Ailem mezuniyetime gelmişti.Bu onlar içinde gururdu en az onlar da benimle bu bölümü okumuş kadar olmuşlardı.Çünkü vize haftalarımda ve juri haftalarımda hep onlara dert yakınmıştım. Hepside sabırla dertlerime ortak olmuşlardı.Aileme doğru adımlamaya başladım.Yanlarına gittiğimde önce anneme daha sonra babama sarıldım.O sırada elimden mezuniyet kepim alınmıştı.Kimin aldığına baktığımda abimin almış olduğunu gördüm."Hiç kusura bakma göz bebeğim bu kep senin hakkın olduğu gibi bizimde hakkımız biz de sayende okumuş kadar olduk" dediğinde hepimiz güldük.Haklıydı.Elinde ki çiçeği alıp abime sarıldım."Tebrikler Kemal Bey mezun oldunuz" diyerek abime takıldım.Annemin tekrardan konuşmaya başlamasıyla anneme döndüm "Canım Selma teyzenlerde gelicekti ama uzak olduğu için gelmelerine gerek olmadığını söyledim seni çok özlemiş ve sana tebriklerini yolladı.". Selma teyze benim komşu annemdi.Benimle yaşıt bir kızı ve abimden bir kaç ay büyük oğlu vardı.Genel olarak ailece iyi anlaşırdık zaten evlerimiz karşılıklıydı. Anneme hak vermiştim boşu boşuna gelmelerine gerek yoktu.Zaten mezuniyet töreni bitince evimize gidicektik orada görüşürdük."İyi demişsin annecim boşuna yorulmalarına gerek yok mahalleye dönünce görüşürüz zaten."dedim."E fotoğrafımızı gruba atalım o zaman görmüş olurlar" diyerek fikrini belirtti babam.Annem telefonunu çantasından çıkarırken bir yandan da babama cevap verdi "Ayy Mehmet iyi düşündün".Telefonunu abime uzattı abim bana göz kırparak telefonu aldı kamerayı açıp hepimizden poz vermemizi istedi.Hepimiz poz verdik ve abim çekti.Annem hemen gruba attı.Babama dönüp "Tören başlamak üzeredir tören alanına geçelim." dediğimde kafasını salladı ve tören alanına doğru gitmeye başladık.Tören alanına geldiğimizde onlar izleyici yerine bende arkadaşlarımın yanına geçmiştim.Bir kaç dakika sonra da tören başladı.Tek tek isimlerimizin okunmasıyla sahneye çıktık ve geri sayım başlayınca keplerimizi fırlattık.Evet 4 sene iyi kötü geçmişti.Kalabalık dağılmaya başlayınca arkadaşlarımla vedalaştım.Çok üzülmedik çünkü sürekli itibar halinde olucaktık.Abim yanıma geldi ve annemlerin yanına gittik.Abime dönüp "Abi Asena ve Alparslan abi nasıl?" dedim.Çünkü onları uzun zamandır görmüyordum.Elbette Asena ile telefonda konuşuyorduk Alparslan abiyle de grupta bir konuşma olursa o zaman konuşuyorduk.Selma teyze ve Ahmet amca zaten sürekli arıyordu."İyiler biliyorsun Asena'nın mezuniyeti senden önce oldu en son özel okul araştırıyorlardı Alparslan'la.Alparslan'da işinde gücünde işte." dediğinde anladığımı belirterek kafamı salladım.Asena sınıf öğretmenliği okumuştu.Alparslan abi de abim gibi bilgisayar mühendisliği okumuştu.Abimle beraber özel bir kuruluş da çalışıyorlardı.Annemlerin yanına geldiğimizde arabaya binip yolculuğa başladık.Ankara'dan Bursa'ya molalarla beraber 5-6 saatte gelmiştik.Mahalleye girdiğimizde ve Selma teyze ve ailesini gördüğümde ait olduğum yere gelmiş hissiyle mutlu oldum.

NOT:Dide göz bebeği demek o yüzden Dide nin abisi Dide ye göz bebeğim diye sesleniyor.Aklınızda soru işareti kalmasın.😊

Merhabalar 2.bölümle karşınızdayım oy verip yorum yaparsanız çok mutlu olurum.Teşekkür ederim şimdiden keyifli okumalar.