Hayatın bazen hiç uğruna gider ve tutamazsın.Belki araba çarpar,düğünde havaya atılan eğlence kurşunu senin kalbine gelir.Böyle işte ölüm ani derler ya gerçekten ani.Okul bitince, askerlik bitince,evlenince çocuk doğunca falan da filan derken ölüm gelmiş sana ve o kurşun ile senin hikayen biter.Arkandan annen belki bir komşun, belki cenaze namazını kılan imam hiç olmazsa bir dua ederler.Ama kimsesiz bir deliysen sokakta yatıyorsan,pis kokuyorsan öldüğün zaman kimse ne ağlar,ne düşünür anlık bir televizyon haberi izler gibi izleler iç düşünmezler hikayeni.Çünkü delisin ve delilerin hiçbir zaman bir hikayesi olmaz onlar Allah'ın onlar daha çok şükür etsin diye yarattığı aciz varlıklar olarak görürler.Öldüğün yerde sesin duyulur belki mırıldadığın bir şarkı,belki küçük kısa bir ıslık sesin.Bir iz bırakır ruhun gezdiği son yerde.