@inviernonoctis
|
Çağrı:Ben senin aşkını yenemiyorum Mila. Çağrı:Senin aşkın beni öldürüyor, ayrıca yaşatıyor. Çağrı:Bugün öğretmenin istediği kolileri depoya götürmüştün, tam gidecekken ağladığını duydum. Çağrı:İçim acıdı, ağlayışın canımı yaktı. Çağrı:Sen ağlarken, oradan çıkmanı bekledim. Çağrı:Kendine bir şey yaparsın diye korkuyordum Çağrı:Kolileri yerleştirip, çıkmıştın. Çağrı:Mutluymuş gibi davrandın, kimse fark etmedi ama ben içinin yandığını görebiliyorum. Çağrı:Kalbim acıyor Mila, sen ağladıkça. Çağrı:Söz veriyorum seni battığın bataklıktan çıkaracağım, her ne kadar bataklığın kendisi ben olsamda. Çağrı:Bir gün çıkacaksın, mutlu olacaksın. Çağrı:Sevgiye inandıracağım. Çağrı:İyi dersler güzelim, iyi dersler Okul çıkışı Mila'm:Çağrı çok kötüyüm, Mila'm:Özür dilerim Mila'm:Yanımda olacak birine ihtiyacım var sanırım Mila'm:Ama o kişinin sen olmasını istiyorum Mila'm:Sanırım,yani. Mila'm:Çağrı neden bu kadar umursuyorsun? Mila'm:Ağladığımı nereden biliyorsun? Hem ben ağlamadım. Mila'm:Ben gayet ailem ve arkadaşlarım ile mutluyum. Mila'm:Lütfen sanki hayatım kötüymüş gibi konuşma Mila'm:Neyse, iyi misin? Çağrı:Mila mesaj yazarken akan gözyaşlarını yağmur silemez. Çağrı:Yağmur gözyaşlarını silemez, Çağrı:Yağmur kalbinin yarasını silemez. Okuduğum mesaj ile kafamı telefondan kaldırıp, bakışlarımı etrafta gezdirdim.Yağmur yağıyordu, İstanbul havası her gün değişiyordu.Okul çıkışı eve dönmek için, durakta metrobüs bekliyordum.Kimsecikler yoktu, yani yanımda metrobüs bekleyen yaşlılardan başka.Bakışlarımı telefona çevirip hemen mesajları okudum. Çağrı:Beni şuan göremezsin, Çağrı:Hasta olacaksın şapkanı ört. Çağrı:Gitmem gerekiyor artık. Çağrı:Eve gittiğinde yaz ya da ben yazmaya devam ederim. Mila'm:Benden vazgeç. Çağrı:Çağan Şengül ve Cem Adrian'ın söylediği şarkıda bir söz var, Çağrı: Ben sana veda edemem Mila'm:Aptalsın. Cebimdeki kulaklığı çıkarıp, telefona taktım.Ben sana veda edemem/Çağan Şengül, Cem Adrian açıp kulaklığı kulağıma takıp telefonu cebime koydum.Metrobüsün geldiğini gördüğümde oturduğum yerden kalkıp metrobüsün kapılarının açılmasını bekledim.Kapılar açıldığında ön kapıdan binip cebimden Akbil çıkarıp Akbil bastım.Boş cam kenarına oturup, kafamı cama yasladım.Çağrı haklıydı, bataklığın içindeydim.Ama bu insanlara özel hayatımı anlatacağım anlamına gelmez.Ya Çağrı benimle alay etmek için yazıyorsa? İşte o zaman pişman olurum anlattığıma.Kimseye güvenmiyordum, güven çabuk kırılan bir şey.Güven kazanmak ne kadar zaman alıyorsa, güvenin kırılması hemen oluyordu.Gözlerimi kapatıp, kendimi şarkının huzurlu kollarına bıraktım. "Gerek yok beyefen-"Şemsiyeyi elime sıkıştırıp, gülümsedi."İyi akşamlar hanımefendi."Böyle diyip gitmişti.İç çekip, evin olduğu sokağa kadar yürüdüm.Apartmanın önüne geldiğimde elimdeki şemsiyeyi kapatıp içeri girdim.İkinci katta olduğu için, ve asansörlerden küçüklüğümden beri korktuğum için merdivenlerden çıktım.Annem ve babam evde değillerdi, ne zaman oldular ki?Anahtarı cebimden çıkarıp eve girdim.Telefonumun bildirim sesini duyduğumda telefonu cebimden çıkarıp mesajlara baktım. Çağrı:Keşke o çocuğun yerinde ben olsaydım, Çağrı:Keşke eline değen eller benim ellerim olsaydı Mila. Mila'm:İmkansız Çağrı:İmkansız olmana rağmen gönlüm vazgeçmiyor. Görüldü |
0% |