"hayır."

Yüzümdeki tebessümü gizleyemedim.

"Hayır mı?"

"Onunla neden sevgili olayım?"

"Bilmem bir garip davranıyorsun.Okulda soğuksun bana karşı.Gazel'in dediklerine sesini bile çıkarmadın."

"Yapmak zorundayım." Yapmak mı zorundaydı?

"Aksel neden?"

"Gerekliydi."

"Bana nedenini anlatmadan hiçbir yere bırakmam seni." Kolundan tuttuğumda kendimi bir bebek gibi hissettim.

Bıyık altından güldüğünü farkettim. "Şeni rahatsız edeceğini söyledi.Yani eğer sana yakın olursam." Kaşlarım çatıldığında sinirlendiğimi biliyordu.

"Ve sende bunu yaptın öyle mi?"

"Sana zarar-"

"Veremez bana zarar Aksel.Nasıl versin? Sen gerçekten bunu yaptın." Konuşmadı.

"Git." Dediğim şeye şaşırdı.Masumca bir çorbaya bir bana baktı "çorba içsem?"

Neden bu kadar tatlı bakıyordu ki? Ben ona hiç hayır diyemeyecek miydim?

"İyi peki.Git sen içeri gelirim ben" tripli tripli söylediklerim onu güldürecekti fakat kendini son anda tuttu.

O içeri gittiğinde çorbayı bir kaseye doldurdum içeri doğru ilerlediğim de onu battaniyeye sarılmış kuzu kuzu yatarken görünce gülmeme hakim olamadım.Ona kızması çok zordu.Kızsam bile o yumuşamamı sağlıyordu.

Elimdeki kaseyi ona doğru uzattım "Al.Çorban."

"Ben içemem."

"Nasıl içemezsin?"

"Soğuktan ellerim katılaştı.Sen içirebilir misin?"

Senin içirmeni istiyorum dese içirirdim zaten.Bahaneye gerek yoktu.

"Pekala." Çok istekli gibi durmuyordum değil mi?

Yanına oturarak çorbadan bir kaşık aldım ve Aksel'in ağzına doğru götürdüm.

"Bu biticek."

"Bu? Ne çorbası?"

"Tarhana."

"Tadı güzelmiş."

"Hiç içmedin mi?" Şaşkınlığımı gizleyemedim.Gerçekten hiç mi içmemişti? Annesi ona yapmamış mıydı?

Hatırladığım şeyle boğazım düğümlendi.O, yedi yaşında terk edilmişti.

"Annem küçükken hiç yapmazdı zaten 7 yaşımda da beni yurda bıraktı." Bunu söylerken yüzünde buruk bir gülümseme vardı.

"Tamam o zaman ben sana yaptım.Beni annen gibi hissedebilirsin." Gülerek söylediklerim tebessüm etmesini sağladı fakat cevap vermedi.

Kapı çaldığında elimle tuttuğum çorbayı Aksel'in eline tutuşturarak yerimden kalktım.

Kapıyı açtığımda gördüğüm kişiyle gözlerimi devirdim.

Çınar!

"He çınar, noldu canım." Söylediklerim yanağımı uzatarak sıkmasına sebep oldu ve içeri doğru ilerledi.

Elindeki telefonda biriyle konuşuyordu.

"Abi 2 tane zurna durum olsun-" derken Aksel'i görmesiyle, telefona geri konuştu.

"Abi 3 tane olsun o." Telefonu kapattığında Aksel'in yanına gitti.

"Oo kral abim gelmiş." Aksel'le tokalaştığında Aksel şaşkınca ona bakıyordu.

"Ablamın canım arkadaşı." Arkadaş kısmını vurguladığında kaşlarımı çattım.

"Senin hiç kız arkadaşın yok mu ya ayarlasana bana." Söylediğim şeyler göz devirmemi sağladı. "Yok kız arkadaşı falan!"

"Niye bu kadar sinirlendin ki sen?" Gözlerimi kaçırdım "Boş konuşma.Sinirlenmedim." Ellerini yukarıya doğru kaldırdı. "Pekala kaptan."

Zil çaldığında Çınar'ın dürümlerinin geldiğini anladım.

Ne kadar erken gelmişlerdi.

Çınar hızla kapıyı açınca gördüğü kişiyle dili tutuldu.

"Hay anasını avradını hatuna bak!"

Kapıdaki kız gözlerini kaçırdı.Dediği şey onu utandırmıştı.

"Buyrun.Siparişiniz."

"Acun'un bir sözü vardır bilir misin?"

"Bilmem." Şaşkınca söylediklerine gülmemek için kendimi sıktım.

"Hoaay maşşallaahh!" Ş harfini uzatarak söyledikleri kızın yüzünü domatese çevirdi.

"Yemeği alıcam da yanında promosyon olarak telefon numaran da var mı?" Kapıya yaslanarak söylediği şeylerle kızın eli telefonuna gitti ve Çınar'a uzattı.

Ondan etkilenmişe benziyordu.Etkilenmese telefon numarasını vermezdi herhalde.

Kız gittiğinde Çınar'a kötü kötü baktım.

"Sen nasıl bir çapkınsın ya"

"Böyle bir çapkınım.Kız benden nasıl etkilendi gördün mü? Dibi düştü."

Aksel'e doğru ilerlediğimizde Çınar'a ağzı açık bir şekilde bakıyordu.

Çınar elindekileri bana uzattı. "Sen bunları tepsiye koyup gelsene."

Bu ne iş çeviriyordu yine?

yazarın anlatımıyla:

Güneş gittiğinde Çınar şaşkın şaşkın ona bakan Aksel'e döndü. "Benim kuzenimden hoşlandığını biliyorum." dedi büyük rahatlıkla.

"Taktik ister misin?"

Aksel dediği şeyle bakışları kapıya döndüğünde yutkundu.

Güneş onları şaşkınca kapıdan izliyordu.

Çınar'da Aksel'in baktığı yere baktı.

"Sıçtık!"