1 Sene Sonra

Yazardan; Atakanın yokluğundan koca 1 sene geçmiştir hala aramalar devam ediyordu ancak ulaşılan bir bilgi yoktu, artık umutlar tükeniyordu. Bu süreçte herkes değişmişti sessizleşmişti Kartal timi tamamen dağılmıştı hepsi askerliği bırakmışlardı Alya ise askeriyeden ayrılmış devlet görevinden istifa etmiş kendini eve kapatmıştı, Kimseyle konuşmuyordu arada bir gelen Mete ve Cananla konuşuyordu o kadar. Canan napıcağını bilmiyordu bir yerde Ahmet bir yerde Alya eh birde dünyalar güzeli bir kızı vardı 5 aylık. Her şey günden güne daha zora gidiyordu, hepsi için hayat zorlaşıyordu timdekiler farklı işlerde çalışmaya başlamışlardı. Atakandan gün geçtikçe haber alamamak herkesi daha da perişan ediyordu özellikle Alyayı. Her gün onunla son ayrıldığı günü hatırlıyordu, onunla tartışmasını ona küs olarak gitmesini düşünüyordu, üzülüyordu Atakan gittikten sonra anlamıştı bazı şeyleri ona aşık olduğunu keşke ona açıklayabilseydim diyordu söyleseydim her anımızı değerlendirebilseydik diyordu erken olduğunu düşünmüştü o zamanlar o yüzden söyleyememişti.

Alyadan; Her gün askeriyeye gidip Mehmet Albaydan haber almaya çalışıyordu. Şimdi yine tutmuştu yollarını askeriyenin 1 yıldır her gün gidip geldiği yollara baktı içeri girebiliyordu eskiçalışan olduğundan albay izin vermişti. İçeri girdiğinde odadan çıkan Meleği gördü. -Alyaaa bende sana geliyordum dedi gülümseyerek. Bense tebessüm ettim -1 yıldır her gün geliyorsun zaten Melek.

-Bu sefer haberlerim güzel ama.

-Noldu hayırdır.

Tam ağzını açıp konuşacakken arkadan bir ses duyduk.

-Hemşire Hanım?

Bu oydu ne yani gelmiş miydi? Alya bakamıyordu kafasını biraz çevirse görecekti ama görüceklerinden korkuyordu aslında.

-Alya?

Tekrar sesini duydu 1 yıldır duymaya hasret kaldığı sesini yeniden duymuştu. Sakince arkamı döndüm ve gördüğümde sadece biraz kilo almış ama hala çok yakışıklı olan, yüzüne hasret kaldığı adamı görmüştü gözlerim dolmuştu.

-Atakan.

Dedikten sonra koşarak gidip ona sarıldım, öyle bir sarılmıştım ki sıkı sıkı hiç bırakmayacakmış gibi o da öyle sarılmıştı kafasını boynuma koymuştu kaç dakika öyle kaldık bilmiyorum sonrasında geri çekildim. -İyisin deme bir yerinde bir şey var mı? Sana bir şey yaptılar mı?

-İyiyim sakin ol bir şeyim yok, bu endişeni bile özlemişim.

-Çok sevindim iyi olmana.

-Sen nasılsın? iyi misin?

-İyiyim.

-Çok zayıflamışsın Alya, işi de bırakmışsın. Neden?

-Bunları sonra konuşuruz iyiyim ben merak etme.

-Ben bir albaya uğrayayım sonra yanına geleceğim.

Kafamı salladığımda gitmişti Meleğin yanına gittiğimde.

-İşte sana sürprizim buydu sonunda kavuştun, Atakan gizli görevdeymiş ondan yokmuş bunca zamandır.

Beraber yürürken adımlarımı yavaşlattım.

-Nerdeymiş?

-Gizli görevde işte 1 yıldır.

-Nasıl yani Atakan kaçırılmamış mı?

-Hayır herkesin böyle bilinmesi istenilmiş. Kendi timine bile söylememişler.

