gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım

Ata ise kaslarını çatarak çocuğa döndü "senin annen gelmedi mi çocuk"

"Çocuk deme api adım var benim"

"Neymiş adın"

"Sanane"diyerek koşmaya başladı adını öğrenemediğimiz çocuk

Bense gülmemek adına fena bir şekilde dudaklarımı birbirine bastırdım

Ata bana doğru döndü

Çatık kaşları düzeldi "gül hadi gül tutma kendini"

"Yok ya o yüzden değil ben arkada bişey gördüm de o yüzden şey ettim"

"Hmm öyle olsun bakalım"

"Kedi bencede gitmek istiyor ver bana"diye ellerimi uzattığımda kızarmış yanaklarıyla kediyi bana uzattı

Onun kızarmış yanaklarını görünce yanaklarını sıkasım oyyy yapasım gelmisti ama böyle birşeyin olması imkansızdı

Kediyi alıp yere koydum zaten kedide koşarak gitmişti ama çok belli etmemeliydim utanmamalıydı ama sanırım artık çok geçti

Yanına oturdum "ee nasılsın görmeyeli,tabi bir gün bile olmadı aslında ama olsun"

"Sen gelince daha iyi oldum"ona doğru hızla döndüğümde gecikmeden tekrar konuştu

"Yani kedi ısırıyordu zaten elimi sende alınca daha iyi oldum demek istedim"

Sırıttım

"Ha anladım"

"Çok seviyorsun galiba basketbol sahasını"

Hayır seni

"Evet niye bilmiyorum ama iyi hissediyorum kendimi sıkılınca falan da geliyorum"

"Evet görüyorum seni sürekli"

Koca bir sessizlik oldu ardından Ata bu sessizliği bozdu "Şey bişey sorabilir miyim"

"Tabiki"

"Instagramını verebilir misin şey için dedim konusuruz belki canın sıkıldığında buraya geliyorsun ya yorulma inmekle"

Bu kadar saçma bir bahane sunmasına gerek yoktu düzgünce istese de verirdim

Sapsal çocuk

"Olur"

"Tabi burası basketbol sahası kendini burda iyi hissediyorsun ama istersen senin....basketbol sahan da olurum"diyerek güldü

Dediği şeyle bende güldüm "Tabi,olabilirsin benim basketbol saham"

Telefonunu alıp instamı verdim

Ben instamı yazarken gene aynı şarkıyı söylemeye başlamıştı ve bana bakıyordu

Niye sürekli bunu dinliyordu ve söylüyordu

Yani ben sadece bunu dinlediğini görüyordum

Birden sordum "niye benim yanımdayken hep bu şarkıyı söylüyorsun?"

Tebessüm etti

"Bilmem,öylesine"

"Öyle kolay aşık olmam ama senin ayrı bir havan var

Seni gördüğümde beynim oyunlar oynar

Yine görüşürüz hiç sanma

Yaşıyoruz farklı hayatlar

Benim olmazsan burda bir dakika durmam"

Yine aynı şarkıyı söylemeye başlamıştı

Ama bu sefer sesli söylüyordu

Takılmadım söyleyebilirdi sesi kulağa hoş geliyordu

İnstamı yazdığımda telefonu geri uzattım ve biz birazdaha konuşup eve doğru yürüdük

Eve geldiğimde hemen üstümü değiştirip koltuğa uzandım o sırada telefonumu elime almıştım ve Ata'nın isteğini gördüğümde kabul edip takip isteği gönderdim

Anında kabul etmişti

Büyük ihtimal telefonu elindeydi o sıra

İçimden müzik dinlemek geldiği için telefonumdan Ata'nın her zamanki dinlediği müziği açtım

"Tövbe"

Medya:Gece

Okula gitmek için hazırlandım fakat Çisil gelemeyecekti çünkü sabah uyandığında çok ateşinin çıktığını söyledi

Hemen hazırlanıp evden çıkmak istiyordum çünkü bugün bir abi faciası yaşamak istemiyordum

Ama hava da çok karanlıktı bugün ve yaşadığımız yerde o kadar tekin bir yer değildi

Dışarı doğru baktığımda ürkmüştüm normalde korkmazdım umursamaz giderdim ama bu aralar biraz fazla karanlıktı

Ne vardı sanki bir saat geç yapsalar okulu bizde rahat rahat gidebilsek

Birazda bı kız çocuğu olduğum için rahatsız olmuştum.

