Demirhan ailesi uyandığında kızları uyanıktı kızları onları görüyordu Dora ağlıyordu onlara bakıp bakıp ağlıyordu garip hissediyordu onları affetmek istiyordu pişmanlardı ve Dora kimseye dayanamazdı herkesi affederdi rüzgar hissediyordu canı acıyordu dora'nın ve affetmek istiyordu fakat Rüzgar bunları hissediyordu abileri çok pişmandı Polat bey ise oğullarının bile koruyamadıysa dışarıya karşı kızın nasıl koruyacağını düşünüyordu Sedef hanım ben nasıl evlatlar yetiştirdin diye kendini yiyip bitiriyordu çünkü onun evlatları pamuk kalpliydi kimseye zarar vermezlerdi kimse üzmek istemezlerdi ama kardeşlerini üzüyorlardı şimdi

Kuzey uyandı uyandığı gibi kardeşinin yanına giriş

Kuzey:özür dilerim

Dora:peki affediyorum

Kuzey bilirdi kız kardeşini affediyorum dese de hala kırgın da ona sesinden gözünden her hareketinden belliydi bu affettim demesi yalandandı gözlerini kaçırıyordu Kuzey ona baktığında kız kardeşi çok kırılmıştı kız kardeşinin hep gözleri dolu doluydu çok narindi ona yaklaşmaya bile kıyamıyordu yaklaşınca kırılacak bir şeymiş gibi gözüküyordu herkes çok değer veriyordu aslında ona sadece nasıl değer verdiklerini göstereceklerini bilmiyorlardı daha sonra odaya Kaan ve Bora girdi

Kaan: abiciğim çok özür dilerim affet bir daha hiç yapmayacağım gerçekten

Bora: özür dilerim sana inanmalıydık sen bizim bir tanemizsin

Dora:affettim

Dedi Sedef hanım ve Polat bey ardından da Rüzgar girdi hepsiyle sarıldı Polat böyle uzun uzun konuştu Sedef hanımla da konuştu Polat bey çocuklar adına özür dedi telefonum ise sen bir daha böyle bir şey olursa bana söyle ben onları terlikle döveceğim diyerek onu güldürmeye çalıştı daha sonra pelin'le Arda geldi Peline sarıldı onlar daha iyi geliyordu dora'ya Dora ile Pelin sanki kardeş gibilerdi çok iyi anlaşıyorlar birbirlerine her zaman destek oluyorlardı daha sonra çıkış işlemlerini halledip eve gittiler Kuzey hemen kardeşini kucağına aldı ve yatağına yatırdı ardından alnından öpüp çıktı Demirhan ailesi bu iki günde hiç aile gibi değillerdi onlara aile yapan doraydı belki de onları bir araya getiren doraydı çünkü Dora yokken onlar bir aile gibi değillerdi birbirlerinden ayrıydılar kimse birbiriyle konuşmadı Dora gittiğinde kimse beraber yemek yemek istemedi masaya oturduklarında onlara gülümseyen biri olmadı abilere hatasını fark etmişti serra'yı hemen koymuşlardı fakat çok üzülüyorlardı rüzgar yüzünde kalbi sıkışıyordu Sedef hanım oğulları'na da bir şey diyemiyordu fakat kızından da vazgeçmiyordu Polat bey oğullarına sıraya dizip bir güzel nazar çekmişti fakat sadece Rüzgar arayıp kızını sormuş kapatmıştı aslında evet çağırmak istiyordu kızını fakat çağırmamıştı bu iki günde güvendiği birinin evindeydi ve iki gün boyunca orada kalmışlardı kızın kafasını toparlayınca gelmişti Polat bey düşünüyordu Sedef hanım da aynı şekilde acaba biz doraya zarar mı veriyoruz diye düşünmeye başlamışlardı