Yeni yıla girmemize saatler kalmıştı. Herkes arkadaşlarıyla mekanlara gitmiş eğleniyordu. Ben hariç. Ben evimin balkonunda oturmuş etrafı izliyordum. Evimin balkonu camlarla çevriliydi. O camın arkasından insanları izlemek gerçekten o kadar sıkıcıydı ki anlatamam. İşte arkadaşınız yok ise benim gibi böyle kalırsınız.

En sonda oturduğum yerden ayaklandım ve elime telefonumu alıp saate baktım. Evet yeni yıla girmemize son 5 saniye ve 5,4,3,2,1.... Yeni yıl ve kapının zil sesi. Evet kapının zil sesi bu saatte kapımı kim çalabilirdi ki? Kapıya doğru yürüdüm, kapının yanına geldiğimde biraz duraksadım ve açıkçası tırstım. Ama buna rağmen kapıyı açtım ve kapıyı açmamla yere yığılmam bir oldu.