Sonra arkamı dönüp Albayın odasına yürüdüm, kapıyı çalıp içeri girdim ağlıyordum kendimi kaybetmiş gibiydim. Sonra Atakanı gördüm daha da sinirlenmiştim -Sen bize bunu nasıl yaptın? Sen bana, timine bunu nasıl yaptın Atakan nasıl yaptın? Sen yoksun diye biz komutanımız olmadan göreve çıkmayız deyiptimin işi bıraktı çocukların hepsi 1 yıldır perişan hepsi bir yerlere dağıldı, ben aşık olduğum mesleğimi bıraktım ben hayatımı insan kurtarmaya adadım senin yüzünden ben mesleğimden oldum Allah'ın cezası sen nasıl yaparsın bunu?

Bağıra bağıra konuşuyordum albayda Atakan' da şok olmuş şekilde bana bakıyordu.

-Alya lütfen sakin ol bu gizli görevdi yapamazdım anlatamazdım, hem tim yeniden toplandı bugün başlıyorlar göreve.

-Onlar seni görünce iyi olurlarda ya ben? ben her gün kendimi yedim bitirdim hep en son ayrıldığımız günü hatırladım kaga edip gittiğin için üzüldüm sana aşık olupta söyleyemediğim için her güne nalet ettim ben Atakan.

Atakan daha da şok olmuştu. Sonra bir kahkaha sesi duydum Albay gülüyordu.

-Vallaha bu sinir krizinin ardında böyle bir aşk itirafı beklemiyordum hemşire kızım.

Daha çok sinirlendim -Yanıldınız albayım o 1 sene önceydi ben bu dangalağın nesine aşık olucam Atakana bakıp, kaçakçı ne olacak.

Sonrasında hızlıca odadan çıkıp evime gidicektim bahçeye çıktığımda Kartal timini gördüm. Onlarda beni farkedince hepsi bir anda bağırarak üstüme doğru koşmaya başlamışlardı noluyor lan?

-Hey hey noluyor aaaaaa

Dediğimde Mete sıkıca sarılıyordu bana sonra İbrahim, Selim,Ahmet abi, Kutay Osman hepsiyle tek tek sarılmıştık Mete; Nasıl özlemişim seni burda görmeyi sonunda tekrardan bir aradayız hepimiz.

-Yanılıyorsunuz arkadaşlar ben geri dönmedim işe başlamayacağım burda.

Melek; Ama benim sevgilim doğru söylüyor benim bir hemşireye ihtiyacım var diyerek yanımza gelmişti doğru ya size söylemeyi unuttum Mete ve Melek sevgili olmuşlardı en bomba haberde Selimle Kardelen nişanlanmışlardı şaka gibiydi ama hepsi de çok güzel olmuştu zor zamanlarda kızlar hep onların yanlarındalardı zaten o sırada bir şeylere başlamışlardı. Beni de yalnız bırakmamışlardı sık sık gelmişlerdi bazen kapıda bile kalmışlardı ama gelmekten vazgeçmemişlerdi çok ağladığım günlerde açmıyordum kapıyı beni öyle görünce kızıyorlardı çünkü.

-Haklısın yenge her doktorun bir hemşireye ihtiyacı vardır tıpkı benim de olduğu gibi.

Demişti Atakan

-Gitte sana dağda ki domuzlar baksın ben kimsenin hemşiresi değilim olmuyorum. Unutun siz beni arkadaşlar.

Arkamı dönüp tam gidecekken -Sende unut iki dünya bir araya gelse ben seninle bir araya gelmem yüzbaşı.

Askeriyeden çıkıp evime gitmiştim.

Selammm gördüğünüz gibi bir zaman atlaması oldu Atakanın işi bundan sonra çok daha zor kendinizi Alyanın yerine koyun ve ona kızmayın düşünsenize siz sevdiğiniz insanın başına ne geldi diye her gün çıldırırken aslında o iyiydi ve gizli görevdeydi ama siz bilmiyordunuz. Bence zor bir durum benim kızım kesinlikle haklı yorumlarınızı eksik etmeyin :))))