Bu yüzden abime söylemek daha sağlıklıydı

Kapıdan çıkıp abimin odasına doğru yürüdüm

Kapısının önüne geldiğimde kapıyı tıktıkladım ve açtım

"Abi?"

Bana döndüğünde birşey demeyeceğini anladım ve tekrar konuştum

"Dışarısı baya karanlık bu sıralar böyle olcakmış beni okula bırakabilir misin"

Cama doğru döndüğünde hızla konuştum

"Gerçekten dışarısı karanlık buralar da tekin değil zorunlu kaldım o yüzden geldim yoksa gelmezdim hatta sen bugün beni bırak yarın kendim giderim"

Bana baktı baktı baktı sadece bir saniye gözlerinde bana olan sevgiyi gördüm sandım fakat hala aynı nefretle bakıyordu

"Hava aydınlanana kadar ben götürürüm"

"Sağol"

Sadece kafasını salladı bende daha fazla burada durmanın mantıksız olduğunu düşünerek aşağı inip abimi beklemeye başladım

1-2 dakika sonra indi ve birlikte çıktık dışarı

Yolda yürürken baya sessizdik sanki ölüm sessizliği vardı amk

Yürürken ben onun biraz önünde kalmıştım sanırım farketmeden hızlı hızlı yürüyordum

O sırada karşıdan gelen bir kız çocuğu ve yanında da abisi vardı

Kardeşini kucağına almış önce sımsıkı sarılmış sonra onu gıdıklamış gülümsetmişti

Kardeşini belli ki çok seviyordu ona bakarken gözünün parladığını buradan görebiliyordum ve abiminde bir o kadar sönük baktığını

Onları öyle görünce ağzımın içindeki etleri kemirmeye başladım

Gözlerim doldu ama dolmasını istemiyordum ağlamak da istemiyordum

O sırada üstümde olan bir çift göz hissettim abime doğru döndüğümde bana baktığını gördüm ve gözlerimin dolduğunu görmesin diye hızla önüme döndüm

Okula da gelmiştik zaten

hemen girmek isterken abim önüme geçti

Ne yaptığını anlayamazken bana sarıldı

Ağzım açık ne yaptığını idrak etmeye çalışırken konuştu

"Gıdıklayamam seni çocuk değilsin artık.."

Bir iki saniye sustuktan sonra konuştu "iyi dersler"benden ayrılıp arkasını dönüp yürümeye başladı

Ben ise üstümdeki şoku atamazken yerimden de kıpırdayamıyordum

O sırada aklıma demin yanımızdan geçen abi kardeş gelmişti

O da kardeşine önce sarılmış sonra gıdıklamıştı...

Abim beni gıdıklamamıştı ama bunu dile getirmişti...

Onları görüp üzüldüğümü anlamış olmalıydı

Uzun bir süre tutmuş olduğum göz yaşlarımı sonunda akıttım

Ve abimin giden bedeninin arkasından gülümsedim

Umarım bir gün beni affedersin abi

&

Ders işliyorduk ama ben dinliyor muydum Hayır tabiki

Çok sıkılmıştım bir an önce bitsin istiyordum ve saate baktığım da da zaten 2 dakika vardı

2 dakika daha saati izledikten sonra zilin çalmasıyla mutlu bir şekilde ayağa kalkıp Aden'ide alıp yürümeye başladık

"Ya knk ben şu beren'e gıcık oluyorum varya su kısa boylu küçük bişey".

"Tanımıyorum ki kanka"biz boyle konuşurken 9/G'nin önünde durduk yani önünde değil çaprazı

Orada dururken Tolga'nın karşıda arkadaşlarıyla beraber dikildiğini ve bana baktığını gördüm

Takmamaya çalışarak önüme döndüm ama tam o anda 9/G'nin kapısı hızla açıldı kapı bana carpiyorken hızlı bir şekilde kenara çekilip refleksle "aayy"dedim

Fakat sonra umursamadım ama Tolga'nın kahkahasını duyana kadar

Ne vardı aslan parçası çok mu komikti sanki

He git de bunu birde yüzüne soyle bakalım yiyosa

Yiyorda

Neyse kendimi kandırmayayım

Ona ters ters bakışlar yolladım ve önüme dönüp 9/G'den uzaklaşarak merdivenlerden indik ve kantine girdik

Çok açtım ve yemek almadan derse giremezdim!